The Truth ( B-Brave ) NL

Hoofdstuk 13

Mariëlle

Ik loop met Babette onze danszaal in. We gaan nog even oefenen voor de danswedstrijd. Ik krijg een soort van terugblik, gister zat ik hier met Jai. Meende hij echt wat hij zei? Of was het gewoon om me te kalmeren? Was die zoen ook uit medelijden?

Babette zet de muziek aan en ik schrik op. Ik gooi mijn spullen aan de kant en begin de pasjes van haar te volgen.

Moet ik het Babette vertellen? Ja, als iemand anders het haar verteld word ze misschien boos omdat ze het van een ander moet horen.

Ik zet de muziek uit als we klaar zijn en ga op de grond zitten, Babette doet hetzelfde.

"Ik moet je wat vertellen" zegt ze. Ik kijk verbaasd, ik wist niet dat zij ook iets voor mij achter hield.

"Ik heb ruzie met mijn moeder, dus ben ik naar Cassius gegaan. Hij wilde dat ik voor een tijdje bij hun bleef, omdat ik geen andere plek heb om te slapen"

"Wat lief van Cass, maar je kon ook gewoon bij mij komen hoor"

"Sorry, Hij woonde dichterbij en ik moest snel weg" ik knik, ik begrijp het ook wel.

"Ik moet ook wat vertellen" Babette knikt.

"Ik was hier gister om te oefenen, maar het lukte me niet. Dus ik werd boos op mezelf. Jai kwam binnen en we hebben.. eh.. gezoend"

"WAT, en dat vertel je nu pas" ik lach omdat het pas gister gebeurd was.

"Ja sorry, maar ik weet dus niet of het was uit medelijden, of dat hij het echt meende" Babette kijkt bedenkelijk.

"Vraag het zou ik zeggen, anders kom je er nooit achter. Kom anders als we klaar zijn met me mee. Dan kan je het meteen vragen" ik knik langzaam, ik weet niet of ik het wel durf te vragen. Maar Babette heeft gelijk, anders kom ik er nooit achter.

Lisa

Samuel had me goed geholpen vanochtend, maar ik voel me schuldig tegenover Kaj. Hij heeft me tenslotte geholpen, en hij zei dat ik naar hem toe kon als ik het kwijt wilde.

Maar Samuel.. ik weet niet, hij was zo lief. Ik ben toch wel blij dat ik het hem als eerst verteld heb.

Maar ik zie er tegen op om het nog een keer te vertellen, toch moet het.

Ik loop naar Kaj's kamer en klop op de deur. Ik wacht op een 'binnen' maar die komt niet. Ik besluit de deur dan toch maar open te doen, en zie dat Kaj nog slaapt.

Ik ga op zijn bed zitten en schud hem zachtjes wakker.

"Kaj" fluister ik in zijn oor. Ik zie zijn ogen langzaam open gaan en hij glimlacht.

"Hee" ik glimlach terug.

"Ik wilde.. graag vertellen over wat er gebeurt was" Kaj gaat rechtop zitten en ik zie dat hij echt wil luisteren.

"Maar eerst moet ik nog zeggen, dat ik het Samuel vanmorgen al verteld heb" hij haalt zijn schouders op.

"Ik ben blij dat ik de tweede ben" ik lach, het klinkt heel raar.

Mariëlle

Ik loop met knikkende knieën naar boven. Ik weet waar Jai's kamer is want ik ben hier al één keer eerder geweest.

Ik klop zachtjes op zijn deur, en hoor Jai kreunen. Ik vat het op als 'ja' en loop naar binnen.

Jai kijkt me met grote ogen aan als ik naar binnen loop.

"Goedemorgen slaapkop" zeg ik lachen. Zijn verbaasde blik veranderd naar een glimlach.

"Kom binnen" ik doe de deur achter me dicht en ga op het randje van zijn bed zitten.

"Wat kom je doen?" de zenuwen dringen mijn buik binnen, of zijn het vlinders?

"Ik wilde vragen eh, meende je het?" ik zie dat hij niet begrijpt wat ik bedoel. Ik laat mijn hoofd zakken en kijk naar mijn handen, waarmee ik al de hele tijd aan het friemelen ben.

"Van gister" het blijft stil. Hij meende het dus niet, anders had hij allang wat gezegd. Ik wil opstaan, weg van hier. Maar inplaats daarvan kijk ik recht in zijn ogen, er zit een grijns op zijn gezicht. Wat wil hij nou.

"Waarom wil je dat weten?" zegt hij met diezelfde grijns. Ik haal mijn schouders op. Jai trekt me dichter tegen zich aan, en ik voel zijn lippen op de mijne. Dan trekt hij terug.

"Ik meende het" fluistert hij in mijn oor, hij kruipt onder de dekens vandaan. Hij heeft alleen een joggingsbroek aan. Hij gaat op de rand van het bed zitten en trekt me op zijn schoot. Zijn handen legt hij op mijn heupen, die ze laten gloeien, en hij zoent me weer.