OBSESSED 1: Therhence Vasquez [COMPLETED]

CHAPTER 34

Hi novaliza... 🖤

CHAPTER 34

SHE can't explain kung ano ang nararamdaman niya.
Parang hindi pa mag sink in sa utak niya ang sinabi nito.

"M-Mahal mo ako?"

Nakatitig ito sa kaniya na parang pinag aaralan ang reaksyon niya.

"Yeah, I love you so much, Rabea."

He sincerely said at damang dama niya ang emosyon nito.
Napakagat siya sa labi niya para pigilan ang sarili na mapangiti.

"Say something please." Anito matapos ang katahimikan. He looked frustrated and... embarrassed?

Marami siyang gustong sabihin pero parang hindi siya makapag salita.

"Look, it's o-ok that you d-don't love me back, I understand. Pero hindi ibig sabihin nun ay hahayaan kita na mapunta sa iba. I will do everything just to make you mine, just.....just don't push me away—"

She kissed him. Yun ang naisip niyang gawin para patahimikin ito.

His soft lips didn't move. Parang nagulat pa si Therhence sa ginawa niya.

Palagi naman.

Saglit lang ang pag lapat ng labi nila at agad naman siyang bumitaw.

"I love you too, Therhence."
She said at napa awang naman ang mapupulang labi ng binata.

"Say it again."
Anito kaya mahina siyang natawa at niyakap ang kaniyang braso sa leeg nito.

"I love you."

Therhence closed his eyes and groaned.

"Again, please."

"I love you, I love you , I love you very very much, Therhence Vasquez—"

This time ang binata na ang humalik sa kaniya na agad naman niyang sinagot.

She kissed him back. At mas lalo pang lumalim ang halikan nilang dalawa. They kissed with so much love ang passion.
At naramdaman niyang niyakap siya nito gamit ang matitigas nitong braso na para bang nag sasabi na hinding hindi na siya papakawalan.

Nang maubusan sila ng hininga ay bumitaw din sila sa isat isa at nag katitigan. He smiled at her at hindi napigilan ang mahinang pag tawa.

"I'm so happy..."
Anito na may malapad na ngiti sa labi.

Bigla siyang may naalala.
Maybe this is the right time to tell him that she is pregnant with their child.

"Therhence... may sasabihin ako."
Aniya at ngumuso ito. Parang bata talaga to minsan.

"Don't tell me babawiin mo ang sinabi mo na mahal mo ako. Well, uunahan na kita wala ng bawian yun. Mahal mo ako at mahal din kita sobra—"

"Buntis ako."

Bakit ba kailangan nila palaging ihinto ang sasabihin ng isat isa?

Lihim nalang siyang natawa pero agad yung nawala nang makita niya na parang naistatwa ang binata sa ibabaw niya.

Hindi ito naka galaw at parang hindi mag sink in sa utak nito ang sinabi niya.

"W-what?"
Napakagat siya sa labi niya when she heard him stammered.

"I'm pregnant."

Kinakabahan na siya dahil wala siyang makitang emosyon sa mga nito.

Ang saya na naramdam niya kanina ay napalitan ng pangamba na baka ayaw nito na mag ka anak silang dalawa.
Baka hindi nito tanggap ang magiging anak nila.