Şiir

Bölüm 27

- Ablaaaa

Gülben elindeki tabağı dağılmasına aldırmadan telaşla öylece bırakıp ablasının başına eğildi bağırarak.

- Abla, ablaaa iyi misin?

Gülben ağlamak üzere bir halde endişeyle yüzünü tutuyordu Safiye'nin. Ancak Safiye henüz kendinde değildi. Gülben'in bağırmasına bütün ev halkı çok geçmeden başına toplandı.

Han: Gülben ne oldu?

Yerde yatan ablasını görünce endişeyle o da yanına çöktü.

- Abla!

Bu sırada baba ve Neriman da endişeyle onları izleyip ne olduğunu soruyordu.

- Bilmiyorum, bilmiyorum. Meyve istemişti, ben getirdim. Bi-birden (stresle yutkundu) birden bayıldı

Baba: Başı dönüyordu zaten sabahtan beri. Eyvah! Bebeğe bir şey olmasa bari

- Ne!? Bebek! Bebeğe bir şey olmuş mudur? Ablam delirir Han! Vallahi toparlayamayız bu sefer.

- Saçmalama Gülben dur en kötüsünü düşünme hemen. Tamam durun bir, çekilin.

Han hemen ablasını kucağına alıp koltuğa yatırdı.

- Kolonya getir Neriman.

Gülben hala endişeyle susmadan konuşuyordu: Abla... Ah ne oldu böyle ya? Eniştemi arayalım hemen, arayın demişti. Yok ambulansı mı arasak yoksa

Baba: Arabamız var ya kızım aşağıda

- Durun bir dakika

- Arayalım ne olur Han, doktora gidelim bir şey olmasın

- Gülben sakin ol, ablam hamile, normal olabilir bu bir kendine gelsin açılın

Han sakin kalmaya çalışarak Neriman'ın koşarak getirdiği kolonya ile Safiye'nin bileklerini alnını ovdu, koklattı ablasına.

Safiye neyseki hemen kendine gelmeye başladı. Yavaşça gözlerini açtı, eliyle başını tuttu.

- Ay ne oldu bana?

- Bayıldın abla, iyi misin, iyisin di mi? Ağrın var mı? Doktora gidelim bence hadi hemen. Eniştem de oraya gelir

- Hayır, hayır dur Gülben iyiyim

Gülben çoktan eline telefonu almıştı bile ama Safiye onu durdurdu.

- Ne yapıyorsun sen?

- Eniştemi arıyorum

- Hayır, hayır sakın! Bir gün kızıyla vakit geçirecek adam benimle mi uğraşsın şimdi. İyiyim ben

- Ama abla

- Gerçekten iyiyim Gülben aaa. Kötü olsam söylemez miyim? Bebeğimi tehlikeye atmam di mi?

Han: Ağrın falan yok di mi abla? Emin misin? 

- Yok kardeşim, ağrım falan da yok. Olursa gideriz hemen doktora tamam. Tansiyonum düştü heralde benim. Korkuttum sizi de, teşekkür ederim.

- Aman abla sen iyi ol da

- İyiyim, merak etmeyin. Gerçekten dinlenmeliymişim bugün demek ki dinlemedim, geçer birazdan.

Bu sırada bebek de hareket eder ve Safiye'nin içindeki endişeyi giderir.

- Ah bakın hareket de etti. Sorun yok

- Ay çok şükür abla.

Han: Neriman sen bir örtü getir ablama.