BOYFRIENDS NEXT DOOR

CHAPTER 33: FAKE FRIEND

*magkasabay na lumabas at masayang-masaya sina Abby at Monica na parang mga bata na nagtatalon-talon habang lumalakad at patungo kay Vincent. Nang makita sila ni Vincent na magkasama...

(VINCENT POV: You...what the heck are you doing here?..)

Monica: Omg! Magkakilala pala kayo?

Abby: Ha? Eh magkakilala din kayo?

Monica: Yes. Magkasama din kami sa work namin dati.

Abby: Talaga?

(ABBY POV: Does she mean, in their trainee days?..)

Vincent: Ah...yes...Hello, how have you been?

Monica: I am fine. Ngayon na nakita ko na ulit kayong dalawa.

Abby: Nag-aaya kasi sya na gumala kasama natin eh, since boring daw kapag mag-isa lang syang gagala dito sa mall.

Vincent: Ah ganun ba?

Monica: Oo eh.

Vincent: Well, pasensya na ha? May gagawin pa kasi kaming importante eh. Pasensya na kailangan na naming umalis.

Abby: Oh. May gagawin pa pala tayo?

Vincent: Oo. Importante.

Abby: Ano naman ang gagawin natin?

Monica: Oo nga. Eto talaga masyadong kj eh. Ngayon lang naman tayo magkikita-kita eh.

Vincent: Hindi na. Pasensya na ha? May gagawin pa kasi kami eh. Tara na Abby.

*saka na hinatak ni Vincent si Abby papalabas ng mall at papunta sa parking lot. Hindi na nila hinintay pa na makasagot si Monica. Habang si Monica naman...

(MONICA POV: Wow. He seems so overprotective with that girl. Bakit kaya? Natatakot kaya sya na malaman ng bago nyang girlfriend kung anong nangyari sa amin dati at kanina? Hahaha so weak...)

*sa sasakyan, habang bumabyahe sina Vincent at Abby sa sasakyan, walang kibuan ang dalawa hanggang sa...

Vincent: Abby?

Abby: Ha?

Vincent: Yung babae kanina na kausap natin?

Abby: Bakit?

Vincent: Totoo ba na kakilala mo yun?

Abby: Hindi. Bakit?

Vincent: Hindi?

Abby: Oo. I mean hindi. Bakit?

Vincent: Wow. Eh bakit ka nagpanggap na parang kilala mo sya?

Abby: Eh nakilala ko lang naman sya sa cr eh. Eh ang sabi nya sa akin magkakilala daw kami nung highschool. Eh nakakahiya naman kapag sinabi ko na hindi ko sya kilala. Baka mapahiya sya at ako ang sisihin dun. Kaya nagpanggap na rin ako na parang magkaibigan kami.

Vincent: Alam mo pag kinausap ka ng budol-budol, siguro ubos na ang pera at tiwala mo.

Abby: Aware naman ako sa budol-budol ah. Bakit ba?

Vincent: Alam mo kasi, being a very nice person doesn't get you anywhere. Ang sobrang bait kasi, madalas yun pa ang inaabuso ng tao ngayon.

Abby: Aware naman ako dyan ah.

Vincent: Next time ha? Wag kang basta-basta magtitiwala ha?

Abby: Okay.

(ABBY POV: As if nagtitiwala naman ako sa'yo eh...)

Abby: Sige na. Matutulog muna ako.

Vincent: Sige.

*saka na natulog si Abby sa passenger's seat ng sasakyan. Habang mahimbing na ang tulog ni Abby...

(VINCENT POV: Minsan ay naaawa na rin ako sa'yo, Abby. Dahil sa sobrang kabaitan mo, inaabuso ka na ng ibang tao. Madalas kang pagbuntungan, kutyain, at kung ano pa. Hayaan mo, pag ako ang kasama mo, hindi ko hahayaan na saktan ka pa nila. Abby, I think gusto na ata kita. Sana malaman mo rin ang damdamin ko para sa'yo. Wala pa akong balak na sabihin to sa'yo lahat dahil hindi pa ako sigurado sa damdamin ko pero hayaan mo. Pag naging maayos na ang lahat, ipagsisigawan ko sa buong mundo kung gaano kita kamahal. Lumayo ka sana kay Monica. Hindi mo man alam ang lahat pero alam ko na ipapahamak ka lang nya. At dahil na din yun sa akin. I'm sorry. I'm sorry kung naidawit ka pa namin sa gulo namin ni Monica. I like you, Abby. I like you so much...)

*kinahapunan, nang dumating na ang sasakyan nina Vincent sa tapat ng kanilang apartment...

Vincent: Yah. Yah Abby.

Abby: Ha?

Vincent: Gising na. Andito na tayo.

Abby: Ah... Sige².

*babangon na sana si Abby at aalis ng sasakyan nang hinatak sya ulit pabalik sa kanyang upuan nang dahil sa kanyang seat belt na nakakabit pa rin sa kanya...

Abby: Oh sh*t...

Vincent: Ayan kasi. Hindi nag-iingat eh. Ako na nga.

*saka na tinanggal ni Vincent ang kanyang seat belt at tsaka sya sumandal upang tanggalin ang seat belt ni Abby. Habang si Abby naman...

(ABBY POV: Yah. Bakit ang lapit nya sa akin? Anong ginagawa nya?..)

Vincent: There. All done.

*nang nakatingin si Vincent kay Abby ay napanganga pala si Abby sa ginawa ni Vincent...

Vincent: Yah. Anong ginagawa mo dyan? Diba excited ka nang bumaba? Bumaba ka na.

(ABBY POV: What the heck...)

*saka na umalis si Abby at Vincent sa sasakyan at pumunta sa trunk lid ng sasakyan upang kunin ang mga pinamili nila...

Vincent: Yung pizza na inorder mo, dalhin mo dun sa bahay nyo. Sa'yo na yan.

Abby: S-sige.

Vincent: Wag ka nang mag-abala pa na bitbitin to lahat kasi ipapatulong ko nalang ito sa kina Davin. Arasso?

Abby: Okay.

Vincent: Pwede ka nang umuwi. Hapon na eh. Baka mapaano ka pa sa daan.

Abby: Eh andyan lang naman sa tapat ang bahay ko eh. OA mo naman masyado.

Vincent: Mabuti nang nakakasigurado. Bye.

Abby: Bye. Thank you.

Vincent: Thank you.

*saka na umalis si Abby dala ang pizza na inorder nito upang iuwi ito sa kanilang bahay...

PS: The story is fictional and nothing of this happened in real life. If any of this happened in real life, this is unintentional and it was just a coincidence.