Şiir

Bölüm 8

Gece güzelce dinlenen Safiye son günleri telafi etmek ister gibi bu sabah erken kalktı. Güzel bir kahvaltı sofrası hazırladı ailesine. Naci uyanıp pijamasıyla hala yarı uykulu bir şekilde salona geldiğinde gülümsedi Safiye: Günaydın..

- Günaydın Safiye'm. Bu ne güzel sofra böyle, ellerine sağlık

- Teşekkür ederim Naci (elindeki tabağı masaya bıraktı) Bak gördün mü yetişebiliyormuşum hala her şeye değil mi hayatım? (Şaka yollu trip atar gibi Naci'nin yanından geçip mutfağa doğru ilerledi Safiye)

- İnanmaz olur muyum ben sana Safiye'm, sen siyah desen tüm beyazlar kararır benim gözümde artık, dedi Naci. Safiyenin inanmaz gülümsemesinin ardından kendi kendine söylenir gibi ekledi gülerek: Ah karıcım ah, illa lafını sokacaksın :)

Naci şöyle bir arkasını kontrol edip Safiye gelmeden bir parça peynir attı ağzına, çok acıkmıştı. Rengarenk sebzeli omlet resmen onu çağırıyordu, köşesinden biraz alsam Safiye fark etmez diye düşünüp bir parça koparmıştı ki Safiye arkadan eline vurdu: Ah!

- Naci ya ne yapıyorsun sen?

- Şey Safiye'm çok güzel görünüyordu da ben de çok acıkmışım, sadece köşesinden biraz...

- Şeklini bozdun ama işte ya çok uğraşmıştım ben, diye dudağını büzdü Safiye.

Naci önce onun sadece biraz sinirlendiğini düşünüp açıklamaya devam edecekti ama karısına baktığında gözlerinin dolduğunu, ağlamak üzere olduğunu gördü. Hemen karısına yaklaştı: Safiye'm.. Ağlıyor musun sen? Çok çok özür dilerim hayatım. Bak bıraktım ben zaten. Ağlama lütfen. O kadar küçüktü ki zaten bak bozulmadı şekli falan da

- Ben yalan mı söylüyorum Naci? Bozuldu diyorum işte

- Hayatım aşk olsun, o anlamda söylemedim ben. Yani belli olmuyor diye. Lütfen yapma böyle ama

Safiye hızlıca sağ gözünü sildi elinin tersiyle.

- Tamam tamam anladım ben. Benim emeğimin önemi yok senin için

- Hayatım lütfen, çok özür dilerim ağlama bak üzülüyorum ben de. Bak istersen ben hemen yenisini yaparım sana tamam mı?

- Benimki olmamış mı yani?

- Senin elinin değdiği şey nasıl güzel olmaz Safiye'm..O kadar güzel olmuş ki dayanamadım diye oldu zaten. Ben de elimden geleni yaparım ama istiyorsan, sen iste yeter ki

- Yok yok, bırak şimdi. Üzerini değiştir sen bir an önce Bayram ile Okşan'ın çocuğu gelecek bugün. Onları karşılayacağız.

- Tamam Safiye'm hazırlanacağım hemen. Ama iyisin sen değil mi? (Kollarını okşayacaktı ama Safiye istemedi)

- İyiyim merak etme delirmedim tekrar

- Safiye'm ama

- Tamam Naci git dedim hadi.

- Böyle gidemem, beni affettiğini bilmem gerekiyor.

- Tamam dedim ya Naci, affettim işte

- Bir kere öpeyim yanağından o zaman

Safiye hemen yelkenleri suya indirdi: Bir daha yapmayacaksın ama? (Parmağını kaldırdı Naci'ye doğru)

- Söz veriyorum Safiye'm asla yapmayacağım

- İyi hadi gel bari :)

Naci karısının yanağına yumuşak bir öpücük kondurdu, sonra biraz daha aşağı bir tane daha, bir tane daha... Hatrı kalan tüm sayılara...