Getting on my Pants

GOMP 26 - Autumn, their Little Angel

Nakaitalize po ung flashback... ^__^

Chapter 26

>>>Paige's POV

"Pwede bang bati muna tayo ngayon? Pwede bang yakapin at humingi ng lakas sa 'yo? Kahit ngayon lang,"umiiyak na sabi ko habang nakayakap nang mahigpit kay Aidan.

I felt so weak because of the painful memories. Tuwing araw na ito, wala akong hinayaang lumapit sa kin. Isang paraan ito para parusahan ang sarili ko. Pero ngayong nakita ko si Aidan, parang gusto kong may karamay sa lahat ng sakit at guilt na nararamdaman ko ngayon.

I never thought that I can still find the comfort in his arms just like before. Ung parang wag akong mag-alala dahil nandyan sya na handang bigyan ako ng lakas kapag nanghihina na ko. Despite all these years, I still love him very much.

Tahimik lang sya habang hinahagod ang likod ko. Patuloy lang ako sa pag-iyak.

Nang medyo mahimasmasan ako, lumayo ako ng konti sa kanya.

"Are you ready to know about her?"nanantyang tanong kahit na hilam pa ng luha ang pisngi ko.

Pinunasan nya muna ung luha ko at binigyan ako ng masuyong ngiti. Agad namang tumibok nang eratiko ang puso ko. The same effects he had on me before is still there, the electricity I'm feeling whenever we touch and the fast beating of my heart.

"I want to ask you first the same question. Are you ready?"

Umayos ako ng upo sa tabi nya at tinitigan ang lapida ni Autumn.

"Can I hold your hand first?"tanong ko.

Bilang sagot, hinawakan nya ung kamay ko at pinatong nya ung ulo ko sa balikat nya.

Huminga muna ako nang malalim.

"Summer was always been sick. Ipinanganak ko syang may butas ang puso. Bawal sa kanya ang sobrang pag-iyak at bawal rin ang mapagod. Lagi sya ospital dati at umiinom ng kung ano-anong gamot. Lumala ang condition nya isang linggo bago ang 2nd birthday nilang tatlo,"pagsisimula ko.

Inalala ko ang isa sa mga pinakamadilim na bahagi ng buhay ko.

"Mommy, can I play with Summer?"hiling sa kin ni Autumn. Nasa garden ako nun at naggugupit ng ilang sanga ng mga halaman nang lapitan ako ni Autumn. Kahit na halos dalawang taon pa lang ang mga anak ko, matatas na magsalita ang mga ito.

"No, baby. Summer is sick. Go play with Winter instead,"nakangiting tanggi ko kanya. Kahit na masigla si Summer nitong mga nakaraang araw, ayaw ko pa ring ipagkasapalaran ang kalusugan nya.

"But Winter doesn't want to play with me. Hindi daw po kami bati. And besides, Winter is a guy and I'm a girl. I'm supposed to play with a girl too,"reklamo nito na nakalabi pa. Magkapareho ng paraan ng paglabi sina Summer at Autumn.

Natutuwang ginulo ko ang buhok nya at sabing,"Then, I'll play with you,"

"But you're already old,"

"Who told you adults can't play with children?"

"Because Mom, whenever I'm watching television, a kid plays with another kid,"inosenteng sabi ko. "So please, Mom, let Summer play with me. Pretty pretty please,"sabi nito at magkasiklop pa ang dalawang kamay.

Doon naman lumabas sa garden si Summer akay-akay ni Mommy. Nakasunod sa mga ito si Winter.

Agad na lumapit si Autumn kina Mommy at hinawakan ang isang kamay ni Summer.

"Lola kong beautiful, can I play with Summer?"hiling nito kay Mommy. Pinaikot ko ang mata ko. Spoiled ang mga bata kay Mommy kaya malamang sa malamang, papayag ito.