The Truth ( B-Brave ) NL

Hoofdstuk 21

Mariëlle

Ik ben meteen naar Babette gegaan toen ze me opbelde dat ze iets ergs had mee gemaakt. Het blijkt dat een man haar mee wilde nemen, maar Anne en Sophie hebben haar gered.

Ik zit een beetje ongemakkelijk als Anne naar de keuken loopt en ik naast Jai zit. We hebben niet echt meer contact gehad vandaag omdat hij me niet kon helpen met mijn choreo doordat hij iets anders had, en ik was daar eerlijk gezegd best boos over want we hadden het al eerder afgesproken. Maar nu ik weer in zijn ogen kijk heb ik medelijden met hem. Waarom weet ik niet.

Ergens is het niet goed wat Jai met me doet. Ik kan niet eens normaal boos zijn als ik hem zie.

Ik kijk maar de andere kant op zodat ik hem niet aan hoef te kijken, ik heb nu even geen zin in zijn puppyogen.

De hele dag probeer ik hem te negeren, maar als ik in de keuken ben grijpt hij zijn kans. Hij doet de deur achter hem dicht zodat de andere ons niet horen.

"Luister, het spijt me. Ik had het niet af moeten zeggen, ik weet dat de wedstrijd belangrijk voor je is" ik schud mijn hoofd.

"Jai, je hebt het gedaan oke. Ik snap al hoe belangrijk ik ben" ik laat hem verbaasd in de keuken achter en loop snel de woonkamer in.

Het lijkt net alsof we een stel zijn, maar dat zijn we helemaal niet. We hebben wel twee keer gezoend, maar dat is alles. Als ik eerlijk ben heb ik echt geen zin meer in Jai.

Als hij ook de keuken komt uitgelopen draai ik me snel om naar Sophie en probeer een gesprek te beginnen. De rest hoort ons niet, die zijn ook druk in gesprek met elkaar.

Dioni

Anne wankelt een beetje als ze op staat, ik grinnik. Bijna iedereen is al aangeschoten. Als zekerheid dat ze niet valt onderweg loop ik met Anne naar de keuken.

Ze pakt haar wijnglas en schenkt nog wat bij. Ik grijns, ze ziet er leuk uit in haar pyjama. Ergens voel ik een soort aantrekkingskracht naar haar vanavond. Ze kijkt op en ziet dat ik naar haar grijns.

"Wat" zegt ze lachend. Ik haal mijn schouders op.

"Je ziet er leuk uit" ze proest het nu uit van het lachen.

"Meen je dit Dioni, ik sta hier in mijn pyjama. Erg charmant is dat niet" ik haal mijn schouders op.

"Alles staat je wel goed" haar blik veranderd en ze kijkt nu heel serieus.

"Weet ik toch" dit keer ligt ze op de grond van het lachen.

"Sorry maar ik pis in m'n broek" zegt ze terwijl ze doorgaat met lachen.

Ik trek haar omhoog en wacht tot ze uitgelachen is, dan pak ik mijn kans en duw mijn lippen op die van haar. Even staat ze stil, maar dan zoent ze me terug.

"Naar boven?" fluistert ze. Ik knik en pak haar hand.

Lisa

Ik word wakker met knallende koppijn, en ik weet hoe het komt. Één woord: kater.

Het enige wat ik wil doen is de hele dag in bed liggen. Maar ik weet dat dat niks uithaalt. Dus sta ik maar op en besluit een aspirientje te nemen die in de keukenkastjes liggen.

Ik ga op de bank liggen en meteen daarna komt Samuel binnen, die lijkt nergens last van te hebben.

"Hee babe" zegt hij vrolijk. Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd waar ik spontaan van ga glimlachen. Ik wist het al de eerste keer dat ik hem zag: Samuel doet iets met me.

Als hij de keuken uit loopt komt hij met twee gebakken eitjes aan lopen.

"Dat hoeft toch niet, lul" hij maakt een pruillipje met zijn mond.

"Waarom zo grof?" ik moet lachen en negeer de steek in mijn hoofd.

"Dankjewel" zeg ik nadat ik hem een kus op zijn mond gegeven heb.