HIS SEXYTARY (Montefalco's obsession)

CHAPTER 14: BIPOLAR

Pa uwi na kami sa syudad. Pero hindi ko parin pinapansin si drake. Naiinis ako sa kanya. Ako ba yung may kasalanan non? Kahit si inay at Tatay. Pinagpahingi din ako ng sorry. Siya yung na una tapos ako ang mang hihingi ng kapatawaran. Iwan ko na lang nakaka inis lang. Nasa labas lang ng bintana ang tingin ko. Hindi talaga ako lilingon kay drake.

"Alexa are you still upset?" Mahinahon nitong tanong. Hindi ako sasagot!

"Alexa please talk to me. I'm not gonna do it again." Hindi pa rin ako sumagot.

"Alexa!" Mautoridad nitong tawag sa pangalan ko.

"Ano ba ang kailangan mo SIR?" Diniinan ko talaga yung sir.

"Alexa stop calling. Me sir we already talk about this so stop. caling me sir..." Bumalik sa pagka mahinahon ang pagkakasabi nito.

"Why SIR?" Pagmaang maangan ko.

"Alexa I'm not use to be this." Wag kang maawa alexa. Wag!

"Then use to it sir." Walang gana kong saad. I'm still mad very very mad.

"Alex-" I didn't let him finish hes words.

"No sir. Stop talking your too much you don't know how I used to be when I was just starting a new life. When nobody theres for me. When I learn how to stand by my own foot. Nung simulang magkasakit si nanay. Kahit isang pinsan man lang walang tumolong sa amin. So stop lecturing me like you know all of my life story." Mahaba kong salaysay saka. Binalik ang tingin sa bintana. It's okay to be with this than to talk to him. Makakasakit lang ako ng damdamin.

"Alexa i- I'm sorry" mahina nitong saad na narinig ko naman. Napa lingon naman ako sa kanya.

"You say sorry?" Parang tanga kong tanong.

"Yes I say that but I'm not gonna say it again." Parang babae nitong saad. Wow! Siya lang yata ang taong pagkatapos manghingi ng sorry magsusungit.

"Napaka bipolar niyu sir—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla nalang ako nito tiningnan ng nakakamatay na tingin. "I mean drake pala HEHE."

"So your not angry to me anymore?" Parang bata nitong saad. Nilagay ko naman ang kamay ko sa ulo ko at nagpangap na para akong nag-iisip.

"Sigi na nga!" Natatawa kong saad. Saka nakipag apir. Kay sir.

It's Monday now. At kailangan ko na namanng mag trabaho. Last week wow so fun. Kahit may hindi pagka iintindihan. At least na gawan pa rin Namin ng paraan. Nagka aayus pa rin kami ni drake.

"Good morning sir—" sinadya ko talagang putulin ang sasabihin ko. Saka nagsalita ulit. "Drake." Nakangisi kong saad. Nakita ko naman ang  pag taas ng mga perpekto nitong kilay. Na kina tawa ko nalang.

Pagka upo ng pagka upo ko sa upoan ko bumungad agad sa akin ang mga tambak kong trabaho. Hayst! Resulta ng bakasyun ang rami kong kailangan tapusin. Nagsimula agad ako sa mga gawain ko. Nakatingin lang ako sa perhipal vision ko. Nakita ko si drake na may kausap sa phone. Dahil naka bukas ang pintoan ng opisina niya plus malapit lang din siya sa pintoan. Naririrnig ko ang pinag-uusapan nila.

"Yes..... Yes...... Wait where are you? Okay ka lang ba? Sigi! Sigi! Pupunta na ako...." Napa taas ang kilay ko dahil sa narinig wow! May bagong b babaeng na naman siya. Bakit pa ba ako aasa sa wala for sure ako lang din ang masasaktan. Nabalik ako sa ulirat ng bigla na lang magsalita si drake.

"Alexa clear all my schedules. I have to go somewhere." Pagkatapos niya yung sabihin mas mabilis pa sa hangin na nawala siya sa paningin ko. Alexa! Alexa! Put a boundary okay. You can do this alexa. Don't fall for he's lies. Napa pikit nalang ako sa aking mga mata para pigilan ang mga luhang kanina pa gustong kumawala.

