HIS SEXYTARY (Montefalco's obsession)

CHAPTER 29: SHOCK

"WHAT!?" Napasigaw ako sa gulat. Dahil sa sinabi niya. Wtf! Why is he saying that?

"I like you Alexa! Are you numb? Why can't you feel it? Why can't you feel it when I get jealous when your in other man. I felt alone when your not on my side. Please Alexa! I'm begging you give me a chance baby. " Nagmamakaawang saad nito sa akin. Natuod ako sa kinatatayuan ko dahil sa sinabi niya. Why?

"Please lang Drake. Kung nag j-joke ka lang. Please lang tumahimik ka nalang. " Nakapikit matang saad ko. Saka akmang aalis na ako. Ng bigla nalang niyang hinawakan ang kamay ko.

"No! Please No! Hear me out first baby. Please!" I want to give up and run towards him. But I can't! My mind is stopping me. While my heart is cheering me to come to him. But I won't ! Hindi ako magpapadala sa nararamdaman ko. Never!

"Please lang Drake! Let's treat each other as a strangers. I don't want to talk to you in a friendly way. I want to talk to you base on our profession. Please stop what are you doing! " Napasigaw ako. Dahil sa pagkalito. Halos lumohod si drake sa harapan ko pero hindi parin ako. Nagpatalo hindi ako puwedeng maging mahina sa harapan niya.

"No please! Alexa. I didn't mean to shout you a while ago." Malambing nitong saad. Saka hinawakan ang braso ko.

Pilit kung kinukuha ang braso ko pabalik. Ngunit mas hinigpitan pa niya ang pagkahawak sa akin. Para bang ayaw niya ako pakawalan. "Get of me Drake! Your hurting me!!" Pagkasabi na pagkasabi ko non. Doon lang siya natauhan saka ako binitawan.

"I'm sorry Alexa! I didn't mean it baby." Malambing nitong saad. Saka lumapit sa akin. Ngunit naglalakad ako pa atras. Nakita ko naman ang papalapit ng ekspresyon niya.

Napa iling-iling ako saka hinarang ang kamay ko. "NO!" Nakita ko kung paano rumehestro sa mukha niya ang gulat dahil sa pagsigaw ko.

"Alexa." Mahinang tawag niya sa akin. Para naman akong nakaramdam ng away sa kanya.

"Please sir! Not now." Mariin saad ko.

Napayuko ito saka nagsalita. "Okay. Let's just talk tomorrow." Mahinahong saad niya sa akin. Saka ngumiti. Ngiting may kasamang sakit. Gusto kong suklian ang ngiti niya. Pero alam kung ito ang makakabuti para sa aming dalawa. Our love for each other will just hurt us. Over and over again. So might us well I stop this feelings I feel right now.

Hindi na ako nagsalita saka tumalikod. At dali-dali umalis sa lugar na yun. Kung alam ko lang na ganuon lang pala ang kalalabasan ng pag-uusap Namin. Hindi na Sana ako pumunta sa opisina niya. Argh! I feel frustrated. I don't know what to do! I'm just new to this feeling.

"Alexa. Okay lang ba ang pag-uusap niyu ni Sir? Para kasing may narinig akong sigawan. Eh! " Para akong natulos sa kinatatayuan ko. May narinig ba sila?

"Ah- eh! -" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng bigla nalang dumating si kent. Ka trabaho ko pero nasa ibang department. Yung maghahatid Sana sa akin.

"Oh! What's up! Madlang people! What's the latest?" Masiglang saad nito. Nakinangiwi ko nalang.

" Naku! Wala! Bakit ka ba nandito kent? Diba nasa ibang department ka? Nasa fourth floor yun ah. Anong ginagawa ko dito ah? May gusto ka bang makita Dito sa department Namin? " Panunudyu ng mga ka trabaho ko sa kanya. Napa iling nalang ako.

"Naku! Wala! Ah! Napaka chismosa mo talaga!" Namumula saad nito. Nakinangisi ko nalang din. This is what I want in this floor happy vibe ang nandito kaya. Kahit gaanu pa ka lungkot ang araw ko. Napapangit parin nila ako.

"Ano! Sino ba yan? Kent. Naku! Wag kang magtago sa amin ng sekreto. Ano si Ate Jane ba? Huh!? " Nakangisi kung tanong. Sakanya na may halong biro.

