Yer Altı Çöplüğü

14.YANLIŞ SEÇİM

Keyifli okumalar damla çikilatalarım!

Bu bölüm diğer bölümlere kıyasla uzun oldu normalde sıkılmamanız için pek uzun yapmıyorum ama eğer böyle severseniz uzun da giderim.

ITG Studios - Be Mine

★

Elimdeki bıçağı göğsümün hizasında yumruk yaptığım ellerim arasında karşı tarafa doğru tutuyorken yapıştığım duvarda gözlerimi kapatmış bekliyordum, aniden karşı taraftaki duvardan yargılayıcı bir cık cıklama sesi duymuştum, gözlerimi açıp karşı duvara benim gibi pusu atmış Akına gözlerimi diktiğimde yargılayan bakışlarıyla ekşittiği yüzünü görmemle gözlerimi kısıp ona bakmıştım.

"Bir insanın eline bıçak hiç mi bu kadar yakışmaz be kardeşim?" İçinde bulunduğumuz durumdan sessizce fısıldamıştı bana, gözlerimi devirip elimdeki bıçağı geriye götürüp sanki ona saplayacakmış gibi yapmıştım onunla birlikte kıstığım gözlerimle.

"Sessiz ol!" Bir insan nasıl olur da sessizce bağırabilirdi? Bağırmıştım.

"Bana bak başıma bela olma kimseyi de bıçaklama, sok onu bir yerine ben hallederim." Gözlerimi devirip kelebeği güzelce katlayıp gözüne soka soka göğsüme koymuştum, bana hiç bakmamış sessizce ve sinsice kapıdan bakmaya başlamıştı, arka taraftan gelen sesleri duyunca duvara yaslanmıştım iyice.

"Üç deyince." Akına doğru şok içinde bakmıştım, bana bir şey yapmamamı söylüyordu peki ben üç deyince tam olarak ne yapacaktım?

"Üç! Eğil!" Korkuyla kafamı ellerimin arasına alıp eğilmiştim, gözlerimi sımsıkı kapatırken etrafımdan duyduğum acılı sesler bir sos gibi üzerime ekleniyordu, kalbimin atışları yine haddinden fazla hızlandığından ağzımın içinde atıyordu, bir süre sonra sesler kesildiğinde olduğum yerden hareket etmeden beklemiştim.

"Kalk kalk, korkak örümcek seni." Kafamı yavaşça kaldırdığımda yerde yatan üç adamı görür görmez dudaklarım şok içinde aralanmıştı, üç adamı nasıl bu kadar hızlı ve çabuk bir şekilde yıkabilmişti?

"Korkak değilim ben." Çabucak ayağa kalkıp kendimi toparlamış elbisemi aşağı çekiştirmiş saçlarımı düzeltmiştim. "Sadece sen halledersin diye düşündüm." Tabii...

"Harikasın, yürü hadi." Sessizce arkasına doğru bakıp kolumdan tutup ilerletmeye başlamıştı beni, hızlı adımlarla gizlice girdiğimiz gece kulübünün bütün kontrollerinin edildiği odayı arıyorduk, elbette ki Akın Geceyi hiç dinlememişti, ve o işi yalnızca bana yaptıracağını söylemişti, ayrıca içeride diğerleri de var demişti ama ben Gece dışında hiçbirini görmemiştim.

Uzun koridoru koşar adımlarla geçerek sonunda kırmızı parlak bir kapının önünde durduğumuzda kapının koluna giden elimi Akın çevik bir hareketle çekmişti geriye.

"Ne yapıyorsun?!" Kaşlarımı çatıp gerilemiştim bir adım.

"Kapıyı açacağım Akın ne yapıyor gibi görünüyorum?" Akın sahte bir gülümsemeyle bana bakmış daha sonra da alayla sessizce alkışlamıştı.

"Dokun dokun, aç kapıyı da kapıyla bütünleş, hiç akıl yok." Kaşlarımı çatıp bir süre kendi kendime düşünmüştüm, daha sonra bir ışık yanmıştı yanımda.

"Kapı da mı elektrikli?" Akın gözlerini devirip arka cebinden hiç fark etmediğim bir eldiven çıkardığında dudaklarımı büzüp kafamı anlamanın verdiği ve çarpılmamanın verdiği rahatlık ile sallamıştım, Akın eldiveni giyip kapıyı yavaşça açmıştı, kim bilir bizi içeride hangi bela bekliyordu.