BOYFRIENDS NEXT DOOR

CHAPTER 19: MY FATHER

***ABBY POV***

I didn't know so much about my father. Since I was just 7 months old nang mawala sya. Sabi daw ni mama, namatay si papa nang dahil sa aksidente nang 3 taon palang silang kasal. I always ask my mother if bakit di sya nag-asawa ulit. But she always refuse that question. As if di nya pa kayang palitan si papa sa puso nya. Kaya di ko nalang sya pinipilit. I always ask my mother all about my father, pero palagi syang walang time para sagutin ang tanong ko. That's so sad. Buti pa si Kuya naabutan nya si papa. Hindi nga lang din nya naalala ang ibang memories ni papa kasi 2 years lang naman ang agwat namin sa isa't-isa. Wala pa syang matinong pag-iisip nun, at ang mga naaalala nya lang ay ang bawat pag-iyak nya nang pinapagalitan sya kung minsan ni papa nang dahil sa mga kasalanan nya. Delivery van driver nun si papa, at minsan lang din sya umuwi sa amin. Kaya hindi ako naging masyadong close sa kanya. I admit na hindi ganun kaperpekto si papa, tapos hindi din ganun kaperpekto ang relationship namin ni papa. Pero alam kong proud na proud sya sa mga achievements namin ni Kuya. Di ko nga sure kung may achievements nga talaga ako na nakikita nya eh. Pero alam ko, proud na proud sya sa amin ni Kuya. Mahal na mahal ko ang papa ko. Kahit anong mangyari. Nahulog ang van nya sa bangin nung bumabyahe sya pa-Baguio. Madulas kasi ang daan nun, kaya nawalan sya ng bwelo sa pagmamaneho. Nang nahulog ito sa bangin ay sumabog din ito kinalaunan. Hindi nakalabas kaagad si papa sa sasakyan kaya naging abo na rin sya. Nacremate sya kaagad bago pa nakita ni mama ang bangkay nya. Ang sakit-sakit nun para kay mama. Minsan nga gusto na ni mama na sumunod sa kanya eh, kaso palagi syang pinapaalalahanan na paano na ang pamilya nya. Paano na kaming mga anak nya? Kaya ayun natauhan sya. Kung minsan nga naaawa nalang ako kay mama eh, pero di ko tinutulak ang sarili ko na kaawaan ko sya habangbuhay. Kasi ang iniisip ko nalang ay ang kapakanan nya. Dahil wala na si papa.

Eh ikaw? Asan ang tatay mo?

Vincent: Ha?

Abby: Wala ka bang tatay?

Vincent: Meron naman.

Abby: Swerte mo nga eh at meron ka pang tatay.

Vincent: Kaso hindi nya tanggap ang sitwasyon ko ngayon.

Abby: Ha? Ano ba ang ibig mong sabihin?

(VINCENT POV: My ghad. Hindi ko pwedeng sabihin sa kanya na dati kami isang KPOP group. Or else ipagkakalat nya kung sino talaga kami...)

*naghihintay pa rin si Abby ng sagot ni Vincent...

(VINCENT POV: I need to find another way. Quick!)

Vincent: Na wala pa akong trabaho. Na pumunta lang ako dito para tumambay at hindi magtrabaho.

Abby: Eh kung ganun ang iniisip mo na iniisip ng papa mo na hindi ka nagtatrabaho dito ay bakit hindi ka nalang maghanap ng trabaho dito? May diploma ka din naman diba?

(VINCENT POV: Ikaw naman eh. Pinapalala mo ang sitwasyon eh. Bwiset ka...)

Vincent: Hindi. Nag-drop out ako sa college eh.

Abby: ANO????

Vincent: Oh bakit gulat na gulat ka?

Abby: Don't you know that college is the biggest stairs that we can climb if we want to finish our studies. Naku naman! Andun ka na eh! Andun ka na talaga as in! Kaya pala ang sungit-sungit mo. Sayang.

(VINCENT POV: Nakaka-offend ka na ah...)

Vincent: Hey!

Abby: Ha?

Vincent: Bakit mo ko hinuhusgahan ha? I'm your boss and you have no right para pagsalitaan ako ng ganyan.

Abby: Ay! Sensitive?

Vincent: Sensitive na kung sensitive. Pero sumusobra ka na talaga.

*tumayo na si Vincent at kinuha ang kanyang iced tea...

Vincent: Doon nalang ako iinom sa taas. Bahala ka dyan sa buhay mo. Che!

*umalis nalang si Vincent upang pumasok sa loob ng bahay ni Rachel. Iniwan naman nito si Abby na gulat na gulat sa inasta ni Vincent...

Abby: Sumusobra na ba talaga ako? Feeling ko naman hindi eh.

*pagpasok ni Vincent sa bahay nina Rachel ay pumunta sya kaagad kina Ferdie. Pagdating nya...

Frits: Oh hindi mo pa yan ubos ang iced tea mo?

Vincent: Hindi pa eh.

Rachel: Bakit? Masama ba ang lasa? Gusto mo gawan kita ulit?

Vincent: Hindi. Ok na. Masarap naman ang lasa eh.

Davin: Pero walang mas sasarap pa sa...

Vincent: Ano?

*napatingin ang lahat kay Davin...

Vincent: Ano ba ang iniisip mo ha?

Davin: Ah...eh... 🎶 walang iba pang sasarap sa pagtitiningan natin 🎶

Frits: 🎶Sana ay di na magwakas itong awit ng...🎶

Zach: Hoy! Alam nyo ba na bawal ang kumanta kung may lamay ha?

Ferdie: Oo nga ang iingay nyo eh.

Davin/Frits: Ayy sorry².

Frits: By the way, asan nga pala si Abby?

Vincent: Ha?

Frits/Davin: Uy! Nagkausap sila ni Abby.

Vincent: What?!

PS: The story is fictional and nothing of this happened in real life. If any of this happened in real life, this is unintentional and it was just a coincidence.