..
..
..
දරන්න අමාරු හැඟීමක්..යන්න ඕන වෙලත් යන්න බැරිව අසරන වෙලා ඉද්දි මට මං ගැනම දැනෙන. අනුකම්පාවක් .. මං මෝඩ උනාද.. ඉවසන් බලන් ඉන්නෙ නැතුව මං හදිස්සි වෙලා තීරණයක් ගත්තද..හහ්..මට හිතා ගන්න බෑ..මං දැන්මම මෙතනින් යන්න ඕන..තව එක තප්පරයක්වත් මට මගෙ මැනිකව තනියම තියන්න බෑ.. දරුවෙකුත් එක්ක මොනවත්ම කරගන්න බැරිව එයා තනිවෙලා ඉන්නේ... ඒ මදිවට නැති දේවල් ඔලුවෙ පුරවන් එයා බය වෙලා..එ බය ඇත්තක්ද බොරුවක් ද කියලා හිතාගන්න බැරි උනත් මට බෑ එයා ඒ හැඟීමෙන් විදවනවා බලන් ඉන්න..මගෙ මැනික..චුට්ටක් ඉවසන් ඉන්න පුළුවන් නේද..ඔයාගේ බෝබෝ ඉක්මනටම එන්නම්..බය නැතුව නිදාගන්න රත්තරන් ..අනේ ඇහැරෙන්න නම් එපා..ඔයා ඇස් අරිනකොට ළඟ ඉන්න මං පුළුවන් තරම් ඉක්මනටම මෙතනින් එලියට එන්නම්..එතකම් බය නැතුව ඉන්න මැනික..
යන්න බැරි බව දැන දැනත් මං ආයෙම ආයෙම උත්සහා කලා..ජනේලේ පවා කඩන්න හිතන් පුටුවක් උස්සලා ගැහුවත් ඒ කාලකන්නි වීදුරුවෙ ඉරි තැලීමක්වත් ගියෙ නැති කොට ආපු ආවෙගෙටම මං පුටුව කැඩෙන්නම බිත්තියට ගැහුවා.. මට බෑ තවත් මෙහෙම ඉන්න.. ඇදුම පවා විනිවිද යන්න මං දාඩියෙන් නෑවිලා..ඒත් ඇගම ගල් වෙලා යන තරමේ සීතලක් මේ කාමරේ ඇතුලේ තියෙනවා..ඒක දරන්න අමාරුයි..කාමරේ ඇතුලේ කවුලුවක්වත් නැති උනත් වේගෙන් හුලන් හමන් යනව වගේ දරන්න අමාරු සීතල නිසා මං අත් දෙක එකට බැදගත්තා..මොන විකාරයක්ද මෙ වෙන්නේ..මේ ගේ ඇතුලේ හැමතැනටම මෙහෙම සීතල ඇද්ද..අනේ..හ් එහෙනම් මගෙ මැනික..එයා..හ්..එයා ඉන්නවා ඇත්තේ අමාරුවෙන් ..මට බෑ තවත් ඉන්න..මං කොහොම හරි යන්න ඕන..
මං මූනේ ගෑවුනු මකුලු දැල් ටික අතින් කඩලා දාලා ෆෝන් එක එලියට ගත්තා..ෆෝන් එකේ එළියෙන් ගබඩා කාමරයක් වගේ පෙනුනත් මගෙ හිතට ඇත්තටම දැනුනේ මේක සොහොනක් කියලා..ඒ තරමට මහ මුස්පේන්තු පාටක් මේ කාමරේ ඇතුලේ තියෙනවා..ඒ මදිවට මොනා හරි කුනු වෙලා වගේ දැනෙන මේ කුනු ගද..ආ..හ්..මට ගොඩක් අමාරුයි දරාගෙන ඉන්න..මගෙ නාහේ කැඩිලා යනවා වගේ..මගෙම අවාසනාවට වගේ එලියෙ අකුණු ගහන්න පටන් ගද්දි ඒකෙන් මගෙ හිතට දැනුනු මූසල හැගීම තව තවත් වැඩි උනා..ඒත් මං මගෙම හිත රවට්ට ගන්න හැදුවා..වහින නිසා සීන් ආයෙම ගේ ඇතුලට එයි..එයා කොහොමත් දවසම ඉන්නේ මේ තුන්වෙනි තට්ටුවේ නිසා අනිවාර්යයෙන් ම එයි..ආවොත් එයා මාව ඉක්මනටම එලියට ගනි..හ්ම්ම්..ඉක්මනටම එනවා සීන්..මට මොනා උනත් මට බෑ තවත් මගෙ මැනිකව තනිකරලා මේක අස්සට වෙලා ඉන්න....
YOU ARE READING
🍷DARKNESS HOUR 🍷( yizhan Horror ✔)EDITED
Horror...අදුරුතම හෝරාව තියෙන්නෙ ඉර උදා වෙන්න කලින් කියල කියනවා..ඒත් මේ අදුරුතම හෝරාව පටන් ගත්තෙ අහම්බයක් නොවී අහම්බයක් විදිහට එයා අපේ ජීවිතවලට ආවට පස්සෙ..මං හරිද..මං කියන්න ඕන අපේ ජීවිතවලට කියලද නැත්නම් මගෙ ජීවිතේට කියලද..