Luscious Man Series 2: Jian Cyrus Salazar

KABANATA 47

“Good evening, babe.” napanguso ako nang makita si Cyrus sa lobby ng opisina namin.

He was just now in his white longsleeve, gone his suit and tie. He looks so dashingly handsome. Three buttons of his polo is now unbuttoned that made him more hot.

“Good evening,” bati ko pabalik. “Kanina ka pa rito?” tanong ko habang papalapit sa kaniya.

“Hindi naman.” tumango ako bago bumaling sa likod nang marinig ko ang mga boses ng mga kasamahan ko.

“Uwi na kami, Mio, Architect.” paalam nila sa amin isa-isa.

Lumapit sa akin si Jarah at hinawakan na aking braso para ayaing umalis na roon. Mukhang may tampo pa siya kay Cyrus dahil hindi niya ito pinapansin.

“The party tomorrow is set at 6pm,” imporma ni Cyrus nang makapasok kaming lahat sa elevator.

Malawak naman kaya kasya kaming lahat. Hindi naman siksikan at mainit kaya ayos na rin.

“Hala, Architect, totoo ba ‘yan? Akala ko joke lang!” ani Jessa sa likod.

“Kunwari ka pang nahiya, e gusto mo rin lumaklak.” natawa kami sa sinabi ni Jarah na walang preno ang bibig.

Nagkantiyawan sila sa loob na inilingan ko na lang. Maya-maya ay naramdaman ko ang pagdulas ng kamay ni Cyrus sa pagitan ng aking mga daliri. He intertwined our hands like there’s no someone with us here. My face heated and my lips pouted a bit before I look up at him. My colleagues were still talking about the party tomorrow while we’re here looking at each other like we have our own world.

Napabalik ako sa katinuan nang tumunog ang elevator, hudyat na nasa tamang palapag na kami. Unang lumabas si Jarah, sumunod ako. At dahil magkahawak ang kamay namin ni Cyrus ay hatak-hatak ko siya habang palabas kami. Natahimik ang mga kasama namin at may kaunting bulungan. Dinig ko ang impit na pagtili ng kung sino sa likod namin kaya napatingin ako sa kanila. They pressed their lips tightly as if they don’t want me to see or know something.

Napataas ang kilay ko at hindi na lang ‘yon pinansin. Nang makalabas na kami ay nagpaalam na sila isa-isa. Habang kaming tatlo nina Jarah at Cyrus ay naiwan sa labas ng building. Si Jarah ay hinihintay ang asawa niya na susundo sa kaniya habang kami ni Cyrus ay hinihintay ang kaniyang sasakyan na pumarada sa harap namin, pinakuha niya sa valet.

“Kumusta na nga pala si Tito, Mio?” biglang tanong ni Jarah sa akin.

“Ayos lang siya ro’n. He’s still working in his company. Akala ko nga ay matatanggal siya sa trabaho no’ng mga panahong nagpapagaling ako.” sagot ko at ngumiti sa kaniya.

“Nagkausap na kayo about . . . sa past niyo?” I nodded.

“We‘re in a good terms now. Nagtatampo lang naman ako sa kaniya noon, I’m not entirely mad at him. I don’t want myself to be eaten by anger.” naramdaman ko ang paghigpit ng hawak ni Cyrus sa aking kamay habang nakikinig siya. Hindi ko siya binalingan.

“Well, he did everything to make it up to you. He was even communicating to me to update me about you, and also about your whereabouts. Parang gusto niyang malaman kung ano ‘yong mga gusto mo, gano’n, para raw makabawi siya at maibigay niya ‘yon sa ‘yo while you were there.” Tiningnan niya si Cyrus sa gilid ko kaya napatingin ako rito. Naabutan ko siyang matamang nakatingin sa akin, walang bakas ng ngiti sa labi at may kung anong emosyon sa mga mata.

“Well, everything went smoothly for us while I was there. Medyo, naging mahirap lang dahil nagpapagaling ako noong nasa puder niya ako.”

“You coped up with your past so I know you will be doing great now. Magtutuloy-tuloy rin ‘yan hanggang sa makalimot ka.” she look at Cyrus again that made me frown a bit. Why is she looking at Cyrus like she was weighing him? Intimidating him, rather. “And about Kendra,”