KAÇINILMAZ TUTSAK (AŞK-I KİMYA) (TAMAMLANDI)

KT ♣ Bölüm 32 (FİNAL)

Selam benim canım KT severlerim...

Yine bir final bölümüyle bir araya geldik.

Önce final alkışlarımızı bırakalım buraya 👏👏

KT, benim için yazması keyifli bir hikayeydi. İyilik timsali olmayan ve aslında içinde bolca gri bulunduran Brian en sevdiğim karakterlerim arasında yerini aldı. Gerçi benim sevmediğim bir karakterim yok malumunuz. Hepsi ayrı ayrı şahane olduklarından hangisini okusam analar neler doğuruyor be, dedim ki o ana ben oluyorum. Şahsım için de tebrik kalplerini buraya bırakabilirsiniz❤❤

KT, bölüm sayısı az olsa da aslında kitap formatı düşünüldüğünde idealin bir tık üstünde final oldu. Bunu niye söylüyorum, bittiği için bana kızmayın diye 😇

BELKİ ile devam edeceğiz sizlerle ve orada bizim kaçık karakterlerimiz yer almayacak. Kim bilir, BELKİ, belki de yeni bir serinin başlangıcı olur. Zaman gösterecek🤷‍♀️

Bu süreçte yaz tatili, benim geçirdiğim operasyonlar, uzman öğretmenlik yoğunluğu, akademik kariyerimle ilgili aldığım yeni kararlar ve idari işler derken hızımız büyük bir yara aldı ama sizler hep yanımda oldunuz. Asla bırakmadınız beni. Bunun değerinin kelimelerle tarifi yok🙏🙏

Ah, benim canım kemik kadrom, siz her bölümde varlığınızı hissettirmeseydiniz her halde bu son yoğun ve tempolu dönemden sonra dönmezdim buraya. Sizler için buradayım. İyi ki varsınız ve hepinizi çok ama çok seviyorum😍🥰😘❤❤❤

Final klasik finallerimiz gibi oldukça uzun ve sizlerden ricam finali yorumlarınızla süslemeniz canlarım ve keyifle okuyun...

Bir kaçınılmaz tutsak...

Brian, beklemekten sıkılmıştı artık ve ne olacaksa bir an önce olsun istiyordu. Ekibi muhtemelen çoktan gelmişti adaya ve Alin de nedense bir türlü inmemişti aşağıya. Konsey üyelerinin kendileri ve korumaları haricinde kimse yoktu yanlarında. Dolayısıyla böylesine kalabalık olmaya ihtiyaçları yoktu ama adamların sessiz sedasız paketlenmeleri adına kalabalık olmaları konusunda ısrar etmişti Alec.

Alin'i almak ve Alec'e artık başlayacaklarını söylemek için yukarıya çıkmaya başladığında kesilen elektrikler nedeniyle karanlığa gömüldü kale. Bir süre jeneratörlerin çalışmasını bekledi ama karanlık hüküm sürmeye devam etti. İçgüdüsel olarak beline giden eli belki de ada ajanlarla dolu olduğundan ilk kez aradığını bulamadı. Önce sessizce etrafı dinledi ve yıllar önce olduğu gibi derin bir sessizlik karşıladı onu ama bu kez aklı başındaydı ve sırtını duvara dayayarak ilk merdivene adımını attı.

Hala ses yoktu ve o muhtemelen bir paranoyanın esiri olmuştu şu an. Ada başta Alec olmak üzere ajanlarla doluydu ve kendi ekibi de muhtemelen adamları tutuklamaları için emir vermesini bekliyordu. Koridora çıktığında karanlık geceye baktı lanet ederek. Boydan boya cam olan koridor çakan şimşekler nedeniyle ara ara aydınlansa da genel olarak zifiri karanlıktı ve o telefonunu aşağıda bıraktığından çakan şimşekler haricinde karanlığın esiri olmuştu. Sessiz adımlarla odasının önündeki kapıya ulaştığında kalbi dört nala koşuya çıkmış, elleri terlemeye başlamıştı. İçeriden hiç ses gelmiyordu ve Alin eğer Alec ile birlikte dışarıya çıkmadıysa bu kadar sessiz kalmazdı içeride. Tüm inkâr ve kendini kandırma çalışmalarına rağmen içinde bir yerlerde bir şeylerin çok yanlış gittiğinin bilincindeydi.

Kapıyı mümkün olduğunca sessiz açtıktan sonra adımları olduğu yerde dona kaldı. Çakan şimşeklerin aydınlattığı siluete bakınca mantıklı olan yanı bile gördüklerinin rüya olduğunu söylüyordu.