CHAPTER 37: PAIN

905 23 0
                                    

WARNING THIS CHAPTER CONTAINS HARASSMENT



Halos hindi kona maaninag ang dinadaanan ko dahil sa mga luhang nasa mata ko. P*ta ang sakit! Patuloy lang ako sa pagktakbo hindi ko pinapansin ang mga matang tumitingin sa akin. Hindi ko na pansin na nasa lobby na pala ako.


Napaluhod ako dahil sa sakit na nararamdaman ko. Patuloy parin sa pag agos ang mga luha ko. Arghhh! Sana hindi na lang ako pumunta Dito, Sana hindi na lang ako pumayag sa agreement na sinabi niya. Kung Sana hindi ako pumayag maging fake girlfriend niya hindi ako masasaktan ng ganito.


Kasalanan koto lahat, kasalanan koto! Humihikbi akong tumayo sa pagkakaluhod ko. Hindi manlang niya ako hinabol. Walang h*ya siya! Kinamumuhian ko ang budhi niya. Pinahid ko ang luhang kumawala sa mata ko. Saka nanginginig na pumara ng taxi.



Napayuko ako dahil sa kahihiyan at sakit na nararamdaman ko. Ang sakit! Hindi ko alam na ganito pala ka sakit magmahal. Maybe this is my karma. This is my karma for being so mean to my cousin. I rest my back at the backrest . Tingnan mo nga naman nakikisabay din ang ulan sa nararamdaman ko ngayun.




Patuloy lang sa pagtulo ang luha ko. Habang nakatanaw sa dinadaanan Namin. Wait! Hindi ito ang daan pa punta sa amin. Ang sakit na naramdaman ko kanina ay biglang nilamon ng takot.




"Manong! Hindi po ito ang daan papunta sa amin." Kahit takot na takot I still compost my self to talk.




"Alam ko." Nakangisi saad nito. Habang nakatingin sa akin sa pamamagitan ng salamin.




"Maawa po kayu! Ibalik niyu po ako." Nanginginig ang mga labi ko habang nagsasalita. Takot! Yan lang ang nararamdaman ko sa mga oras nato.





"Grasya kana miss. Kaya bakit Kita pakakawalan?" Nakangisi nitong tanong.




"Hi-hin-di! Ma-a-awa po ka-yyu. Paka-wa-lan n-iyu po ako. P-promise hindi ako magsu-su-mbong. Pina-pa-ngako ko yan! Ma-awa ka paka-walan mo la-ng ako." Halos hindi na ako maka buo ng salita dahil sa takot ko.




"HAHA. anong tingin mo sa akin Miss? Tanga? Aba! Bob@ ka ba?" Na iinis na sita nito sa akin.



Tahimik lang akong nagdadasal. Pasilip silip lang ako kahit natatakot ako. I still gather my strength. To find a way. Hinay hinay kong kinuha ang cellphone ko. Saka dinayal ang number ni Drake. Dahil siya lang naman ang nasa unang list ng contacts ko.



"Hello." Narinig ko ang boses ni drake sa kabilang linya. Pero hindi ako nagsalita. Baka makahalata ang driver.



"Anong ginagawa mo?" Na iiritang tanong sa akin ng lalaking kaharap ko.



"W-w-ala." Nauutal kung sagot. Saka pilit tinatago ang cellphone ko. Sana narinig yun ni Drake.



"Cellphone ba yang hawak mo?" Nanlilisik ang mata nito. Nanginginig akong umiling-iling. "Sinungaling ka!" Sinampal ako nito. Itinigil muna nito. Ang sasakyan. Saka lumabas.

"Alexa? Nandyan kaba? Anong nangyayari sayu?" Nag-aalala ang boses nito.



"Tulong! Tulong! Drake kung naririnig mo ako ngayun. Please nagmamakaawa ako sa iyu tulongan mo ako." Umiyak kung saad. Habang nagpupumiglas sa hawak sa akin ng lalaking hindi ko kilala.




"Akin na yan!" Pilit Niyang inaabot nag phone ko pero tinapon ko ito sa loob ng sasakyan saka nagpumiglas.



"Tulongan niyu ako! Ma awa kayu! Tulong! Ack!" Napatigil ako sa pagsigaw ng sinuntok nito ang sikmura ko.





Nanghihinang napa upo ako. Pero hindi agad ako napa upo ng hinawakan nito ang mangas ng damit ko.




