HIS SEXYTARY (Montefalco's obsession)

CHAPTER 35: GUILT

"Sir okay lang po ba kayu?" Nagtatakang tanong ng ka trabaho ko. Mabuti nalang talaga at na tulak ko siya ka agad. Kaso na guilty ako dahil. Sa posesyon niya ngayun. Para siyang kinawawa.

"I'm okay. Just leave!" Ma Awtoridad Niyang saad. Napa hinga nalang ako ng maluwag ng ma wala na sa paningin ko yung lalaki. Hayst!

"Sir! Bakit niyu ba kasi ako niyakap?" Sobrang kaba talaga yung naramdaman ko kanina. Na may kasamang guilty. Oo! Na guilty ako dahil sa pagtulak ko sa kanya.

"Wow! Your mad now? I am the one suppose to be mad. Not you." Pilit Niyang pinapahinahon ang boses niya.

"Eh! Kasi naman Sir, hindi Sana Kita ma itutulak kung hindi mo lang Sana ako niyakap. You know what I am to you. And, What you are to me. We must know our limitations." Hindi ko na mapigilan ang sarili ko at nasabi ko na. Ang dapat na sa isip ko lang Sana. Ma pride talaga ako. Patawarin niyo po Sana ako panginoon.

"Yan na naman tayu Alexa, eh! How many times I told you. That don't mind them." Mukhang na putol ko yata ang pasesnya niya. Kaso ayaw ko magpatalo.

"Masisi mo ba ako? At siyaka pumayag ba ako na magpaligaw sayu? Ikaw lang naman yung nag i-insist na manligaw diba?" I fired back. I can't just control my emotions.

Ito talaga ang pakiramdam ko. Palagi lalo na kung na iisip ko na balang araw. Iiwan niya din ako. I know to my self na mas pipiliin niya ang kayamanan kaysa sa akin. Dahil alam ko sa sarili ko. Na hindi ko rin kayang manatili siya sa tabi ko. Na kumakayod at nag babanat ng boto para lang makasama ako. Ayoko na isakripisyo niya ang buhay niya para lang sa akin.

"Alexa, I'm begging you just listen to me first. The let me reach you. Let me reach you my moon." Mahinahong sabi niya.

Napapikit nalang ako ng mariin. Saka nagsalita. "Please lang itigil mo nato. Please lang Drake, wag na nating pahirapan ang mga sarili natin. Dahil alam mo sa sarili mo na kahit anong gawin ko. Wala ka ng magagawa para baguhin ang tingin ng mga grandparents mo sa akin." Mahinang sabi ko. Sapat na para marinig niya.

"Alexa, is that really what you think of me? I can fight for us. You know that." Mahinang sabi niya. Grabe na talaga tong pagka guilty ko.

"I know." Dahil sa hina ng pagkasabi ko. Kahit ako hindi ko marinig yung sinabi ko.

"Then why? Why are you like that?" Seryusong tanong niya. Ngunit kahit ganuon hindi mawawala ang lambing sa boses niya.

"Hindi tayu puwede Drake, alam mo ba yun o sadyang nagbulag bulagan ka lang? Alam mo kung gaanu ka komplikado ang relasyun natin ngayun. Pilit tayung pinaglalayo ng tadhana. Kaya Itigil mo na toh. Itigil mo na ang panliligaw mo." Napalunok ako sa sinabi ko. Parang nagsisi ako sa sinabi ko. Ngunit dapat kung pigilan to.

"Is that realy what you want?" Seryusong tanong nito. Hindi naman ako makasagot. Napakagat nalang ako sa labi ko. Ayaw ko! Ayaw kung sagutin.

"I-i" nauutal ako. Sh*t hindi ko pala kaya.

"D*mn! Tell me? Tell me Alexa, answer me. So in that case maybe I change my mind. And let you go." Bigla nalang lumamig ang boses nito. Kaso mukhang hindi ko mahagilap ang dila ko.

Napaiwas nalang ako ng tingin. Natigalgal ako ng bigla nalang itong nagsalita na hindi ko Inaasahan.

Ngumisi ito bago nagsalita. "Go tell me Alexa, tell me your answer politely." Mapaglarong sabi nito. Napaiwas ako ng tingin.

