HİCRAN

~İlk Karşılaşma~

(Başlamadan buraya bir ❤️ koyalım

Kapıdan içeriye girdiğimde karşımda koca bahçede ki mis gibi çiçek kokuları doldu içime bu malikanede en çok sevdiğim bu çiçekler olmalı.

Sol alt yoldan aşağı doğru inerek mutfağa doğru ilerledim. Bu yolu genelde çalışan lar kullaniyor. Ve burdan malikanenin diğer bölümlerine rahatlıkla geçiş yapılıyordu.

"Herkese Günaydın"
Mutfakta kahvaltı telaşı vardı. Ayşe ve ömür hanım birlikte kahvaltı hazırlıyordu. Hemen üstümdeki trençkotumu çıkararak işimin başına geçtim. Aylar önce buraya aşçı olan ömür hanımın yanına yardımcı olarak işe başlamıştım. "Hoşgeldin kızım"
Koyu siyah saçlarına yeni yeni düşmüş beyaz teller, ince uzun burnu hafif kalkık çenesi, ince küçük dudakları, mavi gözlerinin altındaki hafif belirgin çizgiler, yüzünün duru güzelliği, minyon tipiyle bazen bu kadının 50 yaşında olması beni şaşırtıyor. Bu işe başladığımdan beri bana karşı sıcak tutumu sanki olmayan annemi hatırlatıyor. Tüm günüm bu mutfakta geçtiği için birlikte hem çalışıyor hem dertleşiyoruz.

"Günaydın Hicran abla sende geldiğine göre ben masayı hazırlayayım" ince sesiyle arkamdaki Ayşe'ye döndüm.5 yıldır bu evde çalışan güzel akıllı ve çalışkan bir kız. Bu evdeki bütün çalışanlarla aramız iyi ama Ayşe neşesi ile enerjik tavırlarıyla bana kız kardeşlerimi hatırlatıyor.

"Tamam Ayşe sen işinin başına dönebilirsin"
O içeri giderken, bende ömür hanımin açtığı börekleri tepsilere dizip üzerine sürdüğüm yumurta ve susamlar la firana verdim. Küçüklüğümden beri mutfakta yemek yapmayı, birşeyler ile uğraşmayı seviyorum. Annnemle birlikte çoğu zamanı mutfakta pasta börek yaparak geçirirdik, akşamı babami supriz dolu bir mutfakla karşılardık.
Keşke annemin elinin altindaki o çocuk Hicran olarak kalsaydım.

"Hicran, Sema kızım gelmedimi?"
Ömür hanımın bana seslenmesi ile daldığım düşüncelerden sıyrılıp kendisine baktım,
"Hayır onun bugün hastane işleri vardı biraz geç gelicek" birlikte hazırladığımız kahvaltı diğer kızların yardımı ile üst kata salondaki masaya kuruldu.

5 kattan oluşan herbir aile üyenin kendine ait katı olan bu yalı nın an alt zemin katında mutfak çamaşırhane vs diğer ihtiyaçlar için dizayn edilmiş. Üst kat salon ve misafirler için üçüncü kat evin kızı Lale hanıma, dördüncü kat evin hanımı Gülsima hanıma, en üst kat ise onun oğlu Kerim beye ait olduğunu arkadaşım Sema söylemişt. Ben hiç yalının içini gormemistim, pek merak ta etmedim doğrusu, benim işim mutfak olduğu için genelde burdan çıkmıyorum.

Şimdi bizde kendimize mutfaktaki masaya kurduğumuz kahvaltiya oturuduk diğer çalışanların gelmesini bekliyoruz. burda 25 tane çalışan var. Her birinin görevi ve ilgilendiği kısımlar ayrı. Her kes titizlikle çalışıyor hata yapmamaya özen gösteriyorlar.

"Günaydın millet" mutfağa Sema nın girmesiyle düşüncelerinden çıktım. Bu kız her sabah bu enerjiyi nerden alıyor hayır birde hastaneden geliyor. Ömür hanıma doğru gidip her iki yanağından öpüp bana doğru geldi. Benimkilere nazaran daha dolgun ve belirgin dudaklarıyla:

"Günaydın şekerim. Bugün bensiz geldin. Nasıl yokluğumdan yolları karıştırmadın degilmi?" Gözlerimi deviresim geldi.
Sema hem komşum, hem çocukluk arkadaşım, hem iş arkadaşım. Bu işe girmeme kendisi yardımcı oldu. Daha doğrusu zorladı. Onun vesilesi ile bu işe başladım ama bazen pisman olmuyor değilim. Zaten aynı mahallede sürekli dip dibeyiz. Ama ona yetmiyormuş. Gerçi benim için çabaladığını biliyorum. Canım arkadaşım  konuşmayı ve gülmeyi çok sever kahkahaları bazen beni çıldırtsada, deli dolu bir kız ama benim tek gerçek arkadaşım.