The Truth ( B-Brave ) NL

Hoofdstuk 8

Samuel

Ik pak een blikje bier uit de koelkast.

In de woonkamer zitten Dioni, Kaj, Cassius, Babette en een onbekend meisje. Ze heeft Blond haar en prachtige groene ogen. Ik hoorde haar net zeggen dat ze Lisa heet. Ik luisterde ze echt niet af hoor, ik hoorde het gewoon toevallig, toen ik met mijn oor tegen de deur stond.

Ik lach mezelf uit, wat maak je jezelf wijs. Je vind haar leuk, je hebt haar afgeluisterd.

Ik haal mijn schouders op en ga met mijn rug tegen het aanrecht aan staan.

Kaj komt binnen lopen en begroet me.

"Wie is die chik?" vraag ik, meteen als hij de deur dicht heeft. Hij haalt zij schouders op.

"Ik was aan het hardlopen, opeens hoorde ik iemand vallen. Dat was zij dus. Haar hele arm stond de andere kant op, dus ik ben met haar naar het ziekenhuis gegaan. Ze zei dat ze geen onderdak had, wat ik best raar vind, en ik heb toen maar gezegd dat ze hier wel even kon blijven. Volgens mij heeft ze echt problemen man"

"Holy shit, heftig" hij knikt. Na een kleine stilte krijgt hij een grijs op zijn gezicht.

"Je vind d'r leuk he, ik zag je wel kijken" ik probeer zo nonchalant mogelijk te kijken.

"Nee man, niks voor mij"

Mariëlle

Ik loop na dat ik nog een laatste chek in de spiegel gedaan heb naar beneden. Ik ga nog even extra oefenen voor de danswedstrijd, ik ben nog niet zeker van de dans.

"Mam, pap, ik ben weg!" roep ik. Martijn komt de kamer uit.

"Ga je weer naar die Jai?" vraagt hij met een grijs op zijn gezicht. Ik rol met mijn ogen.

"Nee sukkel, ik ga ALLEEN naar de dansstudio" het woord 'alleen' spreek ik wat harder uit.

"Ja, geloof je het zelf" ik voel dat ik een beetje rood word, en draai daarom snel om zodat ik de deur uit kan lopen.

Bij de dansstudio aangekomen loop ik langs de balie naar boven. Ik oefen altijd in zaal 3, die zal nu ook wel vrij zijn.

Ik loop de zaal in en gooi mijn jas op één van de stoelen aan de zijkant, dan doe ik de deur dicht en de muziek aan. Ik geef alles wat ik kan, maar ik vind het nog steeds niet genoeg.

Van teleurstelling val ik op de grond. Waarom kan ik niks goed doen. De tranen lopen mijn ogen in maar ik vecht er tegen.

Ik hoor de deur open gaan, en daarna weer dicht. Stiekem hoop ik dat diegene is weggelopen toen ie mij zag, maar vlak daarna hoor ik voetstappen.

Kaj

Samuel en ik lopen de kamer in, ik ga weer op mijn plek zitten en Samuel naast Lisa, wel met een afstand.

"Hoi ik ben Samuel" hoor ik hem zeggen.

"Lisa toch?" ik trek mijn wenkbrauwen op.

"Dat heb ik je nog niet verteld" ik zie dat Samuel een kleur krijgt en hij werpt me een boze blik toe.

"Jawel hoor" zegt hij dan maar. Ik haal mijn schouders op, hij vind d'r wel leuk.