Felix'den
O an sadece Tanrıdan benim canımı hemen almasını istedim, ben kötü birşey yapmadım yapmış olsam bile isteyerek yapmadım.
Boş sınıftan çıkıp odama geçtim ve yorganın altına girdim, o yorganın altında belki 7 yaşıma kadar tuttuğum göz yaşlarımı serbest bıraktım yorganın altında hüngür hüngür ağlıyordum ve bu gerçekten çok acınasıydı.
Yapayalnızım ama düşününce ben herzaman yalnızdım. Kimseye ihtiyaç duymadım ben, ben kendim güçlüyüm kendim büyüdüm kendim güçleneceğim. Acınası bir omega olamam ben, benim arkamda tüm Güney Kore omegaları var.
Düşüncelerim ile yerimden kalkıp yüzümü yıkadım ve üstümü toparladım. Kahvaltı saatiydi bu yüzden herkes kafetaryadaydı ama bende kafetaryaya gidecek yüz yoktu bu yüzden saatlerce yatağımda oturup bekledim hava kararınca ise yatağa yattım, sadece tavana bakarak bir gün geçirmiştim, ne susamış ne acıkmıştım.
Yatağımdan kalktığımda masanın önündeki su şişesini kafama dikip boş şişeyi çöpe attım. Şu anda kahvaltı saatiydi ama ben hala odamdaydım, yorganın altına girip bu günün de bitmesini bekledim belki biri endişelenir de öldüm mü diye kontrol etmeye gelir.
~Jisung'dan~
Dün sabahtan beri Felix'i ne kafetaryada ne de sınıfta görmüştüm, ne kadar ona kızgın olsam da onun için endişeleniyordum 2 gündür yemek yemiyordu odasından çıktığını bile görmemiştim.
tabağımı bitirip Jeongin'e döndüm.
"Felix'i gördün mü?"
"Hayır odasından çıkmıyo yani dünkü olaydan sonra ben olsam bende çıkmazdım."
"Nereden biliyoruz ki belki isteyerek yapmamıştır sonuçta ailesi için yattığını söyledi Felix'in ailesini biliyorsun katı kuralları ve cezaları var." Jeongin kafasını olumlu anlamda sallayıp yerinden kalktı ve bir tabak daha aldı.
"Felix'e götüreceğim gelicek misin?" Kafamı olumlu anlamda sallayıp Jeongin ile Felix'in odasına ilerledik kapıyı açtığımızda Felix yatağında arkaya dönük bir şekilde yatıyordu üstünde ise kol altına kadar çektiği yorganı vardı, yanına yaklaşıp onu dürttüm.
"Felix?" Felix gözlerini açtığında anında doğrulup bize baktı. Ağzını açtı ama konuşmadan geri kapatıp kafasını eğdi.
"Sana yemek getirdik." Titreyen elleri ile tabağı tuttu ama elleri o kadar titriyordu ki çatalla yemekleri tutamıyordu bile.
"Felix sakin ol." Kafasını kaldırdığında dolmuş gözlerini gördüm.
"Ben sadece aileme iyi bir çocuk olabilmek istemiştim." Hayatımda ilk kez gördüğüm görüntü ile kısa bir şok yaşamıştım, Felix'in göz yaşları. Ona sarılıp kafasını omzuma yaslamasını sağladım Felix yüksek sesle ağlıyor sanki tuttuğu o göz yaşlarını bir anda bırakıyordu.
Öksürmeye başlayınca sırtına vurup kollarımı ondan çektim. Jeongin tabağı eline almış çatal ile bir tutam peynir alıp Felix'in ağzına uzatmıştı
"AA" Jeongin bu sefer Felix'e annelik taslıyordu az da olsa güldürmüştü Felix'i. Felix ağzını açmış Jeongin'in onu beslemesine izin vermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Enemy /Hyunlix Omegaverse/
Fanfiction"Baş omega ile baş alfa mı? Mümkün değil onlar düşman!"
