Ilang araw narin ang lumipas ng umalis si drake, dito sa amin at ilang araw narin akong hindi makapag isip ng maayos. I'm such a bummer and I'm aware of it.
bakit ko ba kasi nasabi yun. para naman kasing tanga tong bibig ko basta basta nalang nagsasalita. hayst ganuon nalang ba talaga siya basta basta nalang susuko.
"Oh bakit ka nakatunganga jan?" nabalik ako sa ulirat ng tapikin ako ni nanay sa balikat.
"Nanay naman bakit naman po kayo nanggugulat? kinabahan ako don ah." nabigla talaga ako sa biglaang pagsulpot ni nanay.
"Oh nagsisi kana? bakit mo kasi pinauwi anak?" mahinahong tanong ni mama. nabigla naman ako sa sinabi niya.
"Paano niyo po nalaman, I mean my emergency po siya." pahamak talaga tong bibig ko.
"Diba tama ako, tinaboy mo nga. kawawang lalaki mukhang mahal na mahal ka talaga non anak pero mukhang napa grabe ka naman sa pagpapakipot."
"Nay naman Hindi po ako nagpapakipot sadyang ayaw ko lang talaga monang makipag usap sa kanya." Hindi makatingin kong saad sa kanya.
"Anak naman matoto kang magpatawad lalo nat nakikita mo naman na nagbago na siya, at patuloy na ipinapakita sa iyo nakarapatdapat siya." senserong saad ni nanay.
"Hindi niyo po kasi naiintindihan nay." napatingin ako sa malayo ng bitiwan ko ang mga salitang yun.
"Then sabihin mo sa akin anak, ano ang dahilan?"
"Wala po Nay, akin akin nalang po yun."
"Naku dalaga na talaga ang anak ko marunong ng magtago ng sekreto eh noon bata ka pa palagi mong sinasabi sa akin ang mga sekreto mo, kahit sekreto niyo pa yun ng barkada mo" natatawang saad ni nanay.
"Nay naman bakit niyo pa po yan ipinapaalala sa akin." nahihiya kung saad.
"Naku anak wag kang mahiya o matakot magsabi sa akin Hindi ako magagalit o manghuhusga promise." nakangiting saad sa akin ni nanay.
kaya nakampanti naman ako sa sinabi ni nanay kaya ikinwento ko lahat ng nangyari sa akin sa manila kabilang na ang nangyaring halos magahasa na ako. napaiyak naman si nanay na napatingin sa akin.
"Nay wag niyo pong biglain ang puso niyo. kumalma po kayo." pagpapaklama ko kay nanay.
"Pasensya kana anak at kailangan mo pagdaanan ang lahat ng yun, pasensya na kung kailangan mo pang mag trabaho para lang mapagamot ako." malumanay na saad ni nanay habang hinahaplos ang buhok ko.
"Nanay naman alam niyo naman po na gagawin ko lahat ng makakaya ko basta kaya ko pa po, gagawa ako ng paraan maligtas kalang." nakangiti kung saad.
"Alam ko anak, pero anak wag mo sanang mamasamain ang sasabihin ko sayo ah." mahinahong saad ni nanay.
"Opo naman nay." nakangiti kung saad.
"Hindi naman yun kasalanan ni Drake anak eh, alam mo yun sa sarili mo na disappoint ka lang talaga dahil hindi siya nakarating o nakasagot sa tawag mo nong nangngailangan ka kaya mukhang siya ang na blame mo pero anak alam mong hindi tama yan." makahulogang saad ni nanay habang nakatingin sa akin.
"Alam ko po nay. alam ko pong mali ako this time itatama ko po ang mga mali ko sa buhay." nakangiti kung saad.
"Tama yan anak, kaya ano pa ang hinihintay mo itama mona ang mga pagkakamali mo sa buhay." natatawang saad ni nanay.
"Eh nay paano po si tatay?"
"Wag ka ng mag alala dyan at ako na ang bahala sa tatay mo." nakangiti nitong saad.
"the best ka talaga nay." pabiro kung saad. saka nagtungo sa kwarto ko at kinuha ang cellphone ko saka dinaial ang number ni Drake.
sumagot ka naman drake. out of coverage kaya naman tinry ko ulit idaial ang number niya. sumagot ka naman please lang.
and thank god this time sumagot na siya.
"Hello Alexa bakit napatawag ka?" mukhang kinakabahan siya dahil tense ang boses nito.
"Drake puwede ba tayung magkita? please" mahinahong saad ko.
"Akala ko ano ng nangyari sayo, pinakaba mo ako." no wonder he's voice was tense at mukhang pagod din siya.
"Mukhang ikaw nga ang hindi okay eh, mukhang pagod ka ah." pabiro kung saad.
"May inaasikaso lang, alam mo naman ilang araw din akong nawala."
"Okay ka lang ba?" kahit nagdadalawang isip akong magtanong tinanong ko parin.
"Okay na ako ngayon dahil tumawag ka, means may peace of mind kana."
"Actually may sasabihin sana ako sayo drake, kaya ako tumawag itetex ko nalang sayo kung saan."
"Okay, I will go there when I'm done fixing things out." halata ang pagod sa boses nito.
"Sigi maghihintay ako." nakangiti kung saad saka binaba ang tawag.
napangiti nalang ako, I guess tama si mama bakit ko nga ba sinisisi si drake sa kasalanang hindi naman siya ang gumawa.
"Oh natawagan mona ba?" nakangiting tanong ni nanay.
"Opo Nay magkikita po kami ngayong hapon sa isa sa mga coffee shop." nakangiti kung sagot.
"Good luck anak."
"Salamat po nay."
kinakabahan akong naka upo sa isa sa mga table dito sa coffee shop na bagong bukas palang. habang tense na hinihintay si drake. what if hindi siya pumunta.
nakahinga ako ng maluwag ng makita ko siya sa entrance ng pinto. napakagwapo talaga nitong lalaking to ang sarap ipasok sa bulsa.
"Naghintay ka ba ng matagal, lex?" nakangiting tanong nito bakas sa mga mata nito ang pagod.
"Hindi naman umopo ka muna Drake, mukhang pagod na pagod ka ah. hindi ka ba nagpapahinga?" nag aalala kung tanong sa kanya.
"Of course I rest but not as much as I do in your province." natatawang saad nito. "by the way why did you call me? I thought something bad happened to you." I can sense the sincerity on he's voice.
"Wala namang unusual na nangyari sa akin it's just that I realized that I need to fix everything and sort out things." seryuso kung saad sa kanya.
"Whatever your decision is, I will gladly respect it but I won't stop on proving my self to you Alexa, I won't stop until I prove my self to you that I'm also worth to keep." nakangiting saad niya sa akin habang inabot ang kamay ko at hinalikan.
"Wag ka ngang magsalita ng kung ano ano dyan lalaki, I'm here to say to you that I will give you a second chance, I was wrong for blaming you." nakangiti kung saad.
"Are you serious right now?" ang kaninang pagod niyang mga mata ay parang biglang na buhay.
"Of course I am perhaps you don't want it anymore." pabiro kung saad.
"I won't promise love, but I will do all my best to show you that I'm also worth for your love." nakangiting nitong saad.
"Show me then boss Drake."
"Oh damn that sounds good." and then she pulls me for a kiss.
YOU ARE READING
HIS SEXYTARY (Montefalco's obsession)
Teen FictionC O M P L E T E D Drake Montefalco is ruthless when it comes on business, he came from a wealthy family and has a reputation for being a bachelor. everything he do is for he's own gain until he meet her secretary perhaps in he's eyes she's he's sexe...
