9

4.6K 389 239
                                    

keyifli okumalar 😽


Jeongguk...

"Sence sana çekilmem, seni daha yakından tanımak istemem, ellerini üzerimde, kokunu burnumda, nefesini boynumda istemem... Bu iyi bir şey mi bebeğim?"

Şaka yapıyordu değil mi? Çünkü Lera ile birlikteydi ve benden hoşlanamazdı. İçimden şaka olmamasını diliyordum.

"S-Senin sevgilin var Taehyung... Ne saçmalıyorsun? Lera var, o senin sevgilin. İyi bir şey değil yani." dediğimde kaşları çatıldı ve geriye doğru çekildi.

"Lera mı?" dediğinde başımı salladım hızla. "Evet, sevgilin değil mi?"

"Sevgilim olduğunu nereden çıkardın güzelim? Sana bunu düşündüren nedir?" dediğinde gözlerimi ondan çekip, önümdeki çizimimle ilgilenmeye başladım.

"Şşt! Gençler son 2 dakika zaten, birazdan dersiniz bitecek ne konuşursanız o zaman konuşun!" diye seslenen öğretmenle birlikte rahatsızca kıpırdanıp, tahtadaki çizimi inceledim.

"Bak!" diye fısıldadım ona doğru. "Senin yüzünden kızdı bize." deyip dudaklarımı büzdüm. Bunları söylerken ona doğru yaklaşmıştım ama gözlerim tahtadan ayrılmamıştı.

Güler gibi bir nefes verdi. İfademi ciddileştirip, ona döndüm. "Komik mi?" dediğimde gülen yüzü dümdüz bir hâl aldı. "Sen gülmüyorsan, komik değildir."

Cevap vermeden önüme döndüm. Şu anda yanaklarımın kıpkırmızı olduğuna adımın Jeongguk olduğu kadar emindim.

Geçen dakikaların sonunda hocamızın, 'Ders bitti' demesi üzerine herkes dağılmaya başlamıştı.

"Evet... Lera ile sevgili olduğumu düşündüren şey nedir?" diye sorusunu yenilediğinde dilimi ısırdım. Düşün!

"Yani... Dışarıdan sevgili gibi görünüyorsunuz. Başka ne düşündürebilir ki?" dediğimde gözlerini kısıp birkaç saniye beni inceledi.

"Güzelim," Öyle bir söylemişti ki, kalp her atışımda gözümün karardığını hissettim. "Biz Lera ile birlikte değiliz. Sana bunu düşündüren ne bilmiyorum ama çok yakın bile değiliz."

Kaşlarımı çatıp, inanamaz gibi baktım. "O zaman niye öpüşüyordun onunla? Neden kucağındaydı? Elin bile belindeydi, Taehyung!" derken sesim titremişti. Kahretsin, sakin ol Jeongguk! Tutamadım kendimi! Kahretsin! Kahretsin! Kahretsin!

Dudakları aralandı ama geri kapandı. Gülümseyip, "Ben de öyle düşünmüştüm." dedim.

Çantamı alıp ayaklanıyordum ki elimin üzerinde elini hissettim. "Otur, sana açıklayacağım." dediğinde, "Bana bir şey açıklamak değilsin Taehyung." diye cevap verdim.

"Sana, otur dedim!" Sesi şimdiden beni ikna etmişti. "Yanlış anlayıp gitmene izin veremem." dediğinde teslim olmuş gibi çantamı bırakıp yerime geri oturdum.

"Sikeyim öyle bir zamanda görmüşsün ki... Birkaç saniye daha dursaydın ne olduğunu anlardın." dediğinden ona dönüp, "Duramazdım, duramadım da." dedim.

"Bak güzelim, Lera beni aradı-" derken sözünü kesen telefon sesi olmuştu. Cebimde titreyen telefonla birlikte hareketlenip telefonumu çıkardım.

you're just mine | taeggukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin