☘️ Chapter 2
"သူ့ကိုသတ်ကြ သူက မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ပဲ သူ့ကို သတ်"
"အဖေ့ကို မရိုက်ကြပါနဲ့ ရပ်လိုက်ကြပါတော့ ဖေဖေ့ကိုမရိုက်ရဘူးလို့"
" ဝူးဝူး ဖေဖေ.. "
" ဟား ...ဟား... "
ကျေးလက်တောရွာ မြက်ခင်းပြင်တစ်ခုမှာဆယ် ကျော်သက်လူတစ်စုသည် တုန်လှုပ်ချောက်ချားနေသည့် အမျိုးသားတစ်ယောက်အား လက်သီးနှင့်ထိုးနှက်ကန်ကျောက်နေခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ဘေးတွင် သုံးလေးနှစ်ခန့်အရွယ်ရှိသော အသားရေဝါကြန့်ကြန့်အရောင်နှင့် လူဗမာရုပ်ပေါက်နေသည့် ကလေးနှစ်ယောက်သည် ထိုလူတစ်စုကိုရပ်တန့်ရန်ကြိုးစားနေကြခြင်းမှာ ဘီးနှစ်ထပ်ပါစစ်ရပ်ထားရှေ့ လမ်းတစ်၀က်ကဖြတ်တားနေသလိုပင်။ သို့သော် ထိုလူဆိုးတစ်စုသည် ကလေးနှစ်ယောက်အား မီတာဝက်အကွာသို့တွန်းထုတ်လိုက် ကာ သူတို့သည် ထိုလူအားအော်ဟစ်ကန်ကြောက်နေခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏ထိုးနှက်ကန်ချက်များအားလုံးသည် ထိုလူ၏သေးသွယ်ကာ ဖုန်အလိမ်းလိမ်းဖြစ်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ကျရောက်သွားခဲ့သည်။
"အား... "
ထိုလူတစ်စုရဲ့အော်သံတွေကြားထဲ သူ့ရဲ့နာကျင်ညည်းတွားသံမှာ နစ်မွန်းလုနီးပါးပါဖြစ်နေခဲ့သည်။ လင်းဂျင်ရွှမ်သည် သူ့မျက်လုံးများကိုမဖွင့်မီ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာဝေဒနာများ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ပျံ့နှံ့သွားပြီး ပြိုလဲသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး သူ့နှင့်မသက်ဆိုင်သောမှတ်ဉာဏ်များက သူ့ စိတ်ထဲအရူးအမူးဖောက်ထွင်းဝင်ရောက် လာသဖြင့် ခေါင်းပေါက်ကွဲလုမတတ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
"ငါ့ အမေက ဒီကောင်က မကောင်းဆိုးဝါးလို့ ပြောတယ် သူ့ကို သတ်ကြ"
"သူ့ကို သတ်"
" ဖေဖေက မကောင်းဆိုးဝါးမဟုတ်ဘူး ၊ ဒီကနေ ထွက်သွားကြ၊ ဖေဖေ့ကို မထိနဲ့ "
ကောင်လေးနှစ်ယောက်သည် ထိုလူများအားကုပ်ကပ်တွန်းလှဲပစ်ကြသည်။ ကလေးနှစ်ယောက်ထဲကတစ်ယောက်သည် အော်ဟစ်ပြောဆိုနေခဲ့သော် လည်း သူ၏သေးသေးသွယ်သွယ် ခန္ဓာကိုယ် လေးဖြင့် အရူးကောင်များကိုမခုခံနိုင်ခဲ့ပေ။ သူတို့သည် ကလေးနှစ်ယောက်အပေါ် ပိုမိုကြမ်း ကြုတ်လာပြီးအနာတရဖြစ်လာစေသည်။ လူဆိုးတစ်စု၏ ထိုလူ အပေါ်သတ်ဖြတ်ချင်စိတ်အားပိုယားယံလာစေခဲ့သည်။
YOU ARE READING
အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'
Historical Fictionတစ်ချိန်တုန်းက ကမ္ဘာကျော် ဆရာဝန်တစ်ဖြစ်လဲ လူသတ်သမား လင်းဂျင်ရွှမ်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသက်ကယ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့်လုပ် ကြံသတ်ဖြတ်သူဆိုပြီး အစိုးရနှင့်မြေအောက်လောကအဖွဲ့အစည်းများကပင် ၎င်း၏အမည်အားဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြရသည်။ မတော်တဆဖြစ်ပြီးန...
