ကြယ်တခေတ် = ကမ္ဘာထွန်းလင်းအပိုင် (Completed)

Part 20.Z🖤

'' ဘုန္းခ......ကိုယ့္ဆီလာခဲ့ ''

စာလုပ္ခ်ိန္ပိုတိုးလိုက္သည့္အတြတ္ ဘုန္းခတေယာက္ ခုတေလာ ပင္ပန္းေနသည္ေၾကာင့္ ကိုက္ေနေသာ မ်က္ရိုးေတြ အား သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ႏွိပ္ႏွယ္ေနခ်ိန္ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ကာ laptop နဲ႕ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ကိုကိုက သူ႕အားေခၚသည္မို႔ စာၾကည့္စားပြဲမွ ထသြားလိုက္၏။

'' ဒီမွာ လွဲလိုက္.....''

ကိုကိုက သူ႕ေပါင္တဖက္အား ပုတ္ျပကာ ဘုန္းခအား လွဲခိုင္းသည္မို႔ ဘုန္းခ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႕ ဝင္လွဲလိုက္၏။ သူ႕ကိုကိုနဲ႕ ထိေတြ႕ရတာ သူ႕အားအၿမဲရင္ခုန္ေပ်ာ္႐ႊင္ရေစသည္။

သူ႕ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအုံးလာေသာ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေနထြန္းလင္း ေလပူတခ်က္ မႈတ္ထုတ္မိသည္။ စာေတြရေနတာကို ေလာဘႀကီးစြာ က်က္ေနတာေၾကာင့္ လူက ပင္ပန္းေနသည္။မ်က္ကြင္းအနည္းငယ္ ညိုကာ ညဘက္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲေရာက္တာနဲ႕ တန္းမအိပ္ပဲ စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာတတ္တဲ့ေကာင္ေလးက ခုေနာက္ပိုင္း သူရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းကပ္လိုက္သည္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္က မ်ားသည္။ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ရိုးေတြ နဲ႕ နားထင္ေလးအား သူ႕လက္နဲ႕အသာႏွိပ္နယ္ေပးေတာ့ သူ႕အားေမာ့ၾကည့္ကာ ၿပဳံးျပလာသည့္ ေကာင္ေလး။

'' ေအာင္မွာ ေသခ်ာေနတာပဲ။ အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး စာေတြမၾကည့္နဲ႕ေလ။က်န္းမားေရး ထိခိုက္မယ္ ''

'' ကြၽန္ေတာ္က ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တာ ကိုကို။အဲ့ေၾကာင့္ ပိုႀကိဳးစားမွ ျဖစ္မွာ ''

'' ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာ အစကေျပာတာ ကိုယ္မၾကားရပါလား။ ဘာလို႔လဲ ''

ဘုန္းခ ဘယ္လိုေျဖရမွန္းမသိ။ တကယ္က သူ႕မွာ ဘာရည္မွန္းခ်က္မွ ေရေရရာရာမရွိခဲ့။ တေန႕က ကမၻာနဲ႕ဖုန္းေျပာရင္း စကားစပ္မိရာကေန ကိုကို႔ဝါသနာက ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္သည္တဲ့၊ ကိုကို႔မိဘေတြေၾကာင့္သာ ဝါသနာကိုစြန့္ကာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းထဲ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္ဟု သူၾကားရေတာ့ ကိုကိုမက္ခဲ့သည့္ ဝါသနာအိမ္မက္ေလးအား သူျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္သည္။ထို႔ေၾကာင့္သာ စာကိုအရင္ကထက္ ပိုႀကိဳးစားေနျခင္းပင္။