Hayatım her zaman sakin bir zaman dilimindeymiş gibiydi. Yaşantım, gördüğüm, bildiğim her şey yaşadığım yer bile farklı yaşam tarzlarına sahipti.
Her zaman TÖRE adı altında bir çok genç heba etiler.
Ama bir gün bunun içinde kendimi bulacağımı hiç za...
Herkese UP uzun yeni bölümle merhaba, arayı çok açmadan buradayım umarım beğenirsiniz bana destek olan bir kaç arkadaşa buradan çok teşekkür ediyorum ilerki bölümlerde şahsi olarakta teşekkür edeceğimden emin olabilirsiniz ama şuan sizden 2 riacam olacak lütfen yorumlarda bölüm hakkındaki kötü veya iyi yorumlarınızı belirtin ve artı olarak nolur oy verin lütfen :)
VE GELELİM BÜYÜK HABERE YENİ KAPAĞIMIZ HAYIRLI OLSUN BURADAN MİTHAT SAYGINA BURDAN EN İÇTEN TEŞEKKÜRLERİMİ İLETMEK İSTİYORUM KENDİSİ BENİM KAHRIMI ÇOK ÇEKTİ :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir gecede insanın hayatı nasıl değişir? Veya en kötü ne olabilir? Benim hayatım, hayallerim bir gecede kül olup uçtu. Diri diri mezara gömüldüm, ben kendime bir söz vermiştim, ne olursa olsun mesleğimi elime alıp herkesin karşısında sessiz kalmayacaktım. Bu zamana kadarda haksızlığa karşı hiç sessiz kalmamıştım, babam benim okumamamı isterken de susmadım. Ama şu an haksız yere ölüyordum, bunu istiyor muydum? Söz konusu abimin, can yarım bildiğim adamın ölümünü göz göre göre izin vermemekse isterdim. Ama ya ben? Ben ne olacaktım ne yapacaktım? Bilmediğim yaban ellerde, zalim ellerde. Başım dik anlım ak bir şekilde bu yolda yürümeye hazırdım, varsın harcanan hayallerim olsun ben buna razıyım.
Eve geldiğimde herkesin uykuda olduğunu gördüm, ya da ben öyle sanıyordum. Bulutu bağladıktan sonra ahırdan çıkıp merdivenlerden yukarı doğru konağa gireceğim sırada, kapının açılmasıyla şaşkınlıkla çıkan kişiye baktım. Abim gözleri kızarmış, şişmiş bir halde bana bakıyordu, "Daha iyi misin abim?" benimde kızarmış gözlerim onunkileriyle buluştuğunda acıyla gülümsedim. "İyim abim merak etme, Allah'ın izniyle daha da iyi olacağım." Buruk bir şekilde gülümsedi, ardından elleriyle yüzümü avuçlayıp anlıma sıcacık bir buse kondurdu. "Hadi girelim içeriye." Ona bakıp onaylarcasına başımı sallayıp içeri geçtik.
Ben odama geçerken aklıma yeni gelen soruyla ona döndüm, "Sen nereye gidiyordun?" Bana baktı ve hafifçe gülümseyip. "Sana bakmaya geliyordum." Anlamışçasına başımı salladım. Sessizce odalarımıza çekildik, ben hemen odamdaki banyoda abdest alıp namaza durdum. Ardından namazım bitince ellerimi semaya açıp "Rabbim sen bu dünyadaki, tüm zulümlere son verecek kişisin. Senden başka sığınacak limanım, Kapım yok. Senin bana bahşettiğin kadere boynum kıldan incedir, sevdiklerime bir zeval verme. Sen kimseye taşıyamayacağı yükü vermezsin, geçemeyeceğini bildiğin sınavla sınamazsın." Duam bittiğinde ellerimi yüzüme sürüp, ablama baktım yatak başlığına yaslanmış elindeki kuranla uyuya kalmıştı. Kuranı yavaşça elinden alıp onun üzerini örttüm, ardından pencere kenarına geçip kuranı okumaya başladım, güneşin aydınlanması doğru gözlerim bana ihanet ederek kapanıyordu.
Sabah yüzüme vuran sıcaklıkla uyandım, gözlerimi zorla aralayıp etrafıma bakındım. Ablam yatakta uyuyordu, kolumdaki saate baktım daha erkendi 1 saat uyumuştum. Kendimi toparlayıp kuranı da kaldırdıktan sonra başımdaki eşarbı çıkartıp katlayarak köşeye koydum, oda dan çıktıktan sonra etrafa bakındım kimse yoktu ortalıkta.
