Getting on my Pants

GOMP 13 - Surprises

Chapter 13

"Anong pag-uusapan natin?" malamig na sabi sa kin ni Aidan. Parang lalo akong gininaw kahit na makapal ung suot kong winter jacket.

"About Summer and Winter," sagot ko sa kanya habang nakatingin ng diretso sa mata nya. Tinawagan ko sya kaninang umaga para kausapin. Kung papatagalin ko rin kasi, mas lalong magkakagulo. Dito na kami nag-usap sa bahay nina Mama.

"So, I'm taking them home?"

"No, you can't. I'm willing to compromise. Ipapakilala kita sa kanila. You can spend time with them as long as you want but you can't take them away from me," matatag kong sabi sa kanya.

"Did you actually think I'll be satisfied with that?"

"Yes,"

"No, baby. I want to take them with me in the Philippines. My parents are excited to meet their grandchildren," he said with mockery in his voice.

Bakit kailangang tawagin pa rin nya kong 'baby'?

Move on, Paige, sabi ko sa sarili ko.

"I'm sorry to disappoint you but you can't have them all by yourself. As I've said before, I'm still their mother. This is all I can give to you. If you want them to meet their grandparents, this Christmas, we can go to the Philippines. But we can't settle there for now. I still have to finish my contract. So, take it or leave it?" Seryosong sabi ko sa kanya. Pilit na kinokontrol ko ung panginginig ng boses ko at ung pagbilis ng tibok ng puso ko.

Tinitigan muna nya ko ng seryoso. Wala akong mabasang kahit anong emosyon sa mata nya.

"Fine. Pero ayokong may nakikigulo pag kasama ko ang mga anak ko," sa wakas sabi nya.

"Anong ibig mong sabihin?"Nagtatakang tanong ko.

"Your boyfriend,"

"He has a name. And it's River,"

"I don't if it's river, ocean or any form of water,"

"Brute," mahinang sabi ko. Kailan pa sya naging ganito?

"What?"

"I said okay," bawi ko. Hindi na lang ako nakipag-away.

"Then, it's settled. I want to meet them now,"

"Hindi pa ngayon. I still need to prepare them. But you can go to our house this Saturday,"

"Okay,"

Medyo nakahinga ako ng maluwag nung pumayag sya.

***

"San nyo ba kami dadalhing mga bata kayo? Ang dami ko pang gagawin. May pa-blindfold-blind fold p kayong nalalaman," reklamo ni Nanay Lita.

Magkahawak kamay sina Tatay Gener at Nanay Lita. Sa magkabilang kamay side, nakahawak naman sina Summer at Winter.

"Lola, suprise nga po di ba? Tsaka po, kailangan po ung blind fold," bibong paliwanag ni Summer.

Nakatingin lang ako sa kanila habang ginigiya nila sina Nanay at Tatay papuntang garden. Dala-dala ko ung cake. Ung ibang pagkain, nakaayos na sa garden.

"Apo, matanda na kami sa mga surprise-surprise na yan," sabi naman ni Tatay Gener.

"Lolo, wala naman pong age limit ang pagsusurprise eh," sagot ni Winter.

"Tay, Nay, pagbigyan nyo na yang dalawang bulilit na yan. Sila nagset-up nito,"singit ko sa kanila.

"Sige na nga,"

Pagdating namin sa garden,

"Lolo, Lola, pagbilang po namin ng 3, sabay nyong tatanggalin ung blind fold ha?" sabi ni Summer.