ကြယ်တခေတ် = ကမ္ဘာထွန်းလင်းအပိုင် (Completed)

Part22.Z🖤

'' ဘုန္းခ! ! အာ႐ုံေတြ လြင့္မေနနဲ႕ ၊စာကို အာ႐ုံစိုက္ ''

ေနထြန္းလင္း ေျပာလိုက္မွ အာ႐ုံျပန့္ေနသာေကာင္ေလးက ေမးခြန္းေဟာင္းေတြ တြတ္ေတာ့သည္။အစစ္ႀကီးေျဖဖို႔ တလအလိုသာ က်န္ေတာ့သည္မို႔ ေနထြန္းလင္း အိမ်ကိုအပ်ိုအလုပ်တွေ ေလွ်ာ့ယူလာကာ ေကာင္ေလး စာၾကည့္္ခ်ိန္၊အိပ္ခ်ိန္ကအစ မွန္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္သည္။ ေကာင္ေလး အာ႐ုံလြင့္ေနသည့္အေၾကာင္း သူသိပင္မဲ့ သူကအႀကီးေလ၊တည္ၿငိမ္ျပရမွာ ျဖစ္သည္။

မေန႕ညက ေကာင္ေလး အိပ္ေနရင္း ကိုကိုဆိုျပီး ညည္းေနသည့္အသံေရာ၊ သူ႕ရင္ခြင္ထဲ လႈပ္ေနသည့္ ကိုယ္လုံးေလးေၾကာင့္ ေနထြန္းလင္း နိုးသြားခဲ့သည္။ သူ႕အား ဖက္ခြထားေသာ ေကာင္ေလးရဲ႕ ေပါင္ၾကားက အရာရဲ႕ပူႏြေးတင္းမာမႈက သူ႕ေပါင္တဖက္အား လာေရာက္ထိကပ္ေနမႈေၾကာင့္ ေကာင္ေလးႏြေဦးအိမ္မက္ မက္ေနသည္ကို သူသိလိုက္သည္။ ေကာင္ေလးရဲ႕ညည္းသံသဲ့သဲ့က သူ႕နားထဲ ခ်ိဳဝင္စြာဝင္ေရာက္လာသည္။

'' ဟာ့... ကိုကို....''

'' ဘုန္းခ! ...ဘုန္းခ ''

သူ ႏွိုးလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးအတင္းဖြင့္ကာ သူ႕အားၾကည့္လာသည့္ ေကာင္ေလး။ မ်က္ဝန္းေတြက ဘာလဲဆိုသည့္ အေမးတို႔ ကိန္းဝပ္လွ်က္။

'' မင္း ႏြေဦးအိမ္မက္ မက္ေနတာလား၊ မင္း ေျဖေလွ်ာ့သင့္တယ္ ေကာင္ေလး ''

သူ ေျပာလိုက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူး ပုံစံေလးနဲ႕ မ်က္ေတာင္ခပ္ကာ သူ႕အား ၾကည့္ေနသည့္ ေကာင္ေလး။ သူ႕ရင္ဘတ္နဲ႕ ပြတ္တိုက္ထားသည္မို႔ ဆံပင္နက္နက္ေတြက ပြေယာင္းေယာင္းေလး ျဖစ္ေနသည္။

'' ကိုကို! ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီေပးပါလား ''

ေကာင္ေလး စကားေၾကာင့္ ေနထြန္းလင္းကိုယ္ ေတာင့္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ဝန္းတို႔က သနားခံေနသည့္ ေၾကာင္ေပါက္စေလးလို။ ဒီလို ႏူးညံ့တဲ့အၾကည့္ေတြက သူ႕ရင္အား သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေစကာ ေကာင္ေလးေတာင္းဆိုသမွ် လိုက္ေလ်ာေပးခ်င္စိတ္တို႔ တရိပ္ရိပ္ ။

ေကာင္ေလး ညဝတ္ေဘာင္းဘီေလးထဲ သူလက္သြင္းလိုက္ကာ ေကာင္ေလးအား ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္သည္။ သူနဲ႕ယွဥ္နိုင္ေသာ အရာေၾကာင့္ ကေလးမဟုတ္သည္ကို သက္ေသျပေနသည္။ အိမ္မက္ေယာင္ရင္း ညည္းသံတို႔က ခုအခါ သူ႕မ်က္ႏွာအားၾကည့္လ်က္ ညည္းေနသံကို ေျပာင္းသြားသည္။ သူ႕ကိုယ္သူ ငါကအႀကီးဆိုသည့္ စိတ္ျဖင့္ မ်က္ႏွာကတည္ၿငိမ္စြာ ရွိေနေသာ္လည္း ရဲေနေသာနား႐ြက္ႏွစ္ဖက္က သူရွက္ေနသည္ကို သက္ေသျပေနသည္။ သူ႕လက္ေပၚတြင္ ၿပီးဆုံးသြားသည့္ေနာက္ တည္ၿငိမ္စြာ ျဖင့္ လက္သြားေဆးရန္ လုပ္သည့္အခါ အၿမဲလူႀကီးဆန္စြာနဲ႕ သူ႕စိတ္တိုင္းက် အလိုလိုက္သည့္ေကာင္ေလးက ဂ်စ္တူးစြာျဖင့္ ေစာင္တထည္ျဖင့္ သုတ္ခိုင္းၿပီး သူကိုယ္တိုင္လဲ ထိုသို႔သန့္ရွင္းကာ ေစာင္အား ကုတင္ေပၚကေန ကန္ခ်ပစ္ေလသည္။