A night with you

Chapter Two

"Fuck!" Wika ni Mina nang magising siya, dahil sa dagling pamimigat nang ulo na kaniyang maramdaman, matapos niyang bumangon mula sa pagkakahiga. Iniligid niya ang kaniyang paningin at napansin niyang wala siya sa sariling silid.

"What the heck! Where am i?" Tanong niya sa kaniyang sarili, kaya naman pinilit niyang bumangon, pakiramdam niya sa kaniyang sarili ay nakipag bugbugan siya dahil nananakit ang kaniyang katawan, ngunit hindi lang katawan ang masakit, Naramdaman din niyang masakit ang maselan niyang bahagi, Biglang kinabahan si Mina para sa sarili kaya hinanap niya ang kaniyang damit at mabilis itong isinuot, lumabas siya kaagad sa malaki at magarang silid kung saan siya nagising.

"Ano ba ang nangyari kagabi, bakit hindi ko maalala?" Aniya ni Mina sa sarili. habang nasa loob ng taxi, pilit niyang inaalala kung ano ba ang nangyari kagabi matapos niyang makaramdam ng pagkaliyo. Ngunit sa tuwing pinipilit niyang maisip ang mga nangyari ay isang malabong mukha ang kaniyang nakikita.

"No this can't be!" Sigaw niya sa kaniyang sarili. "I just give my self that easily, oh god, what did i do!" Aniya ni Mina sa sarili. Kaya huminga muna si Mina nang malalim at saka nag isip ng tama. "Put your self together Mina."

Wala pang kalahating oras ay nakarating na siya sa kaniyang apartment, agad siyang nagbayad at mabilis na pumasok sa loob ng kaniyang silid. Ibinagsak niya ang katawan sa kama at malalim na nag-isip.

"Ang naaalala ko lang, matapos kong makipagsayaw kay Roan ay naupo kami, iniwan niya ako dahil ang sabi niya ay ikukuha niya ako ng drinks, pero isang waiter ang lumapit sa akin at inabutan ako nang champagne. Matapos nuon ay nagtungo ako sa aking mga kasamahan. Habang nakikipag kuwentuhan sa kanila iniinom ko yung champagne pero nakakailang lagok pa lang ako ay nakaramdam na ako ng pagkaliyo, kaya nag decide ako na umuwi na tapos nun, alam ko matutumba na ako tapos—" natigil siya sa alaalang iyon. "Blangko, wala na akong maalala maliban sa malabong mukha ng lalaki na—" natigil ulit siya sa alaalang iyon. ipinilig niya ang kanyang ulo, saka bumuntonghininga.

"Maiging kalimutan na lang ang nangyari, ayoko ng isipin ang bagay na iyon. Kailangan kong mag move on." Kaya bumangon na siya mula sa kaniyang kama at naglakad patungo ng banyo. Naligo siya at naghanda na sa kaniyang trabaho. Unang araw niya iyon bilang isang captain. Kaya dapat 'di siya mahuli sa trabaho. Nagtaxi siyang muli papasok dahil ang kaniyang sasakyan ay nasa bahay pa ni heneral oliveros,

"Tatawag na lang ako sa kanila para ipahatid na lang dito sa departamento." Aniya habang naglalakad na siya papasok ng kaniyang opisina. Nakasalubong niya ang isa sa kaniyang kasamahan at sumaludo ito sa kaniya. "Good morning, Captain Galvantes!" Masayang pagbati nito sa kaniya isang matamis na ngiti naman ang kaniyang iginanti dito. At nagtuloy na sa kaniyang opisina.

Abala siya sa pag-eestima ng mga papeles ukol sa mga bagong kaso nilang aasikasuhin ng biglang pumasok si Galves.

"Cap, sorry to interupt, but there is someone who's looking for you. Roan Madrigal po ang pangalan." Saad nito sa kaniya.

"Sige papasukin mo," wika niya rito. Kaya muling lumabas si Galves upang sabihan ang bisita na pumasok na sa loob.

