CHAPTER 24: HOSPITAL

1K 30 2
                                    







"Alexa are you okay?" Napalingon ako ako kay drake. Dahil sa tanong niya.




"I'm okay. Kinakabahan lang" seryuso kung saad.





" Don't be. I'm here right your side. " Nakangiti Niyang saad. Na kahit papaano nagpakalma sa akin.




"Okay lang-" hindi kona natapos ang sasabihin ko ng bigla nalang ang reng ang cellphone ko.





"Hello Pa-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng bigla nalang itong putulin ni Tatay.




"Anak ang Nanay mo sinugod sa Hospital. Please pomunta ka Dito." Para akong binagsakan ng mundo dahil sa narinig ko.




"Tay saang Hospital? I text niyu po sa akin. Pupunta po ako dyan. ngayun din." Nanginginig kung saad. Saka binaklas ang seatbelt. Napatingin naman sa akin si Drake. Na maypagtataka.




"Where are you going? And who's that?" Sunod-sunod na tanong niya. Nakita ko ang pag-aalala sa mga mata niya ng makita niya ang luhang umagos sa mga mata ko. Hindi kona namalayan na umiiyak na pala ako.





"Nasa Hospital ang Nanay ko Drake." Nanginginig kung saad. Saka tinignan ang cellphone ko. Tay! Mag reply kana.




"Ihahated na Kita saang Hospital ba?" Napatingin ako kay Drake dahil sa sinabi niya.





"Pero Drake, Paano ang dinner? Your Grandparents are expecting us and you know that." Seryusong Saad ko. This is really a disaster. Nang nag beep ang cellphone ko ka agad ko itong tiningnan.





"There's always a next time Alexa. they can wait, But your Mother can't wait anymore." Seryusong Saad niya. Nakina antig ng puso ko. Kahit gaanu pa ka tigas ka lamig ng puso niya. Alam ko sa sarili ko na may pagmamahal parin yan.





"Sa Santo Tomas Hospital Drake. Malayu layu paying Dito. Lalo nat maynila toh." Nag-alala kung saad. Saka nakatingin sa kanya.





"Don't be afraid we will arrived in Santo Tomas Hospital I promise you that. You will see your Mother." Seryuso Niyang saad. Nakina tango ko nalang .







Pagkarating ng pagkarating namin ka agad akong bumaba sa sasakyan. Hindi kona hinitay si Drake na bumaba. Dahil sa kaba na nararamdaman ko ngayun. Sana okay lang si Inay.



Pagkapasok ko sa silid ni Inay bumungad agad sa akin ang Tatay kona nag-aalala. "Anak! Mabuti at nandito kana." Nag-alalang saad niya saka tiningnan si Ina na nakahiga sa kama.





"Tay bakit inatake na naman si Nanay? Ano ba ang ginawa niya? At nagkaganyan siya." Nag-aalalang saad ko. Tumingin naman sa akin si Tatay parang nag-aalinlangan sabihin kung ano ang dahilan. "Tay! Sabihin niyu po sa akin." Tiningnan naman ako ni Tatay ng may pag-aalala.





"Anak. Wag ka sanang mabigla sa sasabihin ko. Wag kang sumogod." Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi ni Tatay. Sumogod? Isa lang ang nasa isip ko ngayun. Ang mag-ina na nayun.






"Tay wag mong sabihin sa akin na sinugod kayu ni tita sherl?" Nangangalating saad ko. How dare them! " Bakit tay? Kailan?" Sunod-sunod na tanong ko.






" Noong pag-alis mo. Pero pinabayaan nalang Namin anak. Alam mo namang matanda na kami ng nanay mo. At isa pa ayaw Namin ng away kaso sa taniman. Sumogod yang si Sherly. At may pinagsasabing hindi maganda sayu. Kaya pinatulan na ng Nanay mo. Kaya inatake tuloy siya." Mahabang paliwanag ni Tatay. Walang hiya! Talaga ang mag-ina nayun. Kahit kailan talaga!







"Wag kayung mag-alala Tay! Kukuha agad ako ng papeles sa barangay. Na nagsasaad na kapag sumogod pa ulit yan sa inyu ni Nanay. Makukulong talaga sila." Galit kung saad. Kailangan kung pakalmahin ang sarili ko.





