TÈ KUNDÈRTAT E NJÈ BOTE!✅

"LAMTUMIRA"

Adeliane 💬
Pas 2 oresh te merzitshme udhetim me ne fund arritem ne aeroport.
Nuk me pelqente heshtja shurdhuese qe kishte rene. Asnje nga djemte nuk kishin folur asnje fjale te vetme gjate gjithe udhetimit dhe si te mos mjaftonte me duhet te duroja shikimet e tyre.
Per te fundit here pendohem qe u tregova per gjendjen time shendetsore.

-Shefe! Eja pushojme pak! Jam i shqetesuar per gjendjen tende!

-Mos u shqeteso Robert! Gjithcka eshte mire.

-Por ti...

-Jo Ronald! Nisemi te Helene Davas! Dua ta mbyll edhe kete pune.- thashe une dhe ata pohuan me koke.

Tashme nuk mund te humbisja me shume kohe. E ndjeja qe forcat po me linin dhe nuk do duroja edhe me gjate. Tashme nga 48 ore, 26 ore kane kaluar.
Sapo makina ndaloje, u gjenda perball nje vile te vjeter rrotull se ciles kishte pllakosur heshtja.

Nuk shihej fryme njeriu dhe kjo po me shqetesonte.
Po mos ta njihja mire Helene Davas, do vija baste per ndonje kurth.

-Eja shkojme brenda shefe! Kesaj radhe nuk ka ku arratiset!

-Ndalo aty Liam! Helene Davas nuk eshte aq e pamend sa te leri veten te pambrojtur.
Pavarsisht gjithckaje, ajo femer eshte dinake dhe mund te beje cdo gje.

-Cfare do bejme shefe?- me pyeti Xhoni duke veshtruar vilen.

Ktheva syte nga vila e vjeter dhe po shikoja me imtesi cdo dritare dhe cep te asaj ndertese. Diku afer dritares ishte nje rrugice qorre ,te cilen e mbulonin disa peme te larta.

-Eureka!- peshperita une me nje buzeqeshje djallezore ne fytyre.

-Kush eshte kjo!?- tha Liami duke pare i cuditur nga une.

-Or idjot!- i berrtiti Roberti dhe te gjithe filluam te qeshnim.

-Gjeta nje rruge per te hyre brenda nderteses. Rrugica ne te majte te dritares eshte e pakontolluar. Prej atje do hyni grupe -grupe dhe do gjeni snajperat dhe ate doktorin mashtrues.

-Ku jane snajperat!?- pyeten te gjithe ne nje kohe.

-Dritarja e dyte perpara, dritarja e vogel ne cati dhe dritarja ne te djathten tuaj! Cfare ndryshimi kane keto dritare?- pyeta une duke mos e larguar shikimin nga vila.

-Ato kane xhama te erret!

-Ekzaktesisht Xhoni!

-Por si do mund te gjuajne pa u vene re kur dritaret jane mbyllur shefe!?

-Shiko me me vemendje Robert! Secila nga keto dritaret eshte e thyer ne nje cep te xhamit. Hapsira eshte e vogel, por distanca te ndihmon. - thashe une dhe ata pohuan me koke.

-Shkoni tani!- i thashe une duke buzeqeshur.

-Po ti!?- pyeten te kater ne nje kohe.

-Miku kalon nga hyrja kryesore!- thashe une duke vrapuar drejte deres.

-Por...

-Mos u shqeteso Robert! Ajo di se cfare ben!

Hej! Keshtu e pret mikun Helene Davas! Te dija me mikepritese ndaj binjakes tende "kushurira ime e dashur "!- therrita une duke hyre brenda viles.

-Mos guxo te me quash mua kushuriren tende Adeliane Mejer!- degjova zerin e saj te forte qe u pasua nga silueta e saj.

-Ke harruar mbiemrin "Adeson"! Apo mos harrove qe ky mbiemer na ben pjese te nje gjaku te dyjave!- thashe une me ironi.

-Ky mbiemer kurre nuk ka qene i imi! Edhe vet gjyshi im...gjaku im me urrente mua. Si mund te isha ndryshe me nje familje si kjo!!!

-Ti mund te ndryshoje nese nuk hiqje dore!! Ti bere te kunderten duke i bere ata te te urrenin me shume! Ti shite familjen tende! Ushqeve xhelozi per mua! Tentove lakmi mbi pasurine dhe mbiemrin Adeson! U marrose pas pushtetit te familjes Willson! Ti e urreje qe une isha e lumtur dhe dashurova, ndaj bere gjithcka per te larguar Aidenin prej meje! Ti e urreje faktin se une kisha cfare ti nuk mund ta kishe kurre, prandaj bere nje dasem fallco me Aidenin! Ti shite femijen tende, vetem sepse nuk ishte gjaku i Aidenit! Ti e detyrove ate vogelushe te hiqesh ,kush nuk ishte ne te vertet , vetem qe te qendroje ne familjen Willson! Dhe si te mos mjaftonte me kaq ti vrave Matian, vetem qe une te vuaja perseri humbjen e dikujt te cmuar! Me ndihmen e Austinit punesove nje doktore qe te mbante mamin tim ne gjendje kome per gjithe jeten! Cfare me shume deshiron te besh e mori djalli!!!!