CHAPTER 20: FERDIE'S TIME

2 0 0
                                    

*sa bahay ni Rachel, habang nag-uusap sina Vincent, Zach, Rachel, Ferdie, Frits at Davin...

Davin: So ano nga ang pinag-usapan nyo tol?

Frits: Eto naman napakatsismoso. By the way, confidential ba ang pinag-usapan nyo?

Davin: Eto naman. Eh sobra ka pa nga sa akin kung mag tsismoso eh. Mukhang beterano.

Frits: Mukha ko lang ang beterano.

Vincent: Hindi ah. Wala naman kaming masyadong pinag-usapan.

*habang nag-uusap sina Frits, Davin at Vincent tungkol sa pinag-usapan nina Vincent at Abby ay nakita naman ni Ferdie mula sa bintana na nakaupo si Abby at mag-isa sa bench ng punong pinuntahan nila nina Vincent...

Zach: Hay naku. Tigil-tigilan nyo na yang kapatid ko. Yan. Hindi yan magkaka-interesado sa pag-ibig.

Davin: Bakit naman Kuya? Masarap kaya ang magmahal, diba Ate Rachel?

Rachel: Oo naman.

Zach: Hay naku. Basta sa pagkakakilala ko dyan sa kapatid ko, wala talaga syang pakialam sa mundo. Hahayaan nya nalang ang sarili nya. Ayaw nya sa mga commitment² na yan. Gusto nya lang na mapag-isa palagi.

Ferdie: Lalabas lang po ako saglit.

Zach: Ah sige.

*lumabas na si Ferdie sa bahay nina Rachel. Paglingon ni Frits sa bintana ay nakita nya na doon papunta si Ferdie sa kinaroroonan ni Abby...

(FRITS POV: Ah okay. Hmmpp...)

*pagdating ni Ferdie sa kinaroroonan ni Abby...

Abby: F-ferdie?

Ferdie: Maaari ba akong umupo?

Abby: S-sure naman. Maupo ka.

*umupo naman si Ferdie sa tabi ni Abby. Nakita ni Ferdie na nilalamig na si Abby sa simoy ng hangin kaya binigay nya ang suot nyang jacket na green kay Abby...

Ferdie: Eto suotin mo. Mukhang nilalamig ka na eh.

Abby: Ha? Eh paano ikaw? Hindi ka ba nilalamig?

Ferdie: Ok lang. Hindi naman ako nilalamig masyado eh.

Abby: S-sige.

*sinuot na ni Abby ang jacket ni Ferdie. Kaya medyo umayos na ang pakiramdam nito...

Ferdie: Kanina ka pa ba nilalamig dito? Ang putla-putla mo na ah.

Abby: Ok lang. Kaya ko naman kanina yung lamig eh.

Ferdie: Ah. Kaya pala pautal-utal ka na nang kinausap mo ako. Akala ko kung ano na eh.

Abby: Ano?

Ferdie: Ah wala wala.

Abby: By the way, salamat pala dito sa jacket mo ha? Lalabhan ko pa ito tuloy. Alam mo naman na tinatamad ako sa bahay.

Ferdie: Ano? Tamad ka nung hindi pa tayo nagkakakilala?

Abby: Hindi naman. Medyo slight lang. Hindi pa naman ako tamad kumain, matulog, maligo, magpahinga at mismo huminga.

Ferdie: Ah. That's so funny.

Abby: Eto naman. Pwede mo naman seryosohin ang joke ko kapag di nakakatawa. Ikaw talaga. Ikaw pa nag-adjust.

Ferdie: Ah.

(FERDIE POV: Ah. Ano ba naman ang topic ko?)

Ferdie: By the way, ang sabi daw ni Ate Rachel 2 weeks from now ay ililibing na yung papa nya.

Abby: Ah.

Ferdie: Sasama ka ba sa burial?

Abby: Siguro. Tingnan natin.

Ferdie: Kasi kami siguro, sasama kaming lahat eh.

Abby: Ewan ko. Tinatamad kasi ako eh.

Ferdie: Wag mo namang balewalain yun. Eh tatay yun ng bayaw mo eh.

Abby: Wala eh. Homebody kasi ako eh.

Ferdie: Ah homebody ka din pala?

Abby: Oo.

Ferdie: Ako din homebody din.

Abby: Ah hihihi

(FERDIE POV: What's next? Umm...)

Ferdie: Pupunta ka dito para sa last night?

Abby: Siguro. Tutulong kami dito para sa burial kinabukasan eh.

Ferdie: Ah kami din.

Abby: Ah.

(FERDIE POV: Ano na naman ba ang topic ko dito ah? Bago pa ako mawalan ng oras bwiset...)

(ABBY POV: Bakit kaya panay ang oo nito sa lahat ng gagawin ko? Ano kaya ang nakain nito?)

Ferdie: Um, Abby...

Abby: Um, Ferdie...

Ferdie/Abby: May gusto sana akong sabihin sa'yo.

Ferdie: Ah hindi. Ikaw na ang mauna.

Abby: Hindi, Ferdie. Ok lang. Ikaw nalang ang mauna.

Ferdie: Nakakahiya itong sasabihin ko sa'yo eh.

Abby: Ano ka ba? Mas nakakahiya kaya itong sasabihin ko sa'yo.

Ferdie: Hindi. I believe na mas nakakahiya itong sasabihin ko sa'yo.

Abby: Hindi. Mas nahihiya nga ako na sabihin sa'yo to eh.

Ferdie: Hindi. Eto nalang ang gawin natin.

Abby: Ano?

Ferdie: Mag rock paper scissors nalang tayo. Para malaman natin kung sino ang unang magsasabi sa atin ng gusto nating sabihin. Okay?

Abby: Deal.

Ferdie/Abby: Rock paper scissors!

Abby: Oh gunting ka. Talo ka.

Ferdie: There. You got me.

Abby: Sabihin mo na dali.

(FERDIE POV: Hayst should have picked paper instead of scissors. Natalo pa tuloy ako. Hay naku...)

Ferdie: Gusto ko lang sana tanungin kung ano ang pinag-usapan nyo ni Vincent kanina.

Abby: Ha? Yun? Yun lang? I mean, wala ka nang ibang mas magandang tanong kaysa dyan?

Ferdie: Bakit? Nagkagalit ba kayo sa isa't-isa ha?

Abby: Wala naman. Baka meron lang talaga sya ngayon.

Ferdie: Hahaha bakit? Dinalaw na naman ba sya ng pagkasaltik nya?

Abby: Baka yun nga. Hay naku. Mas babae pa nga talaga kaibigan nyo kaysa sa akin eh. Hay naku.

Ferdie: Hayaan mo na. Balang araw titino din yan.

Abby: Hay naku. Sana nga.

Ferdie: Sana...

*parehong nakatingala sa kalangitan na puno ng bituin at buwan ang dalawa habang nakaupo sa bench sa ilalim ng puno...

PS: The story is fictional and nothing of this happened in real life. If any of this happened in real life, this is unintentional and it was just a coincidence.

BOYFRIENDS NEXT DOORWhere stories live. Discover now