My Daughter's Babysitter h.s

7 - Who is Harry Styles?

*VANESSA*

Usłyszałam dźwięk mojego telefonu i popatrzyłam na ekran. Miałam cichą nadzieję, że to Harry, ale jednak nie. Dzwoniła moja mama.

- Cześć mamo! 

- Witaj, skarbie. Jak ci poszło? - w oddali mogłam usłyszeć gwar, który zawsze panuje w domu. W sumie się nie dziwie. Mieszka tam dużo osób. Moi rodzice, babcia, moja siostra z mężem i dwu tygodniowym dzieckiem i jeszcze ciocia ze swoją rodziną (mąż i dwójka dzieci-bliźniaki). To w końcu dziesięć osób, musi być głośno! 

- Wydaje mi się, że nie najgorzej...

- Słuchajcie! Nessi dostała pracę! - oddaliłam telefon od ucha kiedy mama krzyknęła. Dało się usłyszeć kilka radosnych okrzyków.

- Mamo to jeszcze nie jest pewne. 

- Słuchajcie! Jeszcze nie do końca dostała tę pracę! - znowu krzyknęła. 

- Dasz mi dokończyć? - zapytałam rozbawiona. 

- Jasne. Mów dalej. 

- Nie wydaje mi się, że poszło źle. Jego córka jest bardzo urocza. Bardzo ją polubiłam. Ma na imię Olivia i... 

- Jego? - przerwała mi.

- Tak to samotny ojciec. Nie wiem co się stało z matką małej..

- Jest młody? - czułam się gorzej jak na przesłuchania. Nie żebym wcześniej była na jakimś przesłuchaniu.

- Mamo! Jest o rok starszy ode mnie.

- To nic tylko brać! 

- To mój przyszły szef jeśli dobrze pójdzie. I w ogóle nie spytałaś czy jest przystojny. 

- A jest? 

- Jak cholera. - westchnęłam. Już kiedy tylko na niego spojrzałam moje kolana zrobiły się miękkie. Chciałam tylko dotknąć jego włosów, które robiły wrażenie miękkich. Albo móc dotknąć jego wyrzeźbiony brzuch. Ah...

- To masz następny argument. - powiedziała - Lily! Szef Nessi jest cholernie przystojny! - krzyknęłam.. znowu! Będę głucha na jedno ucho przysięgam! Ale co się dziwię to przecież rodzina Montez. Pisk Lily wypełnił słuchawkę.

- Nie gadaj! Naprawdę? 

- Przecież mówię. Po prostu ideał. - westchnęłam. 

- Nessi się zakochała?

- Przestań. Po prostu powiedziałam, że jest przystojny.

- A jak się nazywa? 

- Wolałam rozmawiać z mamą, która krzyczy. Nazywa się Harry Styles. 

- Harry Styles?

- Harry Styles. - przytaknęłam. 

- Jestem prawie pewna, że wiem kim jest. 

- Gra w jakimś zespole co nie? Coś wspomniał o trasie.. 

- O mój boże już wiem! Caroline!

- Daj mi mamę! - udało mi się przekrzyczeć jej krzyk.. Ta rodzina naprawdę jest dziwna.

- Nessi? Słyszysz mnie? 

- Tak mamo. - nie słyszałam już krzyków w oddali i wszystko wyraźnie się uspokoiło. 

- Teraz możesz spokojnie mówić. 

*****

-... oraz poznałam jego mamę. - skończyłam mówić i odetchnęłam z ulgą, że nikt mi nie przerywał.

- Mam cichą nadzieję, że w zdobyciu tej pracy pomoże ci ta kobieta. Muszę już kończyć, skarbie. Zaraz tata wróci z pracy.

- Okey. Ucałuj go ode mnie. Wujka też. 

- Oczywiście. Zadzwonię do ciebie jutro.

- Kocham cię. - zakończyłam połączenie i rzuciłam telefon na łóżko. Moja rękę kompletnie zdrętwiała. Prawie godzinę spędziłam na rozmowie. Ale to nic nowego. 

Bardzo chciałam wrócić do domu. Do Northwich. Nie byłam tak jakieś dwa miesiące . Tak strasznie tęsknie za wszystkimi. Nawet za tą upierdliwą babą, która mieszka w sąsiedztwie. Ale wracając do mojej rodziny. Bardzo mi ich brakuje. Moja mama, Sarah, jest gospodynią z krwi i kości. Gotuje najlepiej na świecie (to przez nią nauczyłam się piec i gotować). Od kiedy pamiętam zajmuję się domem i dziećmi. 

Mój tato, Andrew, pracuję w sklepie z częściami samochodowymi. Ma swój sklep i całkiem dobrze mu się powodzi. Z opowieści babci od zawsze był typem majsterkowicza. A moja babcia, Matilda, podobnie jak mama zajmuje się domem. Można powiedzieć, że w mojej rodzinie kobiety tylko i wyłącznie to robią i kiedy razem ze siostrą oznajmiłyśmy, że zaczynamy starać się o pracę... um... zrobiło się małe zamieszanie. 

Lily, moja siostra, nie za długo popracowała, bo zaszła w ciąże. Jest architektem. Jej mąż, Joshua jest informatykiem. 

Za to moja ciocia, Barbara, jak się pewnie domyślacie również zajmuję się wychowaniem swoich dzieci i pracą w domu. Może być trochę tłoczno kiedy w domu rządzą trzy kobiety i niekiedy ja i Lily. A jej mąż, Filipe jest z Portugalii i pracuje z moim tatą w sklepie. 

Nie mogę też zapomnieć o uroczych bliźniakach. Caroline i Mark. Mają trzynaście lat i po prostu ich uwielbiam! 

Reszta mojej bliższej rodziny (tutaj chodzi mi o rodzeństwo moich rodziców) jest porozrzucana po Anglii, albo mieszka w Ameryce. Wszyscy spotykamy się na różne, ważne święta. Co roku odliczam dni do tych wydarzeń! 

Przestałam rozmyślać i postanowiłam poszukać jakiś ofert mieszkania. Sięgnęłam po swój laptop i otworzyłam przeglądarkę. Coś mnie podkusiło i wpisałam godność Harry'ego w wyszukiwarkę.

- Wow.. - wyszeptałam do siebie. 

Jak to mogło się stać, że ja o nim nigdy nie słyszałam? Z tego co widzę jest dosyć popularny w Anglii. One Direction... One Direction?.... O cholera One Direction! Jak ja mogłam o tym zapomnieć. Jakbym nie widziała pokoju Caroline. Pacnęłam się w czoło... Nigdy nie interesowała mnie ich historia, a kiedy Carla zaczynała mówić najzwyczajniej się wyłączałam. 

*****

Po bardzo długim czasie oglądania przeróżnych artykułów o Harry'm, wreszcie postanowiłam skończyć. Moje oczy niemiłosiernie piekły. Dowiedziałam się o nim bardzo dużo rzeczy. Ale chyba każdy wie, że nie we wszystko się wierzy. Mam już mały zarys jego postaci. Nie powiem... nie jest zbyt dobry. W większości artykułów jest przedstawiany jako kobieciarz, flirciarz i Bóg wie co jeszcze. I chyba domyślam się um... jak powstała Liv. Jedna pijacka impreza i dziewczynka jest tego wynikiem. Kurczę mam nadzieję, że to nie jest prawda. Chociaż co ja się tym przejmuję. Jestem tylko opiekunką jego córki. Jeśli mnie zatrudni...