Hoofdstuk 33

368 28 1
                                    

Mariëlle

Waarom ben ik zo'n overgevoelig kind? Waarom moet ik altijd janken om iets kleins, al is dit niet echt klein voor mijn gevoel.

"Moet ik met hem praten?" vraagt Samuel. Ik schud mijn hoofd.

"Laat maar" ik veeg mijn tranen weg en sta op, pak mijn spullen bij elkaar en stop het in mijn tas.

"Ik ga naar huis" Samuel knikt begrijpend en loopt achter me aan naar de voordeur.

"Niet te veel druk maken" zegt Samuel nog voordat hij de deur dicht doet.

Samuel is zo lief, Lisa en hij passen echt goed bij elkaar. Lisa heeft zo'n persoon nodig op dit moment, niet alleen op dit moment trouwens.

Ik loop naar huis. Als ik thuis aankom en de deur achter me dicht doe, komen Martijn en Suzie meteen naar me toe gerend.

"Waar was je?" vraagt Martijn alsof hij mijn vader is. Ik rol met mijn ogen.

"Vraag maar aan pap en mam" als Suzie iets wil zeggen loop ik snel de trap op, ik heb hier geen zin in.

Babette

Ik loop samen met Cass naar beneden, in de woonkamer is het dood stil.

We gaan stil zitten naast Jai en wachten tot iemand begint te praten. In dit geval is dat Kaj.

"Zullen we afleiding zoeken? Vanavond gaan feesten?" we kijken elkaar schouderophalend aan. Waarom niet?

"Lisa?" vraagt Samuel als ze niet reageert op Kaj's vraag. Ze kijkt bedenkelijk, maar daarna knikt ze wel langzaam.

"Ik bel Sophie en Mariëlle zo wel even. Ik neem aan dat ze al naar huis zijn?" vraag ik. Samuel knikt.

Dioni en Anne komen hand-in-hand binnen lopen en glimlachen.

"We gaan vanavond uit, gaan jullie mee?" vraagt Kaj. Ze knikken allebei heftig ja. Word vast gezellig.

Sophie

Ik kijk bewonderend de kamer rond. De makelaar staat glimlachend naast me.

We staan inmiddels in het derde huis, de eerste en tweede waren niet echt mijn ding. Maar dit, dit is echt geweldig.

Het is een klein flatje, de woonkamer is precies hoe ik het me had voorgesteld. Er zitten 2 deuren in, één gaat naar de keuken, die er ook prachtig uit ziet, en de andere gaat naar de gang.

In de gang zijn 4 andere deuren. De eerste gaat naar de wc, de tweede naar de douche, de derde naar een slaapkamer, en de vierde naar nog een slaapkamer waar ik waarschijnlijk een logeerkamertje van maak.

"Dit word hem" zeg ik vastbesloten. De makelaar knikt.

"Goede keus" Hij geeft me wat papieren, waar ik thuis naar ga kijken.

"Over een paar dagen krijgt u de sleutel" ik knik.

"Dan kunt u het huis naar uw smaak inrichten en eventueel verven, als u vragen heeft belt u me maar" ik knik nog een keer.

"Dankuwel" zeg ik als we het huisje uitlopen en naar de trap naar beneden lopen. De flat staat dicht bij het huis van de jongens, dus dat is wel handig. Mijn huis is iets verderop, maar zo erg is dat niet.

Ik zeg de makelaar gedag en loop weer tevreden naar huis.

The Truth ( B-Brave ) NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu