Getting on my Pants

GOMP 32 - Home

Chapter 32

>>>Aidan's POV

Years ago...

"You're a mess again, man,"sabi sa kin ni Ethan. Hindi ko napansing nakapasok na sya sa condo ko. O condo pa bang matatawag ito? Ang kusina ay puno ng mga hindi nahugasang mga pinagkainan. Nagkalat ang mga basyo ng alak sa sala. Pati ang mga damit kung saan saan ko lang initsa kung saan. It's been two years since I started this kind of life. I'm a mess because of her, because she left me and I let her. Alcohol had been my companion everytime I'm missing her.

"Wala kang pakialam,"I snapped at him and continue drinking. How many times did they went here seeing me like this? Even my mother can't take it. I saw her crying while talking to Dad about my situation. Kaya imbes na lalo pang sumama ang loob ni Mommy sa kin, lumipat na lang ako sa condo ko imbes na sa bahay ako tumira.

"Tita Mary called me about what you're doing with your life. What really happened between you and Paige? Since Paige left the country, you've become like this,"tanong mya sa kin. Umupo sya sa tabi ko at kumuha ng isang bote ng beer at uminom. "Ang aga mo uminom,"

Hearing her name brought back the pain of losing her. At katulad ng dati, hindi ko napigilan ang luhang kumawala sa mata.

"This sucks,"pagalit na sabi ko at marahas na pinunasan ang luha ko. They always say that crying makes a man weak and that it makes you a lesser man. But the hell I care. Since Paige left, I realized that crying signifies that you love a person. You cried because you're hurt. It makes you stronger because you admit and acknowledge the pain of losing someone, someone you love.

"Get up. We're going somewhere,"utos nya sa kin pero hindi ako natinag at pinagpatuloy lang ang pag-inom.

Tinungo nya ang pinto pero bago nya binuksan, tinignan nya ulit ako. "I'll wait for you in the basement or you'll regret it,"

There's something in his voice that made me get back into my senses.

***

"What are we doing here?"sita ko sa kanya. Nandito kami sa tapat ng bahay nina Paige. It is still the same house but I have a different feeling about it.

"Elenny told me that Paige's house had been sold. I tried to buy it but they already had a buyer. Sinubukan kong bilhin ito sa bagong may-ari pero ayaw nilang ibenta. I know how important this house is for you and Paige,"

He's right. This house is very important because it is where everything have started and I'll make sure I'll it now matter what.

***

Present day...

"Welcome home, baby,"nakangiting sabi sabi ko sa kanya. Hoping that she'll be happy to go back home, not only in this house but also in my arms. Because, she and our kids are my home.

***

>>>Paige's POV

Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin dahil nag-uunahan nang pumatak ung luha ko. Akala ko dati nung nagpasya akong ibenta ung bahay na ito, ayos lang dahil wala naman na kong babalikan. But seeing this house makes me feel nostalgic. It brought back every wonderful memories I spent with my family and with Aidan. This place is the witness how we ended up together.

Hindi na rin ako nakapagsalita kaya inalalayan nya ko papasok ng bahay.

"Mom, this is really so beautiful,"namamanghang sabi ni Summer pagpasok namin sa bahay. Pero bakit parang hindi ito ang una nyang beses na nakita 'tong bahay?

Parang walang nagdaang mga taon ang lumipas. Ganun pa rin ang itsura ng bahay kung pano ko iniwan.

Hinawakan ko ung kamay ni Aidan na nakaalalay sa kin at tinignan ko sya. "Thank you,"

He gathered me in his arms. "Anything for you, baby,"bulong nya. Pagkatapos, pinakawalan nya rin ako at pinaubaya sa mga bata.

"Kids, it's your turn,"nakangiting sabi nya kina Summer at Winter. Nakangiti namang hinawakan nina Summer at Winter ung magkabilang kamay ko. Hinila nila ako papunta sa ikalawang palapag ng bahay. Nagtatakang tinignan ko si Aidan.

"Let them take you. We'll talk later,"mahinang sabi nya. But enough for me to hear. His voice sounded as a promise. Alam kong ito na ang tamang oras para pag-usapan namin kung ano kami. Kung pagbabasehan ang kilos nya, masasabi kong mahal nya rin ako. Pero dapat ba akong umasa agad dahil lang sa kilos nya? Hindi ba dapat may assurance?

***

"Are you ready, Mom?"excited na tanong ni Summer sa kin nang tumapat kami sa dati kong kwarto.

"Ano bang meron dyan at kailangang ready pa ko?"nagtatakang tanong ko.

"Dad's heart,"simpleng sabi ni Winter.

"Huh?"

Puso ni Aidan?

Bago ko pa maitanong kung anong ibig sabihin nun, binuksan na ni Winter ang kwarto ko. Tumambad sa kin ang itsura ng kwarto ko. Ganun pa rin ang pagkakaayos pero may nadagdag. In fact, maraming nadagdag. Maraming mga stuffed toys na nagkalat sa paligid. Pero halatang alaga ang mga ito dahil malilinis itong tignan.

"Bakit ang daming stuffed toys?"namamanghang sabi ko sa kanila.

May kinuhang isang stuffed toy si Summer. "Baby, that's yours, right?"tanong ko sa kanya. Pagkakaalam ko, un ung binigay ni Aidan nung nakaraang birthday nina Summer.

Kumuha rin si Aidan ng isa sa mga nakakalat na laruan. Binigay nila sa kin ung hawak nila. Kahit nagtataka, kinuha ko un.

"Mom, we know how much you love our Dad,"seryosong sabi ni Summer.

"The way you look at him is way too different how you look at Tito River,"dugtong ni Winter.

"Gusto po naming mabuo ang family natin. Hindi dahil gusto namin ng Daddy at Mommy. Gusto po namin dahil alam namin na mahal nyo ni Daddy ang isa't isa,"nakangiti nang sabi ni Summer.

"We don't have any idea what happened in the past but it's not important anymore. Our present and our future only matters,"nakangiti ring sabi ni Winter. "Press the heart of every stuffed toy, Mom. It's Dad's heart. If you have an answer to that, go to Dad. He's waiting for you in your favorite place,"

Pagkatapos nun, iniwan na nila ako at tuluyang lumabas sa kwarto.

Favorite place?

Naiwan akong naiiyak habang hawak ung dalawang laruan sa kamay ko. Nagdadalawang isip ako kung pipindutin ko ba o ano. Dapat na ba akong umasa?

***

>>>Aidan's POV

Pinagpapawisan na ko ng malapot dahil kanina pa iniwan nina Summer at Winter si Paige sa kwarto nito pero hanggang ngayon, hindi pa rin ito napunta.

"Dad, calm down. Hindi pa bride si Mommy para matense ka nang ganyan,"saway ni Summer sa kin. Paroo't parito kasi ako.

"Pupunta po sya dito,"may katiyakang sabi ni Winter.

Medyo nakalma ako nang konti. Maya-maya, umingit ang pintuan at iniluwa ang babaeng matagal ko nang hinihintay. The woman I didn't plan of falling in love yet I did, deeply and irrevocably.

"I---"naiiyak na sabi nya. Puno rin ng luha ung mga mata nya.

"I?"kinakabahang sabi ko. Sa lahat ng hatol, ito ang pinakakinakabaha ako. Dahil dito nakasalalay ang kaligayahan ko at ng mga anak ko.

>>>tnx for reading... ^___^
---till next time... ^___^