"Alexa iha?" Napalingon ako kung Saan nanggaling ang tinig na iyun. Mama ni drake nandito. Dali dali ko nalang pinahiran ang mga luhang nasa gilid ng mga mata ko.

"Tita? Ano pong ginagawa niyu dito?" Pinilit ko talaga ang sarili ko na ngumiti.

"Umiiyak ka ba iha?" Mahinhin nitong saad.

"Ahh hindi po ah. Napuling lang po ako." Para naman itong nakahinga ng maluwag.

"Mabuti naman kung ganuun akala ko pinapaiyak ka na ng anak ko." She let a deeps sight. Atsaka nagsalita ulit. "Hindi ka ba binibigyan ng sakit sa ulo ng anak ko iha?" Napa iling iling naman ako.

"Hindi naman po." Nakangiti kong saad. Kahit sa loob ko gusto ko ng umiyak.

"Mabuti naman kung ganuun kung ganon na Saan siya?" Mahinhin Niyang tanong na kina hinga ko ng malalim.

"May pinuntahan lang po." Nakangiti ko pa ring saad.

"Ah ganuun ba sigi babalik na lang ako sa susunod." Nakangiti nitong saad saka nagpaalam.

Napa hinga nalang ako ng malalim saka tumingin ulit sa mga papeles na naka imbak. Nagseselos ako. Yan lang ang masasabi ko sa nararamdaman ko ngayun. Sumapit na ang gabi ngunit hindi pa rin siya bumabalik. Alexa ako ka ba hindi mo ba narinig. Ang tono niya kanina napaka lambing na may halong pag-aalala. Siguro napaka importante ng babaeng yun.

Naglakad lang ako pa punta sa mga jeep na naka parada. Usually sumasakay ako ng trysjcle kasi nga malayu layu ito sa kompanya ngunit dahil heartbroken ako. Kahit wala namang kami. Hayst! Nakaka inis.

"Miss!" Napa lingon naman ako sa tumawag sa akin.

"Exuse me kilala ba Kita?" Mahinahon kung tanong.

"Yes of course! Ako yung lalaking nakabangaan mo sa arcade." Nakangiti nitong saad. Wow! As in wow. What a small world.

"So ikaw yung lalaking yun." Nakaturo po ang mga hintuturo ko sa kanya. Sorry boy mukhang ikaw ang magpagbubuntungan ko ng galit.

"Wowwow easy woman." Nakangisi nitong saad.

"Ikaw bakit mo ba ako tinawag?" Masungit kong tanong.

"Naglalakad ka kasi sa maling dereksyun." Nakangiti nitong paliwanag. Pero para sa akin may meaning yun. Mali ba ang dereksyun na tinatahak ko ngayun?

"Pasesnya na nasungitan pa tuloy Kita." Panghinging pasesnya ko. Nakakahiya ka alexa!

"Okay lang. Sanay na naman ako." Parang may lungkot sa boses niya.

"Are you okay?" Nag-alala ako sa kanya ngunit agad ding bumalik ang saya sa boses niya.

"Yeah I'm okay!" Masigla nitong saad. Strange.

"Okay." Maikli kong tugon.

"So Saan ka ba pupunta?" Reporter ba to?

"Wait lang huh! Ang rami mo namang tanong." Nakasimangot kong saad. Saka pinagpatuloy ang paglalakad

"Wait lang kasi. Wala ka bang pupuntahan?" Ayan tanong na namang.

"Wala." Maikli kong saad. Saka nagpatuloy sa paglalakad.

"Good! Good!" Kain tayu treat ko." Excited nitong saad.

"Sure ka dahil pag sinabe mong treat mo hindi talaga ako magbabayad." Syempre joke lang yun.

"O sigi ba!" Nakangiti pa ito.

"Sure ka?" Pangingilatis ko.

"Oo naman so shall we?" Nakalahad pa ang mga kamay nito. Wow galawang gentleman.

"Sigi ba!" Tinangap ko ang kamay Niya. Saka sumama sa kanya. Sana kahit ngayun lang makalimutan ko siya.