Herkese iyi günler dilerim efendim, yolculuğumuz başlamak üzere lütfen güzelce oturun ve yolculuğumuzun tadını çıkarın :)
Emre Aydın - Sen Beni Unutamazsın
Bu başlık benim için hep epik kalacaktır aşsfjaşklsf
Keyifli okumalar!
...
Anlatsam anlar mısın beni? Anlatacağım nasıl olsa günün birinde anlayacaksın.
Yoruldum ve bir insan iki şekilde doğruları söylermiş, ya çok sarhoştur ya da ölümüne yorgun, ben ise çok yorgunum.
Nefes alıyorsun...
Ezbere bildiğim kalp atışını unutmak mümkün müydü ki?
Gerçekten nefes alıyor musun?
Şimdi içine adım dahi atmak istemediğim yer altına seni ben gömdüm, ellerimle üzerini ben kapadım, gömmeden önce defalarca açıp baktım, her seferinde son kez bakacağım dediğim örtüyü yüzlerce kez açtım.
Gitmen değildi mühim olan, ağır olan üzerine attığım toprak da değildi, asıl ağır olan senin üzerine attığım toprağın bana hissettirdiği ağırlıktı.
Üzerini son kez kapadığımda bir daha da açmaya cesaret edemedim.
Artık gitmiştin.
Şimdi yaşıyorsun? Kaskatı kesilen vücudun şimdi canlı öyle mi?
"Nasıl ya nasıl, nasıl??!" Saçlarını çekiştiren Akın önümde dönüp dururken babamın verdiği yirmi dört saatten geçen yirmi iki saatimi uykusuz geçirmekten kızaran gözlerimi ovuşturmuştum, birkaç saat öncesinde yaşadıklarımı tüm detaylarıyla onlara anlatmış ve biraz da onların kafalarını yemelerini beklemiştim çünkü bazen bazı şeyler tek yenilmiyordu...
"İmkansız Gece biliyorsun, sen ne diyorsun?" Emire dönüp elinde tuttuğu zincire bakmıştım.
"Götü tutuştu, o çok güvendiği yer altı çöplüğü yutuyor onu, elinde benden başka hiçbir şeyi yok, beni de nasıl yöneteceğini biliyor işte it herif." Onur kafasını yukarı aşağı sallarken sakallarını karıştırmıştı.
"Peki ya yaş-"
"Ellerimle gömdüm Onur."
Sessizce oturmuştuk bir süre daha.
"Ne yapacaksın o zaman?" Akına dönüp öne doğru eğilmiş ve dizlerime dayadığım kollarımdan başımı ellerimin arasına alıp karıştırmıştım saçlarımı.
"İstediğini yapacağım." Hepsi hem şaşkın hem öfkeli bir şekilde bana bakarken gözlerine bakmamıştım. "Ellerimle gömdüm onu, peki ya ölmediys-" O kelimeyi onun için söylemem bile bozarken dengemi nefesim sıklaşmıştı.
"Dediğin gibi olsun, keşke yapsaydım demektense iyi ki yapmışım demeni tercih ederim Gece, ne dersen yapacağım." Akın'ın uzattığı eli sıkarak diğerlerine baktığımda başlarını aynı anda bir kez indirerek arkamda duracaklarını belirtmişlerdi.
"Onu o koltuğa oturtacağım."
"Sendeyiz."
...
Boğuklaşan havanın ağırlığı neredeyse beni yere çökertecek kadar güçlenmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yer Altı Çöplüğü
RomansYerdeki gölge kadar yakın aslında bir o kadar da ulaşması imkansız. Güvenmek için bir sebep. Kararmaya yüz tutmuş bir kalpte minik bir aydınlık. Sessizce atılan bir çığlık. "Ne olursa olsun hayatta kal." Sessizce fısıldayışı korkumdan içimdeki bütün...