"Puwede ba Drake? Umalis kana dyan? Para maka-alis na ako." Na iinis kung saad. Kahit sa ka loob looban ko. Gusto ko ng mangisay sa kilig. Char! Pero true nakakakilig ang boses nito.

"You didn't answer my question to you Alexa, you know I immediately change my mind. I will get you by hook or by crook. I won't mind your F*cking feelings." Napalunok ako sa kaseryusohan ng boses nito.

"Stop joking, Drake I know you can't do it. HAHA." Sinamahan ko pa ng mahinang tawa. Para mabawasan ang ka awkwardan.

"Do you see me joking? Alexa, hmm." Nakangisi tanong nito. Ngumiti nalang ako ng hilaw.

"Ah may gagawin pa pala ako oo! May gagawin pa ako." Nag p-panict kung saad. Pat*y mukhang halata ako doon ah.

"Your too obvious Alexa, but I will let you go. For now but next time. You won't Alexa, you won't." Nakangisi Niyang sabi. Nawala naman ang ngiti sa labi ko. Dahil sa narinig. "Good bye for now. Alexa, I will see you next time." Seryuso paalam nito sa akin. Ng dahil sa kanya wala na akong sinayang na oras pa at lumabas na agad ako sa opisina niya.

                                **

Tulala yan ang reaksyun ko hangang ngayun. Kanina pa satsat ng satsat si cass. Tungkol sa engineer niya. Pero kahit isang impormasyon. Walang pumapasok sa isip ko.

"Lex, makikinig ka ba sa akin? Kanina pa ako salita ng salita Dito pero parang wala akong ka usap." Nakanguso Niyang sabi.

"Sorry cass," napayuko nalang ako. Hayst! Hindi talaga ako makapaniwala sa sinabi niya sa akin kanina.

"Hay! Naku! Ganyan ka na talaga palagi. Bakit ba kapag nag-uusap tayu palagi kang wala sa sarili mo? Ah!" Kahit anong tanong ni cass, di parin ma absorb ng utak ko.

"Wala lang toh cass, wag mona akong isipin." mahinahong sabi ko. Saka binalik ang tingin sa malayo.

"Sabihin mo sa akin. Lex, kung may problema ka. Wag mong sarilihin yan." Panenermon niya sa akin. Tumango lang ako. Para akong timang sa totoo lang. Pero hindi ko parin ma  iwasan ang isipin  ang sinabi ni Drake, kanina.

"Ano ka ba! Cass, wala lang toh. Sigi na aalis na ako." Pagpapa alam ko sa kanya. Saka tumayo.

"Sure ka bang okay ka lang lex? Naku! Naku! Wag mo akong pag-alalahanin." Napapikit nalang ako sa ka kulitan nito.

"Sig na cass, usap na lang tayu mamaya."

"Siguraduhin mo yan lex, dahil hindi talaga Kita tatantanan hangang sa hindi ko nalalaman ang rason mo." Pa irap nitong saad. Umiling iling nalang ako sa kakulitan nito.

"Oo nay!" Mapagbiro kung saad.

"Aray!" Napadaing ako sa sakit ng pagkakatama ko sa tiles. Dahil sa pagkabanga.

"Oh! I'm sorry." Maarteng saad. Ng nakabanga ko.

"Ma'am Cindy?" Nagulat ako dahil sa nakita ko. Si Ma'am Cindy naka pulopot ang mga kamay nito sa braso ni Drake.

"Yes  it's me. The one and only." Maarteng saad nito. Saka yumakap sa mga braso ni Drake.

Napayuko nalang ako. Dahil sa sakit na naramdaman. Ang sakit pala ng ganito. Alam ko naman sa sarili ko. Na kahit kailan hindi talaga ako ang gusto ng abuelo niya sa para sa kanya. Tama naman ang abuelo niya dahil isa lang akong hamak na sekretarya. At ang masakit pa doon. Gold digger lang tingin ng mga grandparents niya sa akin.

Hindi ko na namalayan na tumolo na pala ang mga luha ko sa pisnge ko. Naglakad nalang ako papalayo habang may masakit sa puso.