Şiir

Bölüm 23

O akşam ev sakindi. Han Ceylan ile birlikteydi, Neriman ders çalışıyordu, baba da odasına çekilmişti. Safiye ve Naci için ise uzun süredir erteledikleri bir konuyla yüzleşme vaktiydi. Akşam yemekten sonra Safiye odalarındayken Naci de odaya girdi.

- Safiye'm

- Efendim Naci

- Hayatım, artık Tomris'e güzel haberi vermemiz gerekiyor değil mi?

Safiye bu konuyla yüzleşmekten korkuyordu. Tomris ile aralarının düzelmesi daha yeniydi, tekrar sorun yaşamaktan korkuyordu. Zaten bu konu Naci ile aralarında birkaç keç açılmış, Safiye'nin endişeleriyle son bulmuştu.

——————-

- Naci, Tomris'e nasıl söyleyeceğiz? O kızacak şimdi sana. Üzeceğiz onu. Zaten uzakta, şimdi kim bilir nasıl düşünecek? Yerime koydun onu diyecek. Beni bile istememişti, haklı çocuk.

- Hayatım, sen sakin ol. Tomi çok akıllı ve anlayışlıdır Safiye'm. Yıllarca kardeş istedi, arkadaşlarının kardeşlerini anlatırdı hep (Gülru'yu hatırlatmak istemeyip sustu)

Safiye yutkundu, geride kalmıştı bunlar.

- Yüz yüze söylemek lazım ama en azından Naci. Gelecek zaten değil mi yakında?

- Sınavları belli olsun gelecek Safiye'm. O zaman açıklarız ona. Endişelenme sen

——-———

Aslında Naci'nin zaten evlilik, iş, yeni bebek telaşı, kızıyla arasındaki mesafe derken insan üstü bir çabayla hepsine yetişmeye çalışsa da kızına eskisi kadar zaman ayıramadığı, eskisi gibi her gün arayamadığı zamanlar oluyordu. Hatta ilk zamanlarda bu nedenle kızıyla arasında sorun olmuştu. Hamileliğinin ilk zamanları olduğu ve kendini suçlamasını istemediği için Safiye'ye belli etmemeye çalışmıştı Naci. Ama Tomi uzun bir süre telefonlarını açmadı. Gülru çıktı telefonlara ikna etmeye çalıştığını ama konuşmak istemediğini söyledi.

- Bugün konuştun mu Tomrisle Naci?

- Hı-hı evet konuştum hayatım.

- Görmedim ben hiç. Bir sorun yok di mi hayatım?

- Yo-yok tabiki Safiye'm. Kitapçıda aradım ben. Öğle aralarında konuşuyoruz bir kaç gündür.

Neyse ki bebek konusunda her şeyin yolunda olduğunu öğrenmeleri ile her şey yoluna girmeye başlamış ve Naci'nin güzel sabrı ve sevgi dolu babalığı ile bu krizi aşmışlardı. Naci bu nedenle kızının kardeş haberine sevineceğini düşünse de kafasında bazı soru işaretleri yok değildi. Yüz yüze söylemek onu anlamasını kolaylaştıracaktı ona göre de.

————

Ama elbette bunu daha fazla saklayamazlardı.

Önce 3 ayın dolmasını, sonra da kızın gelişini bekleyip yüz yüze söylemeyi konuşmuşlardı aralarında ama Tomris'in gelişi dersleri nedeniyle uzayınca artık telefonda söylemenin vaktiydi.

Safiye başını salladı: Haklısın Naci, söylememiz lazım tabi. Daha var gelmesine, iyice büyüyecek karnım

Gülümsedi Naci: Her şey güzel olacak tamam mı? Asma yüzünü bak, güven bana. Halledeceğiz.

Safiye inanmak isteyerek başını salladı. Naci telefonu eline aldığında Safiye ayağa kalktı.

- Nereye Safiye'm?

- Naci ben çıkayım, şimdi özel konuşun siz baba kız.

- Senden gizli neyim olabilir Safiye'm? Tomris çok seviyor artık seni, hem müjde vereceğiz birlikte ona