Unicode-
အချိန်အခါအရ လူအသွားအလာသိပ်မရှိတော့တဲ့နေရာကို ဘယ်သူမှမသိအောင် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ဝင်ရောက်ရတာကလည်း ခံစားချက်တစ်မျိုးပင် ။
ဘယ်လိုပြောရမလဲ~~
ခိုးလုပ်ရလို့ ရင်တွေတုန်နေတယ်ဆိုတဲ့သဘော။
"ဟိတ်ကောင်တွေ! မြန်မြန်လာပါဟ!"
"လာနေပါတယ် မင်းကလည်း စိတ်ချည်းပဲ"
Jeon Jungkook ၊Park Jiminနှင့်Jung Hoseokတို့သုံးယောက် မနက်အစောကြီးကတည်းကအိမ်ကထွက်လာပြီး နေရာစုံအောင်အလေလိုက်နေကြတာ ကျောင်းတက်ချိန်ကျော်မှ ကျောင်းဆီသို့ရောက်လာကြသည် ။
"ငါ ငါခုန်မချရဲဘူးကွ"
"နေ့တိုင်းတက်လိုက်ဆင်းလိုက် လုပ်နေတာကို ဘာလို့ကြောက်နေတာလဲ"
အိမ်သာနားရှိ အုတ်တံတိုင်းကနေ ကျော်ခွပြီးကျောင်းထဲဝင်ရတာမို့ Hoseokကတော့ အမြင့်ကြောက်တတ်သူပီပီ အောက်ဆင်းဖို့ကို တုန်ရီနေသည် ။
"နေ့တိုင်းလည်းဘာ..ဘာဖြစ်တုန်းကွာ! ကြောက်တာကကြောက်တာပဲ"
"မြန်မြန်ခုန်ချလိုက်စမ်းပါ"
"မင်းတို့တွေ ဒီတစ်သက်ပြီးကြဦးမှာလား တစ်ယောက်ယောက်မြင်သွားရင် ပြဿနာတက်မယ် မြန်မြန်လာကြပါကွာ!"
Jungkook စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ပြောပစ်လိုက်တယ် ။ အကျယ်ကြီးလည်းမပြောရဲဘူး သူများတွေကြားကုန်မှာစိုးလို့ ။ ဒီနှစ်ယောက်နဲ့လည်း ကြားထဲက သူ အသက်တိုတော့မှာ ။
Hoseokက သတ္တိမွေးကာ ခုန်ချလိုက်ပြီး သုံးယောက်သား ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ ခြေသံကိုဖွနင်းကာ လျှောက်နေကြသည် ။
"ဟို သုံးကောင်!!"
အသံကြားလိုက်ပေမဲ့ ဂရုမစိုက်မိကြ ။ သူတို့အခန်းကိုပဲရောက်ဖို့အရေးကြီးနေတာမို့ ခပ်သွက်သွက်သာ သွားနေလိုက်ကြသည် ။
"ဟိုသုံးကောင်!! ငါခေါ်နေတယ်!!"
"အိ!"
Hoseokက လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကြိမ်လုံးရှည်တစ်ချောင်းကိုကိုင်ကာ သူတို့ကိုကြည့်နေတဲ့ ဆရာမ ။ လန့်ပြီးပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အုပ်လိုက်မိသည် ။
YOU ARE READING
♡︎-𝗛𝗘𝗔𝗥𝗧𝗕𝗘𝗔𝗧-♡︎
Fanfictionထယ် က မောင့် အတွက် အစားထိုးမရတဲ့ နှလုံးခုန်သံလေး~ ထယ္ က ေမာင့္ အတြက္ အစားထိုးမရတဲ့ ႏွလုံးခုန္သံေလး~ 𝖩𝖾𝗈𝗇 𝖩𝗎𝗇𝗀𝗄𝗈𝗈𝗄 𝗑 𝖪𝗂𝗆 𝖳𝖺𝖾𝗁𝗒𝗎𝗇𝗀 Romance Only...
