Ontkoppeld!!

Deel 19♡

Pov Emma
"Hoe vaak wil je nog een discussie hierover hebben?" Geërgerd draait Enzo zich om wanneer hij doorheeft dat ik blijf staan.

"Ik zei nog niks." Zeg ik zacht.

"Waarom lig je dan nog niet in dat bed?"

Omdat ik wel van plan was om een discussie te beginnen.. Maar dat zeg ik niet.

Hij loopt naar me toe. "We hadden een deal. Jíj was degene die de deal verzon."

Maar híj is degene die deal verbrak. Nouja eigenlijk verbrak hij hem niet, want ik had inderdaad niet gezegd dat ik niet op zijn deel mocht. Hij mocht alleen niet op mijn deel komen.

"Praat tegen me." Sist Enzo. Aan zijn houding kan in zien dat hij boos is.

"De deal gold voor in het bed op de boot."

Enzo pakt mijn gezicht hard vast. "Deal of geen deal, ik krijg je toch wel in mijn bed."

"Maar ik kan het je wel lastig maken."

Tot mijn verbazing lacht Enzo. Waarom lacht hij? Hoort hij niet boos te worden van zo'n opmerking? Dit is eng.

"Wil je graag spelletjes spelen, Kitten? Dat is goed, ik win toch wel."

Ik slik nerveus. Dat is waar, hij wint altijd met spelletjes. En dan heb ik het over normale spelletjes, niet de spelletjes waar hij het over heeft. Wacht, hoe noemde hij me? Hij heeft me nog bijna nooit een andere bijnaam gegeven dan babe, wat betekent dit?

Ik voel een tikje tegen mijn wang. "Stop met denken en praat tegen me." Hij tilt mijn hoofd een stukje op. "Wat heeft Wesley gedaan vandaag?"

Overvallen door deze vraag staar ik hem aan. Hij had het dus wel door..

"Hmm?" Vraagt Enzo, duidelijk een antwoord verwachtend.

"Niks." Zeg ik zacht.

Hij blijft me aanstaren. "Denk je dat ik dom ben?"

"Nee?" Het klinkt vragend. Twijfelend.

"Vertel me dan wat Wesley heeft gedaan."

"Hij had nog niks gedaan." Antwoord ik eerlijk. En het is de waarheid, hij had echt nog niks gedaan.

Enzo zijn gezicht verandert voor een miliseconde. "Wat wilde hij gaan doen?"

Ik slik nerveus. "Geen idee."

"Ohnee?" Vraagt hij wenkbrauw ophalend. "Volgens mij heb je wel eén idee."

Langzaam schud ik mijn hoofd.

"Je bent een slimme meid, Emma." Hij laat me eindelijk los. "Dus wees slim en maak me niet nog bozer dan ik al ben." Hij wijst naar het bed. "Als ik terug kom, ben jij klaar en lig je in dat bed, of ik trek je naar Welsey zijn kamer en hij kan afmaken wat hij wilde doen." Zonder op antwoord te wachten loopt Enzo de kamer uit.

Met grote ogen kijk ik naar de dichtgeslagen deur. Zou hij dat echt doen?

Ja..

Hij heeft niet gezegd hoe laat hij terug komt, bedenk ik me. Shit. Snel ren ik naar de kast. Ik pak een pyjama en kleed me om. In de badkamer poets ik mijn tanden en kam mijn haar.

Binnen een recordtempo sta ik weer naast het bed. Opgelucht haal ik adem. Oké, nu kan ik even rondsnuffelen en zodra ik Enzo hoor, spring ik in het bed. Ik kijk de kamer rond. Mijn oog valt op een bureau. Voor ik er heen loop check ik of ik iets hoor op de gang. Het is doodstil. En onstevige maar snelle passen loop ik naar het bureau.

Er ligt een kladblok waar een aantal notities in staan. Helaas staat het in het italiaans. Naast een paar pennen en een schaar ligt er niks nuttigs op het bureau. Ik trek een lade open. Mijn ogen worden groot. Wat in deze lade ligt laat mijn hart sneller slaan. Een laptop.. Ik laat mijn vingers over het koude materiaal glijden.