The Truth ( B-Brave ) NL

Hoofdstuk 44

Babette

4 weken verder, en ik heb nog steeds geen besluit genomen. Ik weet dat het kind voortgekomen is uit een verkrachting, maar het is een levend wezen. Het heeft een kloppend hartje, en als ik het weg haal heb ik een moord op mijn geweten. Ik vind dat iedereen een leven verdient, zelfs 'ongelukjes' al noem ik het zo liever niet.

Tussen Cass en mij is het nog steeds niet geweldig, hij zei dat als ik besloten had wat ik deed hij weer bij me terug zou komen, maar natuurlijk wil hij ook niet leven met een eigenlijk wildvreemd kind.

Ik heb mijn moeder vertelt over mijn zwangerschap en hoe het ontstaan is, en voor het eerst in een hele tijd voelde ik dat ze er voor me was. Ze heeft me de voor- en nadelen verteld over een abortus en heeft de keuze bij mij gelaten. Ze zei wel dat ze het zelf gehouden had.

"Babette, ik wil je even wat laten zien" Sophie komt naar me toe gelopen met een laptop in haar handen, ze is er vaak voor me de laatste weken, ook al heeft ze een eigen appartement. Ze zet de laptop op mijn schoot, de internetpagina die open staat vertelt over pleeggezinnen.

"Dit is een optie, je kunt het kind houden en hem afstaan aan een pleeggezin" ik denk diep na, wat ik de laatste tijd vaak moet doen. Zou ik het doen? Waarschijnlijk is het wel het beste voor het kind, naast hem zelf houden dan. Het beste kan hij natuurlijk bij zijn echte moeder blijven, maar je snapt wat ik bedoel.

"Ik doe het" zeg ik na een tijdje. Sophie kijkt me glimlachend aan.

"Ik ben zo trots op je schat" ze omhelst me en loopt weer weg met de laptop in haar handen.

Lisa

Ik glimlach naar Samuel als hij net wakker word. Hij zag er zo lief uit toen hij sliep.

"Hey babe" zegt hij met zijn zwoele ochtendstem. Ik geef hem een kus en draai me nog even om, zodat ik misschien nog een beetje kan slapen. Samuel heeft andere plannen, hij pakt mijn heupen beet en draait me weer om. Hij zoent me en gaat langzaam boven op me liggen. Hij gaat met zijn mond naar mijn nek en kust er elke keer zacht in, van mijn nek gaat hij naar mijn oor en fluistert zacht 'ik wil je babe' wat bij mij een warm gevoel achterlaat. Hij trekt mijn slaapshirt over mijn hoofd uit, en begint kusjes op mijn buik te geven. Ik stop hem als hij boven mijn string is.

"Niet nu Sammie" grinnik ik. Hij komt weer naar boven en zoent me gepassioneerder dan net, zachtjes gaat hij met zijn hand door mijn haar en drukt zich dichter tegen me aan. Een kreun verlaat mijn mond en hij grijnst tussen het zoenen door. Hij begint weer kusjes in mijn nek te geven, waardoor ik zachtjes zijn naam kreun.

"Wat zei je?" hij zuigt in mijn nek waardoor het gekreun alleen nog maar harder word.

"Zeg mijn naam" beveelt hij me. Ik schud koppig mijn hoofd, wat als gevolg heeft dat hij zijn hand voorzichtig op mijn string legt en rustig beweegt.

"Samuel" kreun ik iets harder. Hij grijnst, hij heeft zijn zin.

Cassius

"Cassius, ik heb mijn beslissing genomen" hoor ik Babette zeggen als ik beneden kom. Ik loop naar haar toe en kijk haar vragend aan.

"Het kindje" ze stopt even.

"Gaat naar een pleeggezin" ik weet niet echt of ik nou blij moet zijn of niet. Ze houd het, maar het word 'niet' haar kind. Het zal natuurlijk altijd haar kind blijven, maar ze voedt hem niet zelf op.

Ik omhels haar maar, omdat ik weet dat ze er toch moeite mee heeft deze beslissing te nemen.

"Ik ben trots op je" ze glimlacht, de eerste keer in 4 weken dat ik die glimlach weer zie, en ik heb hem gemist.