Dıttıırıırrıııımm!
Ben geldim bebeklerim <3
O zaman sizi hiç bekletmeden bölüme geçelim sevdiğiniz taktirde yıldızı parlatmayı ve sevdiğiniz paragraf aralarına yorum yapmayı nütfen ama nütfen unutmayın :)
Nicholas Bonnin - Shut Up and Listen (ft. Angelicca)
★
Gözlerimi birkaç kez kırpıp herkese tek tek bakmıştım, hiçbiri tek bir adım dahi atmıyordu, kollarımı önümde birleştirip kıstığım ve ekşittiğim yüzümle kimseyi es geçmeden iğrenir suratla incelemiştim her birini.
"Konuşacak mısın yoksa ben her ikisini de vurayım mı?" Arsel ve Serayı arkama almış ayağa kalkmış Gece, Ender, Akın, Onur, Emire bakıyordum fakat Ilgını ve Eceyi görememiştim, Gecenin konuşmasına ise gözlerimi devirmiştim, yine beni birilerini vurmakla tehdit eden Geceyi de hiç özlememiştim.
"Vursun vursun, vur küçük enişte." Anlamsız bakışlarımı yavaşça kafamı çevirerek yerdeki Arsele gönderdiğimde gözlerimi kapatıp sertçe nefesimi vermiştim.
"Ben sana hiç bir haltı açıklamak zorunda değilim, kilitleri açıyor musun? Açmıyor musun?" Gece çekici bir şekilde dudağının kenarıyla gülümseyip gözlerini kısmıştı.
Aniden belinden çıkardığı silahın sürgüsünü çekerek arkamda tamamını kapatamadığım Arsele uzattığında gözlerim yuvalarından neredeyse fırlayacak şekilde açılmış ve iyice silahın önüne geçmiştim.
"Vur! Bi sen kaldın vurmayan zaten." Gece gülümsemeye devam edip silahın ucunu birkaç kez sola doğru sallamıştı.
"Kaybol Derin hadi." Gözlerimi kapatıp tekrar derin bir nefes alıp vermiştim.
"Derincim bırak hayatım, bu herifin bir şey yapacağı yok zaten oynaşsın dursun." Gece sinirlenmişti Arsel konuştuğunda, gülen suratı yerini öfkeye bıraktığında işte bu sefer huylanmıştım.
"Sus Arsel sus!" Arsel gülmeye başladığında, Sera koluyla bir kez indirmişti Arsele, aptal herif zaten kaşına kaşına bir hal olmuş neredeyse ayağa kalkamaz hale gelmişti yediği dayaklardan.
"Derin ne yaptığını sanıyorsun sen? Bütün bunlar ne demek?" Ender konuştuğunda gözlerimi devirmiştim bıkkınca.
"Bakın, size gerçekten laf anlatmaktan gına geldi anlıyor musunuz? Hiç hakkınız yokken bu iki kişiye eziyet edemezsiniz siz, sizinle tek bir kelime dahi konuşmak istemiyorum, görüyorum ki kendinizi bir şey sanıp benim adıma intikam almaya çalışmışsınız, sizden böyle bir şey isteyen oldu mu?" Geceye bakmıştım öfkeyle. "Ha? İstedim mi senden?" Gece bıkkınca gözlerini devirip sırtını duvara yaslamış bir ayağını da kaldırıp duvara yaslamıştı.
"Biz sana ne yaptık Derin? Düşmanınmışız gibi konuşuyorsun bizle, yapma." Akın düşen yüzüyle konuştuğunda durulmuştum birden bire.
Haklıydı, Geceye, Emire ve Ilgına duyduğum sinirlerim diğerlerine de yansımıştı.
"Özür dilerim Akın, seni, Onuru veya Enderi kırmak istemedim." Bu ani çıkışımda hepsi bir anda şaşırmıştı, normaldi, onların herhangi birinden bu cümleleri duymak aylar yıllar belki yüzyıllar sürebilirdi, alışık değillerdi haliyle. "Sizi kırmak istemem ama beni zorlamayın lütfen, onları bırakın." Akın içi rahatlamışçasına gülümsemişti yavaştan, yanlış anlamasından korkmuş ve geri çevirmiştim öfkemi, Gece ise onu kale almadan önemsemediğimi gösterdiğimde kaşları çatılmış ve yumruk yaptığı ellerini sıkmıştı sinirle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yer Altı Çöplüğü
RomanceYerdeki gölge kadar yakın aslında bir o kadar da ulaşması imkansız. Güvenmek için bir sebep. Kararmaya yüz tutmuş bir kalpte minik bir aydınlık. Sessizce atılan bir çığlık. "Ne olursa olsun hayatta kal." Sessizce fısıldayışı korkumdan içimdeki bütün...