"Knock, knock!" Wika nito na may ngiti.

"Roan, come in! Sorry kagabi 'di na ako nakapagpaalam sa iyo. I felt dizzy last night, so i decided to go home." Paliwanag niya rito.

"It's okay, pero sana nagpahatid ka na lang sa akin. Nag aalala ako sa iyo." Malambing na anito sa kaniya.

"Nothing to worry, naka-uwi naman ako ng safe kagabi." Wika niya habang nakatingin pa din sa mga papeles na hawak.

"Baka nakakaabala ako sa trabaho mo, aalis na ako. Dumaan lang naman ako dahil nag alala lang talaga ako sa'yo. Ngayon nalaman ko na ayus ka lang makakahinga na ako ng maluwag." Wika nito kay Mina.

"Thank you sa concern, Roan. Don't worry about me. Kaya ko naman ang sarili ko." Nakangiting aniya niya rito.

"Okay sige aalis na ako," paalam nito ngunit agad itong tumigil at nagtanong, "can i see you later?" Tila nag-aalangan nitong tanong sa kaniya.

"Maybe, let's see. Kung matatapos ako ng maaga dito sa mga trabaho ko. Baka sakali." Aniya habang abala pa din sa pag tingin sa mga papeles na hawak.

"Maybe i'll call you later to confirm if your available." Anito habang akma ng lalabas na ng pintuan. Tumango lang si Mina sa kaniya at ganoon din ito kay Mina.

"Okay, bye!"

"Bye, take care!" Aniya ni Mina. Ang totoo, walang balak si Mina na makipag kita pa kay Roan. Hindi talaga siya komportable sa lalaking iyon.

"Buong araw siyang nasa loob lang ng opisina, lunch break ay naroon lang siya sa loob. Dinalhan lang siya ni Galves ng tanghalian, dahil nag-aalala ang kaniyang mga kasamahan sa kaniya. matapos ang maghapong trabaho ay nakatanggap siya ng tawag mula kay Roan. dahil ayaw nga niyang sumama dito ay tumanggi siya sa alok nitong dinner. alam niya na bagsak ang balikat nito na nagpaalam sa kaniya sa telepono.

Alas otso na nang matapos niya ang lahat ng kaniyang trabaho. inayos niya ang lahat ng papeles upang bukas ay makapag appoint na siya ng misyon sa kaniyang mga hawak na pulis. inaayos na niya ang kaniyang sarili ng mayroong kumatok sa kaniyang pintuan. kaya naman pinatuloy niya ito. bumulaga sa kaniya ang mukha ni Roan. natawa na lamang si Mina rito.

"Pakiramdam kong hindi talaga niya ako titigilan." Aniya ni Mina sa sarili. kaya naman ngumiti na lamang siya nang makaharap siya dito.

"Sorry if i came here without telling you, nag-aalala talaga ako sa iyo, Mina. hayaan mo na akong ihatid ka pauwi, please?" paki-usap nito na tila nagpa-puppy eyes pa sa kaniya. wala na siyang magawa, kaya naman pumayag na siya na magpahatid dito. nakita niya na tila nagliwanag ang mukha nito ng pumayag siya.

"the heck, this guy really insist to bring me home." kaya naman ng makapag ayus siya ng sarili ay maagap itong hinawakan ang kaniyang kamay at inalalayang makasakay ng sasakyan nito.

"Thank you," Aniya, nang makaayos siya ng upo sa loob ng sasakyan.

"Your welcome," sagot nito na may paghalik pa sa kaniyang kamay. Nais kilabutan ni Mina dahil sa ginawa nito sa kaniya. ngunit hindi na lamang niya ito pinahalata. kaya naman nang maisara nito ang pinto ng kotse ay agad din itong sumakay sa drivers seat at binuhay ang sasakyan.

" Tell me the way, Mina." anito sa kaniya saka siya tumango.