"Ay sus! May isa Din Dito na napaka manhid!" Nalito naman ako sa narinig ko.  Parang may pinapatamaan sila. " Naku! Malas ka kent kasi manhid ang nagugustohan mo! HAHA" napalingon naman ako sa ka trabaho kong nagsalita.  Nakakalito. Sino ba kasi ang pinupunto nila? Pinupunto ba nila ako? Pero imposible yun! Oo tama! Imposible yun. May problema kang sayu Alexa yan ang intindihin mo. Wag ang problema ng iba.

"Sigi na. Ma una na ako sa inyu."  Nakangiti kung saad. Napabuntong hininga nalang ako. Saka napahawak sa ulo.  This day is frustrating!

"Oh! Lex. Anong nangyari sayu par kang. Pinagsakloban ng langit at lupa. Ah! " Pabiro saad ni cass. Ngumiti nalang ako ng pilit sa kanya saka nagpatuloy maglakad.

"Wala naman. Pagod lang talaga ako ang rami ko kasing ginawa eh. Ikaw ba? " Pag-iiba ko sa usapan. Napahinga naman ako ng maluwag dahil hindi na siya nagtanong pa. At nagsimula ng mag kuwento sa buhay niya.

"Tapos. yung jerry ba yun?  Hay naku! Basta isang ko nalang sa pangalan ng lalaking yun! Basta ang na iini-" napalingon ako sa kanya dahil sa pagtigil niya sa pagsasalita.

"Teka lang! Nakikinig ka ba sa akin?" Nakataas kilay na tanong nito sa akin. Napangiwi naman ako sa tanong niya.

"Ah- oo syempre nakikinig ako. " Pagsisinungaling ko. Pero sadyang hindi yata ako magaling sa larangan ng pagsisinungaling. Dahil hindi siya naniwala. Mabuti nalang napaniwala ko siya sa sinabi ko kanina. Pero nagkakamali pala ako.

"Hoy! Alexa Alejandro. May tinatago ka ba sa akin. Kanina pa Kita na papansin na parang wala ka sa sarili mo. Magtapat ka nga sa akin. Anong nangyari sayu? May ginawa ba si sir drake sayu? Narinig ko sa mga ka trabaho mo kanina pinapatagaw ka daw." Para akong nagkaruon ng bikig sa leeg dahil sa narinig ko.

" Ano ba yang pinagsasabi mo cass? Wala noh. Walang ginawang masama ginawa sa akin si sir." Mariin kung pagtatangi saka umiwas ng tingin sa kanya.

"Eh! Bakit ganyan ka maka react?  May tinatago ka nga sa akin. Sabihin mo sa akin." Pangungulit nito sa akin. Ngunit inignora ko nalang ito. Saka pumasok sa boarding house ko.

"Tumahimik ka cass. Puwede? " Seryusong Saad ko. Napatahimik naman ito. Akala ko titigil na siya. Pero akala ko lang pala yun.

"Sinaktan ka ba ni Drake lex? Sabihin mo sa akin! Kaya kaba nagkakaganyan dahil sa kanya?" Nag p-pannict nitong saad. " O my gosh! Feeling ko kasalanan ko kung bakit ka nagkakaganyan." Nag p-pannict parin niyang saad.

Napabuntong hininga nalang ako saka nagsalita. " Hindi cass. Hindi niya ako sinaktan okay? Kaya kumalma ka dyan. " Seryuso kong saad. Napahinga naman ito ng malalim.

"Mabuti naman kung ganuon. Dahil kung hindi I feel like I'm so irresponsible. That I didn't protect you. Or so what I feel relieved. Hoh! Grabe napa english ako doon ah." Napatawa naman ako sa sinabi nito.

"Sira ka talaga!" Napatawa nalang ako sa kakulitan nito. Ayokong  idamay si cass sa problema ko.  Alam kung mag-alala lang siya sa akin.

"Ikaw naman! Pinapatawa lang Kita noh! Mukha ka kasing iiyak eh. HAHA" napangiti nalang ako sa sinabi niya. Cass is my true friend. She never leave me alone until I didn't feel good. She's the bestfriend that everyone wants. A trusted one.

____________________

Hoy! Kayu sunshines ah. Tinutoroan niyu ako manakit ng characters. Char! Pero sa totoo lang natutuwa ako kasi kahit papaano may nagbabasa din pala ng story ko. Mahal ko kayu sunshines! 💛

Vote and comment 💛💋