Herkese selam arkadaşlar. Yeni bölüm değil ama yeni kurgumun tanıtımı için buradayım.
Anne, herkesin sığındığı limanı, üzüldüğü zaman sarıp sarmalandığı şefkatli kucağı, saf bir sevgi ile sevildiği tek kişi. Peki bir anne ne kadar kötü olabilir? Kızının hayallerini elinden almak için mücadele edecek kadar mı? Tutunduğu her dalı kesecek kadar mı? Çukura itekleyip üzerine toprak atacak kadar mı? Ya da bunların hepsini yapacak kadar mı?
Kamer, herkes gibi hayalleri, bekleyişleri en çok da umutları olan bir lise öğrencisiydi. Ama annesi tüm umudu olan okulu da elinden alınca, oradan oraya çırpınan, acı içinde inleyen kanadı kırılmış bir kuş gibi kalmıştı ortada.
Şimdi ne yapacaktı? Umudu kalmayan bir insan ne kadar direnebilirdi? Kazananı hiçbir zaman olmayacak bu savaşta daha ne kadar mücadele edecekti?
Yeni kurgumla yeniden sizlerle birlikteyim. Hayal-i Gerçek'te olduğu gibi burada da beni yalnız bırakmayacağınızı biliyorum hepinizi orada bekliyorum.
Hikayeye profilimden ulaşabilirsiniz ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYÂL-İ GERÇEK (TAMAMLANDI)
Random"Esmer Güzelim" diye seslenmişti genç adam Yıllar sonra duyduğu o ses tonuna ve hafızasından silmek için gecelerce uykusuz kaldığı o seslenişe kalbinin çarpıntısına engel olamadan bakmıştı Meyra. Bileklerinden kuvvetin çekildiğini ise elinde tuttuğu...