HİCRAN

~Pazar kahvaltısı~

★Selâm

★değerli okurlar Lütfen her iki hikayem için de desteklerinizi eksik etmeyin. Sizleri "Leke" adlı hikayeme de bekliyorum. Beni takip ederek hikayelerimin yeni bölümlerini sayfamda görmüş olursunuz.

★Bölüme başlamadan yıldızı parlatalım lütfen 🌟

★keyifli okumalar

~~~~~~~~~

Hayretler ve şaşkınlık içinde karşımdaki adama bakarken,
Ağzından çıkan kelimeleri, aklımdaki hayali mezura ile ölçmeye başladım.
Ama ben nekadar ölçmeye çalışsam da bu adamın söylediği kelimeler, benim şuan ki durumuma 5 beden büyük
duruyor du.

Peki ben bunun bilincindeysem bu adamın da olması gerekmez mi

Ben hâlâ bu adamın gizlice evime girmesini sindiremezken, üstüne bir de benden kahvaltı istemesine
Aklım almıyordu.

Adamın rahat tavırları zaten sinirlerimi yeterince geriyor üstüne, şimdi kapımda beni bekleyen Sema nın olması ile gerginliğim iki katına çıkmıştı.

Sema, Kerim Bey'in burda olduğunu görse aman Allahım!!!

Hayır nasıl bir açıklama yapabilirim ki? Adam gizlice evime mi girdi diyeceğim. peki o da demeyecek mi Kerim bey ne alaka.
Kesinlikle açıklama yapmama bile izin vermezdi.
Off neden akıllısı beni bulmaz?
Vallahi daha da bu delinin dilinden kurtulamazdım.

Tedirginlik tüm bedenimi sarmış bir şekilde odanın içinde bir ileri iki geri giderken, bir yandanda sıkıntıyla elimi saçıma atıp çekiştiremeye başladım.

Birşey düşünmem gerekiyordu.
Hayır adamı Kibarca kovdum yine de hiç oralı olmuyor. Eğer patronum olmasaydı çoktan evime izinsiz girdiği için polisi çağırmıştım. Ama ne yazık ki elim kolum bağlı.

Kafamı çevirip koltukta, iki bacağını yana doğru açmış rahatlığından ödün vermeyen kral hazretlerine baktığımda, öfkem en uç noktaya çıktı. Üstelik sırıtarak bana bakması tüylerimi diken diken etmişti.

Derin bir nefes alıp yerimde durdum, sakin olup bu adamı biran önce göndermeliydim.
Ayaklarıma komut verip oturduğu koltuğun önüne gittim.

Ben ona tepeden, o bana aşağıdan bakarken, gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladım.

"Bakın Kerim bey şuan size kahvaltı hazırlamam için doğru bir zaman olduğunu sanmıyorum"

"Bence tam da doğru bir zaman"
Hiç düşünmeden pat diye konuşmasına şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı.

Bu adam hala sarhoş olabilirmiydi?
Yoksa bilerek mi yapıyordu.
Saçmalama Hicran neden bilerek yapsın ki. Evet bence de kesinlikle hâlâ içtiği zıkkımın etkisi geçmemişti.

"Sakin ol Hicran sakinnnn"
Ben fısıltıyla kendi kendimi sakinleştirmeye çalışırken, o beni takmayarak benim daha çok şaşıracağım kelimeler, o sinir bozucu ağzından çıkmıştı.

"Ee kapıyı açmayacak mısın?
Arkadaşın kapıda beklemesin. Gelsin birlikte kahvaltı yapalım"

Yok Vallahi bu adam problemli kesinlikle başka türlü açıklaması olamaz.

Üst üste çalınan zil sesi, cebimde titreyen telefonum mantıklı düşünmemi engelliyordu.
Sema nın sabırsız hali beni zıvana dan çıkarmıştı. Hayır bu kızın da kırk yılın başı erken gelesi tutmuş, peki o niye bugünü bulmuş?

"Kerim bey bakın kapıdaki, benim arkadaşım ayrıca o da yalı da çalışıyor. Sizce, sizi burada görmesi uygun olurmu?" Diye son derece sakin bir ton da konuşmaya çalıştım. Sinirlenmemek için Kendimi öyle sıkıyordum ki patlamak üzereydim.