ကြယ်တခေတ် = ကမ္ဘာထွန်းလင်းအပိုင် (Completed)

Part 24.Z🖤

'' မပုေရ...ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘဲဥေလး ႏႊာေပးပါအုံး ''

'' ဟုတ္ အစ္ကိုေလး.... ''

အသားညိုညို လူေကာင္ထြားထြားနဲ႕ မပုက ဘဲဥျပဳတ္ေတြယူကာ အခြံခြာေနသည္။ ေဒၚႀကီးစိန္ကေတာ့ နံနံပင္ကိုက္ေနသည္။ ေတာ္ဝင္စံအိမ္ႀကီးရဲ႕ မီးဖိုခန္းသည္ မနက္ေရာင္နီနဲ႕အတူ ေန႕တိုင္း အသက္ဝင္ေနသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၾကယ္တေခတ္ဆိုတဲ့ သူက ဒီစံအိမ္ကိုေရာက္ၿပီး တပတ္မၾကာခင္ မနက္စာျပင္ဆင္သည့္ဘက္ သူ႕ဘာသာ တာဝန္ယူလိုက္ေသာ ေၾကာင့္သာ။ ေဒၚႀကီးစိန္နဲ႕မပုတို႔ ၊တျခားအလုပ္သမားေကာင္မေလးေတြ ရွိပင္မဲ့ ဘာအလုပ္မွကူမလုပ္ပဲ မေနတတ္ေသာ တေခတ္တေယာက္ မနက္စာျပင္ေပးျခင္းပင္။

ဂက္စ္မီးဖိုကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး အိုးကို အပူေပးလိုက္ကာ ဆီထည့္လိုက္သည္။ဆီ ဆူသည္ႏွင့္ နႏြင္းမႈန့္ အနည္းငယ္ထည့္လိုက္ၿပီး ႏႊာၿပီးသား ၾကက္သြန္နီဥ အေသးေလးေတြ ၊ အေရာင္တင္မႈန့္၊သၾကားအနဲငယ္၊အခ်ိဳမႈန့္ ၊ ငါဆီသတ္ ေတြကို ထည့္ကာ အခ်ိန္အနဲငယ္ၾကာ ေမႊေနၿပီး ေရနဲ႕ေဖ်ာ္ထားေသာ ပဲမုန့္အစိမ္းအက်က္အေရာႏွောကို အခဲမရွိသည္အထိ ေမႊႏွောက္ကာ အိုးထဲ ေလာင္းထည့္လိုက္သည္။ ငါးငံျပာရည္ အခ်ိဳကို ပန္းကန္လုံးအေသးေလး တလုံးစာ ေလာင္းထည့္လိုက္ၿပီး တခ်က္ေမႊေပးလိုက္သည္။ မုန့္ဟင္းခါး ဟင္းရည္အိုး ဆူသည္အထိ ခနခန ေမႊေပးလိုက္သည္။မဟုတ္ရင္ ေအာက္ကို ကပ္ၿပီး ဟင္းရည္တူးနံထြက္သြားနိုင္သည္မို႔။ ဟင္းေရအိုး တပြက္ပြက္ဆူလာသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဘဲဥျပဳတ္ေတြကို အသာေလးထည့္လိုက္ၿပီး ေမႊႏွောက္ကာ အေပါ့အငန္ ျမည္းလိုက္ေတာ့သည္။ ဟင္းေရအိုး တည္ေနတုန္း မုန္ဟင္းခါးအျဖဴသည္ ႏႊင္ေနသည္အား ဆက္ႏႊင္လိုက္ၿပီး၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ အဝိုင္းေလးေတြနဲ႕ ခ်က္ထားသည့္ ဆီခ်က္အျဖဴရယ္၊င႐ုတ္သီး ၊နံနံပင္ ၊ ပဲေၾကာ္ ၊ ငါးဖယ္ဆုပ္ေၾကာ္ကို ကတ္ေၾကးနဲ႕ကိုက္လိုက္ၿပီး ကေလးမေလးေတြကို ထမင္းစားဝိုင္းသို႔ သြားျပင္ခိုင္းလိုက္သည္။

တေခတ္ မုန့္ဟင္းခါး ခ်က္ၿပီးသည့္ေနာက္ မနက္ခင္းအေလ့အက်င့္အတိုင္း ေရခ်ိဳးရန္ အေပၚထပ္က ကမၻာ့အခန္းဆီ တတ္လာခဲ့လိုက္သည္။ အစက တေခတ္အတြတ္ တခန္းထားေပးထားေသာ္လည္း ကမၻာက လက္မခံ။သူ႕အခန္းမွာသာ တေခတ္ကို ေနခိုင္းကာ ဂ်စ္တိုက္၏။ တေခတ္ ေတာ္ဝင္စံအိမ္ႀကီးကို ေရာက္ေနသည္မွာ တလေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ ကိတ္မုန့္ဖုတ္နည္း ေတြနဲ႕ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စပ္နည္း သင္တန္းေတြ တတ္လိုက္၊ ေငြေၾကး စီမံခန့္ခြဲေရး သင္တန္းေတြ တတ္လိုက္နဲ႕ သူ႕ေန႕ရက္ေတြအား ျဖတ္သန္းလွ်က္ ရွိသည္။