"Ma awa ka." Halos mapapikit ako sa sakit ng tyan ko.



"HAHAHAHA." imbes na ma awa ito tumawa lang ito ng malakas na para bang bal*w.



Napa iyak nalang ako sa takot. Habang nanginginig. Pilit kung tinatagan ang sarili ko. Saka mas nagpumiglas pa. Mukha siyang naka dr*gs gumagamit ng ipanagbabawal na gamot.




"Kahit ano pang gawin mo o sumigaw ka man ng pagkalakas lakas. Walang makaka rinig sayu. Mabubulok ka Dito HAHA. Pero syempre bago yun. Masasarapan ka muna. HAHAHA." Parang nababal*w nitong saad. Habang tumatawa ng pandemonyo. Saka ako sinobukang hawakan sa leeg, hita at mukha ko.


"Drake." Mahinang tawag ko sa pangalan ng lalaking Mahal ko. Maging Masaya ka sana.




napa iyak nalang ako sa takot. Saka dahang dahang ipinikit ang mga mata ko. Mamat*y siguro akong nasasaktan. I slowly lose my vision. Pero bago ko pa mapikit ang aking mata. May dumating. May dumating na lalaki may kasamang mga tao.


       

                                **

Dahang dahan kung minulat ang aking mga mata. Pero masakit siya. Kaya inulit ko ulit. Pero sa pagkakataon na ito ang nakikita ko ay blurred. Hindi malinaw. Kaya ginalaw ko ang mga kamay ko. Atsaka tinaas. Ngunit ganuon parin hindi malinaw.



Anong nangyari sa mga mata ko?



"Lex, okay kana ba?" Boses yun ni cass.


Doon ko lang na aalala  na nabastos ako hindi lang nabastos malapit ng ma r@pe. Hindi ko na malayan pero bigla nalang tumolo ang luha sa mga mata ko.




( Hindi ko po n-ni normalize ang r@pe kaya kung masilan ka skip this part. This is a pure fiction. A STRONG  WARNING IS ADVISED IN THIS CHAPTER. )


"Wait lang lex, mag tatawag ako ng doctor." Umiiyak na saad ni cass. Ngunit hindi ako sumagot.



I called Drake but he never come. He's the only person i call that time. But he never come kahit dito manlang sa hospital. He clearly use me for he's own good. He never care for me. Ng dahil sa kanya lumabo ang paningin ko.



Patuloy lang sa pagtulo ang mga luha ko. Ng marinig ko ang pagbukas ng pintoan. At mga yapak pa punta sa akin.



"Anong nararamdaman mo ngayun Ms. Alejandro?" Mahinahong tanong ng doctor sa akin. Ngunit hindi ito sinagot.




"Bakit malabo ang paningin ko?"  Yan ang mga salitang lumabas sa mga labi ko. Habang patuloy lang sa pagtulo ang mga luha ko.




"I see. Calm down first Ms. Alejandro I will explain to you why."



"Please explain doc." Nagsusumamo ang boses ni cass. Ngunit nagpatuloy lang sa pagluha ang mga mata ko.





"This is just a side effects of a medicine Ms. Alejandro so no need to worried about." Nakangiti nitong saad. "But it will last a week. I'm sorry but I cant do anything about it anymore." Pagkatapos ng sinabi nito tinawag nitonsi cass. Saka sila sabay lumabas.



Binaling ko nalang ang tingin ko sa kabilang side ng bed ko. Ang sakit. Masakit parin ang puso ko. I called Drake a lost of times. But he never come and rescue me. Hindi ba siya nababahala kong na paano ako? Napatawa nalang ako ng pagak. Bakit naman siya mag-aalala eh! Wala lang naman ako sa kanya.





Napaluha nalang ako sa na iisip ko. I will never tried to love you again Drake. You broke me. Sinira mo ako. Kaya sisirain din Kita.



I will remember this day.





_________________

Yow! 🤘 It's been a long time since I update. Except kahapon naka pay update naman ako kahapon but a week since I last update kaya babawi ako. Syempre Mahal ko kayu eh! 💛 Kaya expect a update tomorrow and next day. Pambawi ko sunshines! 💛




Comment sa mga thoughts niyu sunshines. 💛

HIS SEXYTARY (Montefalco's obsession)Where stories live. Discover now