The Truth ( B-Brave ) NL

Hoofdstuk 50

Jill

Mama's laatste dag, dit is mama's laatste dag. Het ging de laatste tijd zo slecht, ze werd steeds zwakker en op een gegeven moment had ze overal pijn. De dokters hebben bevestigd dat vandaag de laatste dag van haar leven is, de laatste dag dat ik haar vast kan houden. Ik laat de tranen over mijn wangen stromen. George, Brian, Fiona, Dennis, Noah, Indy en David zitten om me heen en proberen me te troosten, we zitten op het lege bed. Babette, Mariëlle, Anne, Sophie, Kaj, Jai, Dioni, Cassius en papa zitten om mama heen. Ze laten hun tranen stromen en vertellen hoeveel ze van haar houden, dat ze haar zo dankbaar zijn voor alles en altijd aan haar zullen denken. Ik krijg nog meer tranen in mijn ogen als ik eraan denk dat mama ook heeft meegemaakt dat haar moeder dood ging op haar 18e.

"Jill, kom is" haar stem is zó zwak, dat het lijkt alsof ze fluisterd. Ik loop naar haar bed en ze pakt mijn hand vast, ook die van papa.

"Ik wil jullie bedanken, dat jullie er voor me geweest zijn" zegt ze gericht op papa en mij, er rolt een traan over haar wang.

"Ik wil jullie bedanken omdat jullie het beste gezin ooit zijn, omdat ik zó blij met jullie ben. Ik hou zo ontzettend veel van jullie"

"Jill, beloof me dat je niet te veel om me gaat rouwen, dat je plezier gaat maken en wat van je leven maakt" ik knik.

"Beloofd" ze draait zich naar David.

"David, beloof me dat je goed op haar past" hij knikt.

"Héél goed" hij knipoogt naar me en mama lacht.

"Samuel, beloof me dat je verder gaat met je leven. Zoek desnoods een nieuwe vrouw, wees gelukkig. En beloof dat je nooit vergeet dat ik van je hou" papa knikt en kust haar.

"Beloofd"

"Kaj, dankjewel dat je me 19 jaar geleden geholpen hebt. Dankzij jou heb ik 9 geweldige vrienden en een fantastisch gezin" er rolt een traan over zijn wang, hij beseft waarschijnlijk nu pas dat het door hem komt dat ze een geweldig leven gehad heeft.

"En jullie moeten beloven dat alles goed komt met jullie" zegt ze op haar vrienden gericht.

"Beloofd" zeggen ze in koor.

"Ik hou van jullie allemaal" ze kijkt de kamer rond.

"Wij houden van jou Lisa" zeggen ze allemaal.

"Ik hou van je mam" ze glimlacht naar me. Daarna doet ze haar ogen dicht. Even is het doodstil, dan vult een hoge piep de kamer en barsten we allemaal in tranen uit.

Samuel

Vijf dagen later, de begrafenis. We hebben allemaal een gelofte voorbereid en worden daalijk om ste beurt naar voren geroepen om die voor te lezen. De groep zit allemaal naast elkaar en de kinderen zitten één bankje voor ons. Ik kijk de kerk rond, tot ik iemand zie zitten die me vaag bekend voor komt. Iemand die Lisa ooit beschreven heeft, hij is blond, heeft tattoos in zijn gezicht en een gouden tand. Het past totaal niet bij het pak wat hij aan heeft, omdat dat ineens zo netjes is in verhouding van zijn gezicht.

Ik stoot Babette aan en wijs onopvallend naar de man die aan de andere kant van de kerk zit. Babette krijgt grote ogen en herinnerd me wie het is.

"Dean" zegt ze zacht. De rest kijkt ons nu aan, als ze mijn vinger volgen snappen ze het.

"Wat doet híj hier?" sist Sophie zachtjes. Ik haal mijn schouders op en besluit me er niet meer mee bezig te houden. Niet op Lisa's begrafenis, ik slik mijn tranen weg en als ik verder rond kijk zie ik ook Lisa's vader zitten.

"Babette mag als eerst naar voren komen om haar gelofte voor te lezen" ze staat op en zie haar even naar Dean kijken terwijl ze naar voren loopt. Ze wendt snel haar blik weer af en kucht even voordat ze begint te lezen.

Jill

Papa heeft net gesproken over mama en ik moet moeite doen om mijn tranen binnen te houden. Wat zij voor relatie hadden was zó bijzonder, ze waren beste vrienden maar tegelijkertijd ook geliefden. Ze hebben zo veel meegemaakt samen.

Papa loopt weer terug naar zijn plek en schenkt me nog even een glimlach. Daarna word mijn naam geroepen als teken dat ik ben, ik loop naar voren en kijk nog even in de kist waar mama in ligt. Daarna draai ik me om naar het publiek en begin.

"Mijn moeder was een sterke, lieve vrouw die al veel had meegemaakt in haar leven" er loopt meteen al een traan over mijn wang. Hoeveel ik gehuild heb de afgelopen maanden is echt niet normaal, dat ik nog niet uitgedroogd ben verbaasd me.

"Mama, je heb vanaf het begin tot het eind geweldig voor me gezorgd. Je hebt me behandeld als een prinsesje en je bent altijd al een geweldige moeder geweest, een geweldige vrouw" ik kijk naar papa die me met trots aankijkt, ik weet dat hij nu denkt aan het moment dat mama ook zo gestaan heeft voor haar moeder.

"Ik was je beste vriendin, waar je alles voor deed. Je ging door het vuur voor mij, en ik had hetzelfde voor jou gedaan. Je hebt zo hard moeten vechten de laatste tijd, wat je eigenlijk niet verdient hebt. Je hebt het niet verdient om dood te gaan op zo'n jonge leeftijd, je hebt al die shit die je gehad hebt in je leven niet verdient." Inmiddels stromen de tranen over mijn wangen, bij papa hetzelfde.

"Het laatste wat ik van je gezien heb is een glimlach, omdat ik zei dat ik van je hield. Ik ga het nu weer zeggen" ik haal even diep adem.

"Ik hou van je, zoveel mam" even is het stil, maar daarna klinkt er applaus. De hele zaal staat op en kijkt trots naar me. David komt op me afgerend met tranen in zijn ogen en omhelsd me, daarna komt de rest er ook aan. Mijn vrienden, ik ben zo trots om ze mijn vrienden te noemen.

Dit is het einde omg. Ik kan niet geloven dat ik gewoon 50 hoofdstukken geschreven heb, het is zo veel..
Ik hoop dat jullie genoten hebben van het boek, en laat even weten of je wilt dat er een vervolg komt vanuit Jill?
Er komt een andere story aan die gericht is op Samuel, maar de andere jongens komen er ook in voor. Ik hoop dat jullie die ook gaan lezen, ik zal zo snel mogelijk het eerste hoofdstuk online gooien.