ကြယ်တခေတ် = ကမ္ဘာထွန်းလင်းအပိုင် (Completed)

Part 11.Z🖤

'' အစ္ကိုေလးကိုေန.... စံအိမ္ေရွ႕မွာ ဦးမင္းမာန္ရဲ႕ သားငယ္ ေစာင့္ေနပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ''

အျပာေရာင္ ပိုးပုဆိုးနဲ႕ ရှပ်အ်ိင်္ကျီအဖြူ ဝတ္ဆင္ေနေသာ ကိုေနတေယာက္ အလုပ္သမားေကာင္ေလး လာေျပာသည့္ စကားေၾကာင့္ အံၾသသြားရသည္။ ဘုန္းခက ဘာလို႔ေရာက္ေနတာပါလိမ့္။

'' ကိုယ္ ခုထြက္လာမယ္လို႔ ေျပာလိုက္အုံး ''

'' ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကိုေလးကိုေန ''

အလုပ္သမားေကာင္ေလး ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ကိုေန ဆံပင္အား ဂ်ယ္နဲ႕သပ္တင္လိုက္ၿပီး ေအာက္ထပ္ ဆင္းလာခဲ့သည္ ။ စံအိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားအနက္ႀကီးဆီ သူသြားလိုက္ကာ

''ဘုန္းခ.... အိမ္ထဲလဲ ဝင္မထိုင္ဘူး ''

'' ရတယ္ အစ္ကို ။အစ္ကို႔ကိူ လာေခၚတာ ''

'' အစ္ကိုက မင္းတို႔အိမ္ကို လာတတ္ပါတယ္ကြ။ တကူတကႀကီး လာေခၚေနတယ္ ေကာင္ေလး ''

'' အိမ္က သတို႔သားေလာင္းကို လာႀကိဳခိုင္းလို႔ပါ အစ္ကိုရဲ႕။ ေနာက္က်ေနမယ္... သြားၾကမယ္ အစ္ကို ''

ကိုေနလဲ ကားထဲ ဝင္ထိုင္ၿပီး လိုက္လာခဲ့သည္။ မာမီနဲ႕ဒယ္ဒီကလဲ ပြဲကို ႀကိဳေရာက္ေနၿပီျဖစ္ရာ သူသာ ေနာက္က်ေနျခင္း။

ဘုန္းခ ပိုးပုဆိုးအျပာေလးနဲ႕ရွပ္အျဖဴေလးျဖင့္ သန့္ျပန့္ေခ်ာေမာေနေသာ အစ္ကို႔အား ေငးၾကည့္ရင္း ခ်စ္ျခင္းတရားတို႔က ပိုမိုယိုဖိတ္လာေနသည္။

'' အစ္ကို...စိတ္အရမ္းမလႈပ္ရွားနဲ႕။ ေရာ့...ေရေသာက္ထားအုံး။ စိတ္လႈပ္ရွားေနမွာစိုးလို႔ ''

ဘုန္းခ ေပးလာေသာ ေရဘူးအား ကိုေနေသာက္လိုက္သည္။ စိတ္လႈပ္ရွားလို႔ေတယ့မဟုတ္။ စိတ္ဖိစီးေနလို႔သာ...မည္သူမဆို ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႕သာ ေပါင္းဖက္ခ်င္ၾကသည္ မဟုတ္လား။ ေနထြန္းလင္း ဆိုသည့္ သူလဲ ထိုသူေတြထဲက တေယာက္အပါအဝင္ေပါ့။ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေကာင္ေလး ေမာင္းေနသည့္ကားေပၚ ထိုင္လိုက္ရသည္မို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ဂ႐ုတစိုက္ ၾကည့္ေနေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ သူ႕မ်က္ခြံေတြေလးလာကာ အိပ္ခ်င္လာေတာ့သည္။ အတင္းျပဴးၿပဲကာ အေရွ႕လမ္းကို ၾကည့္မိေတာ့.... ဦးမင္းမာန္တို႔ အိမ္ဘက္ သြားသည့္လမ္း မဟုတ္ေတာ့သည္မို႔..