Getting on my Pants

GOMP 52 - Sharpshooter

Chapter 52

>>>Paige's POV

Unti-unti kong minulat ung mata ko. Puting paligid ung nabungaran ko. Alam kong nasa ospital ako hindi lang dahil sa puting paligid kundi dahil na din sa amoy. Hospital has it's own unique scent. I have too much memories in a hospital kaya alam ko din.

"Paige..."sabi ng boses sa gilid ko. Tumingin ako sa kanya. It's River. Nag-aalala ung tingin nya sa 'kin.

Bago pa ko makasagot, naramdaman ko na ang bigat ng talukap ng mata ko. Ano ba talaga nangyari? 

"Sleep, Paige,"sabi ni River at hinalikan ako sa noo. May sinabi pa sya pero hindi ko na naintindihan dahil nagdilim na ung paligid ko.

***

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog pero pagkagising ko, hindi na puro puting paligid ang nakita ko dahil ang nabungaran ko ay ang nag-aalalang mukha ni Aidan.

"Are you okay, baby?"sabi ni Aidan. I missed him so damn much.

Ngumiti ako sa kanya nang matipid at hinaplos ung pisngi nya. Tumango lang ako sa kanya at dinama ung pisngi nya. I can't believe I survived each day without him.

Lumapit sya sa 'kin at hinalikan ako sa noo. "You scared the hell out of me, Paige. I'll always thank God you're fine. I love you, baby,"

Doon ko lang naalala na nasa ospital nga pala ako. "Anong nangyari sa 'kin? All I remember was a lot of blood and an intolerable pain. Tsaka bat nandito ka? Asan ang mga anak natin?"sunod-sunod na tanong ko.

"Tinawagan ako ni River. Sinabi nya kung anong nangyari sa 'yo. Nagmadali kaming lumipad papunta dito,"sabi nya. Halata pa din ung pag-aalaa sa boses nya. Tapos tinuro nya ung sofa, natutulog sina Summer at Winter. Nakaunan si Summer sa lap ni Winter. Nakasandal naman sa sofa si Winter at tulog din. Gusto ko sanang lapitan ung mga anak ko at yakapin kaso baka magising sila. Miss na miss ko na sila.

"Pero hindi mo pa sinasagot kung anong nangyari sa 'kin,"

Ngumiti sya nang malawak na ikinapagtaka ko. "I guess I'm really a sharpshooter, baby,"sabi nya at kinintilan ng halik ung ilong ko.

"You mean..?"

"Yes, baby. We're pregnant. Three weeks,"nakangiting sabi nya at pinisil ung kamay kong kanina pa nya hawak. Hindi ko lang napasin.

Napahawak ako sa tyan ko. I instantly felt love thinking that I have another life growing inside me. Pero biglang nabalutan un ng pag-aalala. "Pero... Ung nangyari. Okay lang ba sya.?"

"Yes. Malakas kumapit ang anak natin. But you need bed rest in a meantime,"sabi nya sa 'kin at hinaplos ung buhok ko. Nakahinga ako nang malalim sa nalaman ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mawala sya nang hindi pa namin nalalaman na buhay sya.

"How about Erin?"

"River already took care of her. He filed a restraining order. Hindi na sya makakalapit sa 'yo,"sabi nya at dumilim ung mukha nya. "I can easily make her pay for what she did. She put you and our unborn child in danger,"

Hinigpitan ko ung hawak sa kamay nya nung maalala ko kung anong ginawa ni Erin. Natatakot pa din ako para sa magiging anak ko. Pero pare-parehas naman naming hindi alam na buntis pala ako. "She's blinded by fame and jealousy. Sa tingin ko, hindi naman nya ako itutulak kung alam nyang buntis ako,"pagtatanggol ko kay Erin.

"I don't care if she let that fame consume her. She hurt my life and I won't ever forget that,"salubong ang kilay na sabi nya.

Napangiti ako nang malawak. Kinikilig ako sa sinabi nya. Hinalikan ko sya nang mariin sa lips nya na agad naman nyang tinugon nang mas mapusok na halik. "You break our deal,"bulong ko sa kanya.

Naintindihan naman agad nya ung sinabi ko. Umayos sya nang upo sa kama. Nanatili na hawak nya ung kamay ko nang mahigpit.

Nirecline ko din ung kama para kahit papano, pantay kaming dalawa.

"Nung papunta kami dito, nakapag-isip ako. I know that one week is not enough to fully heal ourselves. I understand that we have to do this. But, Paige, I can't bear another day without holding you. I know that what we're feeling is much too special than our fears. I can wait until you're ready to spend the rest of your life with me. Let ourselves heal together, baby. Ayos lang sa 'kin kahit gusto mong mapag-isa basta gusto ko nasa malapit ka lang,"seryosong sabi nya sa 'kin.

Huminga ako nang malalim at tinitigan sya sa mata. "During this past week, I realized many things regarding our relationship. Naisip ko din na kahit anong mangyari, hindi pa din nun mababago na mahal kita. I still have this fear that creeping in my heart but I know that I can overcome it because I have you. I love you so much, Aidan,"sabi ko.

He brushed away my tears. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako. Siguro, naooverwhelm lang ako sa sobrang emosyon na nararamdaman ko. Or my pregnant hormones have something to do with it.

He smiled at me lovingly and I can't help but fall for him even harder. "I love you too, so much, Paige. You'll always have my heart in your hands,"

He cupped my face before lowering his lips to meet mine. Awtomatikong pumikit ako ng mata nang maglapat ung labi namin. Hindi ko alam kung pano ko nakayanang hindi sya mahalikan netong mga nakaraang araw.

Iniyakap ko ung braso ko sa leeg nya. My heart is beating wildly inside my chest. His kisses are so gently it makes me cry harder. I can feel his love through his kisses. Siguro talagang may maganda akong ginawa nung past life ko kaya nya ko binigyan ng isang lalaking katulad ni Aidan. He's a guy that saw past my flaws.

I got impatient with his kisses. I agressively deepen our kiss. I miss getting intimate with him.

"Daddy! Mommy is already pregnant. Stop harassing her!"sabi ni Summer sa 'min na nagpapitlag sa 'min ni Aidan.

Napatampal ako sa noo ko sa frustration. Bat ngayon pa sila nagising?

>>>tnx for reading... ^___^
---till next time... ^___^