ကြယ်တခေတ် = ကမ္ဘာထွန်းလင်းအပိုင် (Completed)

Part 16.Z🖤

'' အခ်စ္....လမ္းကို ေျဖးေျဖးေလွ်ာက္ေလ ။ အခ်စ္ ဘာလို႔ မ်က္ေစာင္းႀကီး ထိုးတာလဲ...အဟက္ ''

အခ်စ္ဆိုတာ ပါးစပ္ဖ်ားကမခ်... မနက္မိုးလင္းကထဲက ေခၚေနေသာ ကမၻာထြန္းလင္းအား ၾကယ္တေခတ္ တေယာက္ လ်စ္လ်ဴရႈကာ ထားလိုက္ရသည္။ ခုလဲ ေက်ာင္းထဲ ေရာက္တာေတာင္ စက္ဘီးထားသည့္ေနရာကေန ဆယ္တန္းအေဆာင္ေရွ႕ ေရာက္သည္အထိ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႕ တေခတ္ၾကား႐ုံ ေျပာကာစေနေသာ ကမၻာထြန္းလင္းအား တေခတ္ က်ုက်ဆွဲပစ်ချင်စိတ်တွေ တဖြားဖြား။

ခုေန႕က အေနာ္ရထာအသင္း တာဝန္က်ေနမို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းေစာေစာလာခဲ့ျခင္းသာ။ ကမၻာ့အသင္းတာဝန္က်ေန႕ေရာ ၊တေခတ္အသင္းတာဝန္က်ေန႕ပါ ႏွစ္ေယာက္ အတူ မုန့္လုံးစကၠဴကပ္ထားသလို လာၾကသည္ကို အတန္းထဲက သူတိုင္း သိၾကသည္။ ကမၻာနဲ႕တေခတ္ တအိမ္ထဲ ေနသည့္အေၾကာင္း၊သူက ကမၻာ့အိမ္ကပ္ေနရသည့္အေၾကာင္းကို ထုတ္သာမေမးၾကပင္မဲ့ ဟိုတခါ ျပသာနာျဖစ္ၿပီးကထဲက အတန္းထဲ ပ်ံ့ၿပီးသားပင္။ ဗူး တရာ အေပါက္ပိတ္ဖို႔လြယ္တယ္ လူးပါးစပ္တေပါက္ ပိတ္ဖို႔ခက္သည္ မဟုတ္ပါလားေလ။

အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးေတြက ဘုရားပန္းအိုးလဲ၊ ေသာက္ေတာ္ေရ ကပ္သူကပ္ကာ တံျမက္စည္းလွဲသူ လွဲေနၾကသည္။ တေခတ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လဲ ေက်ာပိုးအိတ္ ေတြ ခုံထဲထည့္ကာ ေသာက္ေရပုံး ဆြဲကာ ေက်ာင္းပင္မေဆာင္ေရွ႕က အုတ္ေရကန္ႀကီးဆီ သြားလိုက္ၾကသည္။ ေရဆြဲတာကေတာ့ ကမၻာက တခါမွ သူ႕အားအဆြဲမခံ။သူ႕ဘာသာ သယ္သည္မို႔ တေခတ္က အပိုလိုက္ေနျခင္းသာ ။

ေကျာင်းခေါ်ကာနီးမှ ပိုင္ပိုင္တို႔အတြဲ အခန္းထဲေရာက္လာသည္။ မုန့္ေစ်းတန္းနားမွာ စကားေျပာၿပီးမွသာ အၿမဲလာေသာ ႏွစ္ေယာက္ ။ တေခတ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကေတာ့ တအိမ္ထဲေနသည္မို႔ ၂၄နာရီလုံး တေယာက္အနားတေယာက္ ရွိေနၾကပင္မဲ့ ပိုင္ပိုင္နဲ႕စံပယ္တို႔ ကေတာ့ ခုလို ေက်ာင္းလာတတ္ခ်ိန္မွသာ ေတြ႕ေနၾကသည္။

တေနကုန္ အတန္းခ်ိန္ၿပီးတာနဲ႕ ဆရာမလာေသးခင္ ကမၻာက အခ်စ္ဆိုတာႀကီး ခနခနေခၚကာ သူ႕ကို စလိုက္၊ သူကလဲ လူလစ္ရင္လစ္သလို ကမၻာ့လက္ေတြအား ဆြဲလိမ္လိုက္ နဲ႕ သံသရာလည္ေနသည္။ ညေန ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့ မထင္မွတ္ထားသည့္ အေျခေနတခုက ေက်ာင္းေပါက္ဝတြင္ ႀကိဳဆိုေနခဲ့သည္။