CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ)

44.Bölüm 🖤 Kelly

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar 🖤

Not: Bölümleri beğeni ve okunma sayısına göre güncelliyorum.

44.Bölüm

Kelly eşikte temkinli bir şekilde dururken suratını buruşturdu. "Artık burada mı kalıyorsun?" diye sordu şaşkın ve garipser bir ifade ile.

Yalnız kalmaya karar verdiğimde şehrin kucağına saklanmış, on beş katlı bir apartmanda kendime eşyalı bir daire kiralamıştım. İki odası ve Amerikan tarzı bir mutfağı olan bu minik yuvayı kütüphanede çalıştığım dönemden kalan küçük bir birikimle daha dün kiralamıştım.

Evin ortasında yerleşmeyi bekleyen birkaç koli, kapısı aralık duran odanın içinde dağınık kıyafetler vardı. Bir süre burada kalacak ailemin oluşturduğu stresi bir şekilde üzerimden atmaya çalışacaktım.

"Evet." dedim. "Beğendin mi?"

Gri renkli duvarların içi kasvetli mobilyaları misafir ediyordu ancak her nedense burayı sevmiştim. Lüks olmayan ancak hala kullanılabilir duran eşyalar tam istediğim gibiydi.

Kelly içeri kucağında minik bir koli ile adım attı. Çevreye şaşkın gözlerle bakarken, "Bay Stolas'ın zengin olduğunu sanıyordum. Sana bu evi mi layık gördü?"

Stolas ile yaptığımız konuşmadan sadece iki gün sonra evinden ayrılmış, bu apartman dairesini bulabilmiştim. Stolas taşınmama bir şey demediği gibi dünden beri karşıma da çıkmamıştı. Sanırım yalnız kalma ihtiyacıma gerçekten saygı gösterecekti. Eh, bu daha iyiydi.

Eğilerek kucağındaki minik koliyi ayaklarının dibine bıraktı. Kolinin içinde evden getirmesini istediğim birkaç özel eşya vardı.

Kaşlarımı çattım. "Burayı ben kiraladım. Onunla biraz ayrı kalmak istedim."

Kelly de tıpkı bende oluşan aynı mimiklerle kaşlarını çattı. Benim daha genç versiyonum duran kardeşim daha şaşırmıştı. "Daha bir hafta önce Dylan ile evleniyordun. Şimdi başka bir adamla evlendin ve ondan da ayrı mı yaşayacaksın?" Kafasını iki yana salladı. "İlişki hızına gerçekten yetişemiyorum!"

"Bak sen!" dedim Kelly'e. "Büyüdüğünde seni de göreceğiz."

Güldü. "Ben evlenmek için senin kadar acele etmeyeceğim. En azından onlarla ciddi bir yola çıkmadan gerçekten iyi tanımaya çalışırım."

"Dylan'ı on yıldır tanıyordum da ne oldu? Sonu hüsranla bitti, Kelly."

Omuz silkti. "Aslında Dylan'ın davranışları her zaman açıktı. Kör olmayı seçen sendin abla."

"Ukalalık yapma, Kelly!"

" Ama Stolas konusunda sana imrenmiştim. Bu seferki en azından zengindi."

Amerikan tarzı mutfağın tezgahına yanaşırken Kelly mavi paltosunu ve sarı renkli atkısını çıkarıyordu. "Stolas'ın zengin olduğunu da nereden biliyorsun?"

"Geçen gün araştırma yaptım. Meğer Bay Stolas'ın bir otel zinciri varmış."

Henüz dolaplara yerleştirmediğim kartonların içinden kahve paketini bulduğumda, "Ya?" dedim.

"Sadece bu da değil. Bir Amerikan mücevher şirketinde hisseleri ve sahip olduğu bir giyim markası varmış." Kahve paketini bir makas yardımı ile açarken Kelly'nin anlattıklarına şaşırmamıştım.

"Ne yapalım Kelly? Benim gözüm para da değil. Biraz huzur istiyorum." Özellikle yaşadığım şeylerden sonra en çok huzura ihtiyacım vardı.

"Huzur para ile satın alınabilen bir şeydir ablacığım." Etrafı yeniden süzdü. "Bu evde nasıl yaşamayı planlıyorsun? Alınma fakat çalıştığın bir işin yok. Yanlış hatırlamıyorsam birikimin de bitti."