The Truth ( B-Brave ) NL

Hoofdstuk 5

Lisa

Ik zit in de wachtkamer van het ziekenhuis met een onbekende jongen. De hele weg in de auto hebben we niks gezegd tegen elkaar. Opeens steekt hij zijn hand uit.

"Kaj" zegt hij met een lieve glimlach. Ik pak zijn hand aan.

"Lisa" het is weer even stil.

"Moet ik wat water voor je halen?" ik schud mijn hoofd.

"Nee hoeft niet" hij knikt, als teken dat hij het begrijpt.

Dan komt er een dokter de gang in lopen.

"Lisa van Duuren" ik sta op, en zie dat Kaj dat ook doet. De dokter loopt voor ons uit en doet na een tijdje een deur open. Hij gebaard dat we naar binnen kunnen en ik ga op het ziekenhuisbed zitten.

"Dus Lisa, hoe is het gebeurd?"

"Ik ben gevallen" hij knikt. Gelukkig gaat hij er niet verder op in, ik heb geen zin om mijn verhaal te doen in het bijzijn van een dokter en een jongen die ik allebei niet eens ken.

Anne

Er word op mijn deur geklopt waarvan ik wakker word.

"Anne, mag ik binnen komen" ik hoor aan Tess haar stem dat er iets aan de hand is.

"Kom maar" zeg ik met een slaperige stem.

Ik zie dat mijn kamerdeur word opengeduwd en heel Tess haar gezicht is rood van het huilen.

"Het is Levi" haar vriendje dus. Veel weet ik niet, alleen dat hij een zusje van onze leeftijd heeft die Sophie heet.

Ik klop op de rand van mijn bed als teken dat ze daar moet gaan zitten, wat ze ook meteen doet. Als ik een hand op haar rug leg bast ze meteen in snikken uit.

"H-hij hij is vreemdgeg- vreemdgegaan" ik zucht zacht. Levi is 2 jaar ouder dan zij, en hij flikt altijd wel iets bij haar.

"Luister Tess, dit heb ik al vaker gezegd, Maar je moet echt een keer in gaan zien dat hij je niet waard is. Jij kan beter krijgen dan een loser als hij" Tess heeft nog steeds tranen in haar ogen, maar knikt.

"Kom, kleed je aan, doe een beetje make-up op. We gaan iets leuks doen. Hij verdiend jou tranen niet" ze knikt dankbaar en geeft me een kus op mijn wang.

Kaj

Ik lijk wel gek, ik ben de hele nacht in het ziekenhuis gebleven voor een onbekend meisje. Een meisje dat ik niet ken.

Aan de ene kant verlang ik naar mijn bed, aan de andere kant wil ik er voor haar zijn omdat ze waarschijnlijk problemen heeft.

Ik sta op en besluit een rondje door het ziekenhuis te lopen. Het voelt fijn om weer even te staan, ik heb de hele nacht in de stoel gezeten en slapen kon ik niet.

Als ik terug kom is de deur van Lisa open en komt er een dokter uit vandaan.

"Ah, daar bent u. Is het uw vriendin?" ik schud mijn hoofd.

"Oh, ze vertelt me net dat ze geen verblijfplaats heeft. Ik dacht dat het uw vriendin was dus dat zie wel bij u kon" geen verblijfplaats? Vreemd.

"Ze kan wel bij mij voor even" hij knikt.

"Mooi"

Doe je dit nou serieus Kaj?