"Anak wag ka ng sumogod doon huh? Hindi matutuwa ang Nanay mo kung ganoon." Nagsusumamong saad ni Tatay. Nakina hinga ko nalang ng malalim.





" Oo tay! Labas muna ako. Bibili lang ako ng kape. Tawagin niyu nalang po ako kapag gising na si nanay." Mahinahong saad ko. Saka naglakad na paalis. Nakalimutan ko kasama ko pala si Drake. Pero baka umuwi nayun tama! Baka umuwi nayun.




Napatalon ako sa gulat ng may sumondot sa tagiliran ko. "Diyos ko po! Ano ba! Drake?" Bakit nandito pato?






"Yes? Whay are you so shock. Did you forgot already that we arrive her. Including me." May diin Niyang saad. Nakina tango ko nalang.





"Hindi naman Drake. Akala ko kasi umuwi kana. Nga pala na sabihan muna ba ang mga grandparents mo. Na hindi tayu makakapunta." Kalmadong tanong ko.





" Yes I already told them. My parents are worried about your Mother's condition. And they also ask if your mother is already fine." Seryuso Niyang saad. Nakina tango ko nalang.





" She already fine. The doctor said. Na wag lang daw masyadong stresin ang pasyente." Pormal kung saad.





" It's good to hear then." Malamig nitong saad. Habang nakatingin sa akin." Where are you going? by the way" seryusong tanong niya.





"Bibili lang ng kape. Bakit? Magpapabili kaba?" Tanong ko sa kanya. Nakina taas ng kilay niya.





" Na ikaw lang mag-isa?" Malamig nitong saad. Anong nangyari sa lalaking to?





"Oo bakit? May problema ba doon?" Nagtataka kung tanong sa kanya.





" Yes it's too late for that. Leave it tomorrow." Masungit nitong saad. Wait lang! Concern batu?





" No sir okay lang naman ako. At dyan lang naman sa baba." Mahinahong saad ko. Saka magpapatuloy na Sana sa paglalakad. Ng bigla niyang hinablot ang kamay ko.




" I will go with you." Nagtataka ko naman itong tiningnan. " I will buy a coffee too." He sounds defensive.




" Wala naman akong sinabi ah?" Nakataas kilay na saad ko. Narinig ko naman ang pagmumura niya.



"D*mn." Mahinang saad niya. Ngunit narinig ko naman. Hayst!





" Mauna na ako sayo Drake. Mukhang wala ka pang balak sumama eh." Pang-aasar ko pa sa kanya. Naglakad naman ito papalapit sa akin.




"Ahem. Alexa would you mind if I ask a question?" Mahinang saad niya. Sapat lang sa pandinig ko.




" Ano naman yun?" Mahinahong tanong ko. Saka tumingin sa dinaraanan.





" The night you said. You like me is that true?" Seryuso tanong niya. Nakina tigil ko sa paglalakad.




" Huh!? Bakit niyu naman na tanong?" Imbes na sagutin ko siya. Binalik ko sa kanya yung tanong. I don't think I can answer him right now.





"Nothing." Maikli niyang saad. Saka pinagpatuloy ang paglalakad. Ganuon din ang ginawa ko. Tahimik lang kaming dalawa habang naglalakad. Walang kahit isa ang nagsalita.






Hangang sa makarating kami sa baba. Wala paring nagsasalita sa aming dalawa. Umorder lang ako ng dalawang kape. Para sa akin at kay tatay. Isa lang ang inurder ni Drake. Babalik na Sana kami sa taas. Kaso may humarang kay Drake na babae. Nakina taas ng kilay ko. Kahit saan talaga napaka rami Niyang babae.





"Drake hon! Why are you here?" Halatang mayaman ang babaeng toh. Lumipat naman ang tingin niya sa akin saka nagsalita. "And who's these ugly girl over there?" Maarteng saad nito. Sasagot na Sana ako ng biglang nagsalita si Drake. Nakina durog ng puso ko.




"She's just my secretary." Malamig Niyang saad.


Secretary? Secretary? Yeah right I'm just he's secretary. Wala ng iba pa. Bakit ba kasi ako nagkagusto sa kanya?








HIS SEXYTARY (Montefalco's obsession)Where stories live. Discover now