Hoofdstuk 9

688 35 3
                                    

Cassius

Ik heb Babette meegenomen naar mijn kamer, beneden werd het een beetje te druk. Nu kan ze tenminste rustig vertellen wat er gebeurt is.

"Sorry dat ik gekomen ben, je woonde het dichtste bij" ik haal mijn schouders op.

"Maakt niet uit, je bent toch mijn beste vriendin" zeg ik met een glimlach. Het knikt een beetje gay, maar ik weet niet hoe ik het anders moest zeggen. Ze glimlacht terug en knikt.

"Vertel"

Ze vertelt het hele verhaal over haar moeder en hoe ze haar overal de schuld van geeft, hoe ze tegen haar moeder is uitgevallen en dat haar moeder haar toen sloeg.

"Ik heb al mijn spullen gepakt en ben naar jou gelopen" zegt ze tenslotte.

"Je wilt toch niet terug gaan he?" ze schud heftig haar hoofd.

"Maar waar ik heen moet weet ik niet"

"Je blijft hier gek, ik laat je niet door de straten zwerven" ze lacht, gelukkig.

"Oke dan"

Dioni

Er word op mijn kamerdeur geklopt.

"Binnen"

Ik hoor de deur open gaan en draai me om. Samuel staat in de deuropening. Ik maak een gebaar dat hij binnen mag komen en dat doet hij.

"Yo" ik begroet hem terug.

Hij gaat op mijn bed zitten met zijn hoofd naar beneden.

"Is er iets?"

"Ik weet het niet man, ik weet het niet" ik begin een beetje bezorgd te worden. Ik ga behendig naast hem op mijn bed zitten.

"Je weet toch die Lisa, die bij ons blijft voor een tijdje?" begint hij. Ik knik.

"Je bent verliefd op haar?" hij schud zijn hoofd.

"Dat is nou juist het probleem, ik weet het niet. Ik voel waarschijnlijk wel iets voor haar, maar ook weer niet" zo is Samuel, altijd héél duidelijk NOT.

"En Kaj denkt dat ze problemen heeft ofzoiets, ik wil weten wat er is maar ik wil niet als een stalker over komen. En misschien wil ze het helemaal niet vertellen" ik knik begrijpend.

"Leer haar wat beter kennen, word vrienden en kijk daarna of je meer van d'r wilt" hij knikt.

"Thanks man" hij geeft me een bro-hugg.

"Geen probleem, en nu m'n kamer uit" hij houd zijn handen omhoog als teken van overgave en daarna loopt hij lachend mijn kamer uit.

Samuel is verlief, dat is hij niet meer geweest sinds Jade 5 jaar geleden.. Lisa moet wel heel speciaal zijn.

Lisa

Kaj wijst me de logeerkamer en legt mijn spullen op het bed.

"Dankje, ik vind het echt lief van je" ik geef hem een knuffel en ga op het bed zitten. Kaj loopt naar de deuropening, maar staat dan stil.

"Is er wat?" eerst blijft hij stil.

"Wil je vertellen waarom je geen verblijf hebt?" ik schrik van de vraag, maar herpak me snel als Kaj zich omdraait.

"Het hoeft niet" Blijkbaar heeft hij toch gezien dat ik schrok.

"Liever nog niet" hij knikt.

"Je kan altijd naar me toe komen als je het kwijt wilt" zegt hij met een lieve glimlach.

"Dankje, nogmaals" Hij zwaait en loopt weg.

Shit ik wist dat dit zou komen. Kan ik hier wel blijven? Of blijft hij het vragen. Misschien wil ik het later wel vertellen, maar zeker niet nu.

The Truth ( B-Brave ) NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu