" မယု...နေကောင်းလားဟင်"
ဖုန်း ထဲမွ တဆင့် ကြားရသည့် အသံကေတာင် ကြည်လင်လွန်းနေသည်။
မေခန႔်ႏိုင် တဲ့။
လင်းယုႏွယ် ဆိုတဲ့ မိန်းမ ကို အရည်ေျပာ်စေခဲ့တဲ့ ေကာင်မေလးေပါ့။
အဆိပ်ပြင်းပြင်း သတ္တဝါေလး။
" ေကာင်းပါတယ် မေခန႔်ရဲ႕။ ဘာလို႔..."
" ဟိုတဈေန႔ က အိမ်ကို လာေသးတယ်ဆို။
အႀကဲမႈံ ေပြာလို႔ေလ။ မေခန႔်က Gym သွားနေတာ။ ဖုန်းပြန်ေခါ်ေတာ့လည်း ပြင်ပ ေရာက်နေတယ် ဆိုတာကိုး"
တဈဖက်က မကြားေအာင် သက်ပြင်းတဈခၾက်သာ ခိုးရႈိက်မိရပြန်သည်။
Gym ခန်းက ေကာင်မေလးနဲ႔ ဘုရားသွားကြေသးတယ်မလား ဆိုေသာ ေမးခွန်းကို မေမးမိေအာင် ထိန်းျခဳပ်လိုက်ရသည်။
မင်းနဲ႔ေတာ့ ႐ူးရချည်ရဲ႕ မေခန႔်ႏိုင်ရယ်။
" မယု အၿခိန်ရရဲ႕လားဟင်"
" အင်...ဟင်...။ ရပါတယ် မေခန႔်ရဲ႕။ ဘာကိတ် "
" အာ... ညနေၾက အကင် စားကြမလားလို႔ေလ။ သိမ်ေတာ်ကြီး အေရွ႕မွာ ဆိုင်တန်းတွေအျမားကြီးရယ်။ မယု ည ဖက် မေရာက်ဖူးေသးဘူး မဟုတ်လား"
ထိုကေလးမ ၏ စကားကို အေယာင်ေယာင်အမွားမွား ေခါင်းညိမ့်လိုက်ပြီးမွ
"ဟုတ်သားကွယ်။ တို႔လည်း ဒီေရာက်သာ တာ ကြာတာ ဘယ်မွကို မေရာက်ဖြဈတာ။ မေခန႔် နဲ႔သာ မသိရင် ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး။ သွားကြတာေပါ့"
" ဟုတ် ။ မေခန႔် လာေခါ်မယ်ေနာ် မယု"
" အင်း ။ မယု ေျမႇာ်နေမယ်ေနာ်"
ႏွဈေယာက်ကြား ေပြာစရာစကား မရွိေတာ့ဟန် တိတ်ဆိတ်သွားကြပြီး ေနာက်မွာေတာ့
ၾကႇန်မဖက်က စ၍ ဖုန်းျခ လိုက်ပါသည် ။
ဖြဴစင်လွန်းရဲ႕ကွယ်။
မင်းေလး ကို အေရာင်ေတွ စွန်းထင်းမွာ တို႔ ေကြာက်လွချည်ရဲ႕ ကေလးရယ် ။
***
" ဒုတ်ထိုး ဆိုတာ ဒီလို ထိုင်စားမွအရသာရွိသလားလို႔။ မယုေရာ ဘယ်လိုထင်လဲ"
သိမ်ေတာ်ကြီး ဘုရားဝင်း အေရွ႕ ပလတ်ေဖာင်း နံေဘးက ဒုတ်ထိုးဆိုင်ေလးထဲဝင်ထိုင်ကြပြီးေနာက် မေခန႔် ဆီက အေမးစကားတဈခွန်း။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့် ချည်နှောင်သော
Romanceမယု လို့ခေါ်လို့ရတယ်။ တို့နာမည်က လင်းယုနွယ် .....
